گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟

تفاوت Fee و Gas در شبکه بیت کوین و اتریوم

بلاك چين ابزاري براي ذخيره سازي ديتا و اطلاعات به صورت توزيع شده است. افرادي در شبكه وظيفه دارند تا اين اطلاعات پراكنده را با پروتكلي تجميع كرده و در شبكه ذخيره كنند. اين افراد بايد تمام اطلاعات ذخيره شده در بلاك چين بيت كوين ( دفتر كل توزيع شده) آن را دانلود كرده و مدام اطلاعات جديدي به آن اضافه كنند. اين كار به معني استفاده از وسيله هاي شخصي براي نگهداري اطلاعات عمومي است. اين افراد وظيفه ديگري نيز دارند كه بايد تراكنش هايي كه به شبكه ارسال شده است را بررسي كرده و آنها را تائيد و يا در صورت وجود ايراد آن را رد كند . كارمزد تراكنش يا Transaction Fee در شبکه بیت کوین در کنار تولید کوین جدید ، تمام درآمد آنها را تشکیل می دهد.

برای اولین بار این کارمزدها در بیت کوین به عنوان ابزار ضد اسپم معرفی شدند. اما بعدها به یکی از جنبه های بسیار ضروری در بلاک چین تبدیل شدند . در ابتدا تنها هدف کارمزدهای تراکنش ها ، جلوگیری از حملات کاربران مخرب که بار زیادی بر شبکه بیت کوین تحمیل میکنند ، بود .

ساتاشی ناکاموتو ، که به گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ عنوان مخترع ارزهای دیجیتال وی را می شناسیم این کار را از سیستم هش کش آدام بک که یک سیستم متکی بر پروتکل اثبات کار (PoW) است ، الهام گرفته بود. دو سال بعد ، گوین اندرسن که یکی از توسعه دهندگان بیت کوین است متوجه یک کد منبع شد که نیازمند کارمزد تراکنشی برابر با ۰٫۰۱ بیت کوین بود که در نوع خود بسیار شگفت انگیز بود با گذشت زمان و رشد قیمت بیت کوین و تقاضا برای افزایش فضای بلاک ها مردم متوجه شدند که چنین کارمزدی بسیار گران است. با توجه به این موضوع برنامه نویسان دست به کار شدند تا بتنواننداین قیمت بالای کارمزد را تغییر دهند. آنها با استفاده از بروزرسانی SegWit2X توانستند حجم بلاک هارا افزایش داده و از قیمت کارمزد بکاهند.

Fee در شبکه بیت کوین چگونه محاسبه می شود؟

در شبکه بیت کوین نحوه محاسبه کارمزد انجام تراکنش بر اساس پروتکل شبکه گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ بیت کوین به مقدار بیت کوینی که جابجا می شود ربطی ندارند بلکه به حجم آن تراکنش بستگی دارد ، منظور از حجم تراکنش ، اندازه بایت (Byte) یک تراکنش ارسال شده است.

محاسبه کارمزد انتقال بیت کوین :

درزمان ارسال تراکنش بیت کوین ، مشخص خواهیم کرد که به ازای هر یک بایت از تراکنش چه هزینه ای را پرداخت خواهیم کرد . این مقدار در سایز تراکنش ما ضرب خواهد شد و کارمزد کل تراکنش مشخص می شود.

برای انجام هر تراکنش یا عملیات روی شبکه اتریوم باید با استفاده از اتر ( ارز دیجیتال شبکه اتریوم ) کارمزد پرداخت کنیم . از طرف دیگر ، برخلاف بیت کوین که کاربرد آن محدود به پول و تراکنش مالی است ، در اتریوم میتوانیم با استفاده از قراردادهای هوشمند ، برنامه های غیرمتمرکز بسازیم. با این حال ، کد برنامه های پیاده شده روی اتریوم مشابه یکدیگر نیستند و اجرای یک عملیات برای شبکه میتواند سخت تر یا راحت تر از دیگر عملیات ها باشد. بنابراین به راهکاری نیاز داریم که با آن بتوانیم میزان پردازش مورد نیاز و در نتیجه کارمزد هر عملیات را نسبت به سختی یا آسانی آن مشخص کنیم.این راهکار واحدی به نام Gas است.

Gas در اتریوم یک ارز دیجیتال جداگانه نیست بلکه واحدی ضمنیدر پلتفرم اتریوم است که مقدار تلاش مورد نیاز برای اجرای یک عملیات را مشخص می کند.

دو مفهوم اصلی در مورد گس (gas) :

۱ . گس لیمیت (Gas Limit)

٢ . گس پرایس (Gas Price)

کارمزد شبکه اتریوم برابر است با گس پرایس ضرب در گس لیمیت

ETH Fee = Gas Limit * Gas Price

گس لیمیت یا حد گس (Gas Limit) :

حداکثر میزان گسی است که فروشنده حاضر است برای پردازش تراکنش خود پرداخت کند.

وقتی به تنهایی صحبت از گس می شود منظور همان گس لیمیت است.

گس پرایس (Gas Price) :

مقدار هزینه ای که کاربر برای هر گس پرداخت میکند. هزینه گس با اتر پرداخت می شود اما چون قیمت هر گس بسیار پائین است آن را با واحد (Wei) نمایش میدهند.

چرا گس در بیت کوین وجود ندارند؟

پاسخ در هدف این دو شبکه نهفته است . بیت کوین پول و انتقال آن را غیرمتمرکز کرد ، اما اتریوم می خواهد علاوه بر پول ، با قراردادهای هوشمند بقیه فرآیندها را هم غیرمتمرکز کند.

در اتریوم قراردادهای هوشمند با استفاده از زبان برنامه نویسی سالیدیتی نوشته می شوند و برای اجرای هر خط کد سالیدیتی به میزان مشخصی گس احتیاج است. با توجه به اینکه شبکه اتریوم همیشه در یک وضعیت ثابت نیست ، گاهی ا‌قات که این شبکه خلوت تر و با پرداخت گس کمتری عملیات خود را انجام می دهیم و گاهی که شبکه شلوغ تر است باید مبلغ بیشتری کارمزد پرداخت کنیم .

هزینه گس :

هیچ قیمت ثابتی برای گس وجود ندارد . تعیین قیمت گس برعهده فرستنده هر تراکنش است . هزینه گس ممکن است با افزایش ترافیک شبکه بیشتر شود ، زیرا در این حالت ، تراکنش های بیشتری برای پردازش شدن و گنجانده شدن در بلاک بعدی با هم رقابت می کنند.

چگونه هزینه گس اتریوم را کم کنیم؟

اتریوم (ETH) در چند سال گذشته محبوبیت زیادی پیدا کرده است و بیشتر از قبل، در تراکنش‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) مورد استفاده قرار می‌گیرد. همین محبوبیت رو به افزایش، باعث ازدحام شبکه و افزایش هزینه‌هایی شده است که به آن اصطلاحا گس (Gas) گفته می‌شود.

به تعریفی دیگر، همانطور که یک وسیله نقلیه برای داشتن یک عملکرد خوب و موثر، به سوخت نیاز دارد و افراد برای پُرکردن باک خودروهای خود به پمپ بنزین می‌روند و پول می‌پردازند، کاربران شبکۀ اتریوم نیز برای اجرای قراردادهای هوشمند توسط ماینرها، باید هزینه بپردازند و از همین رو، شبکۀ اتریوم برای اجرای کارآمد و ایمن عملیات خود به گس احتیاج دارد. این توضیحی کلی در مورد گس است و برای بیشتر دانستن در مورد آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید، چرا که می‌خواهیم بدانیم که آیا راهکارهایی هم برای کم‌کردن هزینۀ گس اتریوم وجود دارد یا خیر.

گس اتریوم چیست؟

داستان گس از اینجا شروع می‌شود که شبکۀ اتریوم به مقدار مشخصی تلاش محاسباتی نیاز دارد که توسط ماینرهای رمزنگاری که از نرم افزار استخراج اتریوم استفاده می‌کنند، حاصل می‌شود. این ماینرها توکن‌های اتریوم را استخراج می‌کنند تا شبکه را ایمن نگه دارند و در مقابل، در ازای مشارکت خود در شبکه، پاداش دریافت می‌کنند. این پاداش از هزینۀ گس اتریومی دریافت می‌شود که علامت آنGwei است. یک Gweiمعادل 0.000000001 ETH برآورد می‌شود.

در تعریفی دیگر، گس، سوختی است که به شبکۀ اتریوم اجازۀ کار می‌دهد و به واحدی اطلاق می‌شود که میزان تلاش محاسباتی موردنیاز برای اجرای عملیاتی خاص در شبکه اتریوم را اندازه‌گیری می‌کند. بدین صورت که هنگامی که بخواهید در یک توکن فروش جمعی شرکت کنید و یا یک بازی را انجام دهید، به گس نیاز دارید تا ماینرها را تشویق کنید تا تراکنش‌های شما را در بلاک چین بگنجانند. بنابراین، چنانچه تراکنشی را روی بلاک چین اتریوم ارسال کرده‌اید، باید مقداری گس را برای همراهی با آن انتخاب کنید تا تایید شود. بدون مقدار مناسب گس، تراکنش شما توسط ماینرهای شبکه انتخاب و در بلوک بعدی گنجانده نمی‌شوند.

افزایش هزینۀ گس اتریوم چگونه اتفاق می‌افتد؟

می‌دانیم که به مجموعه‌ای از تراکنش‌های رمزنگاری‌شده، بلاک می‌گویند و اندازۀ یک بلاک برای بلاک چین های مختلف، متفاوت است. به عنوان مثال، از نظر تئوری، اندازه بلاکِ بیت کوین، 4 میلیون است، اما اندازه متوسط ​​آن 1 مگابایت است.

برخلاف بیت کوین، اندازۀ بلوک اتریوم به جای محدودیت در حجم داده، با مصرف گس روی یک بلوک تغییر می‌کند که در حال حاضر، حد مجاز آن در هر بلوک 30 میلیون گس است، هرچند اندازۀ موردنظر، 15 میلیون گس در هر بلوک است.

باید توجه داشت که هنگامی که تراکنشی را انجام می‌دهید، این تراکنش برای ورود به بلوک بعدی و ارسال به شبکه برای دریافت تأیید، با سایر تراکنش‌ها رقابت می‌کند. بنابراین، اگر شبکه پر ازدحام باشد، ممکن است لازم داشته باشید تا مبلغی اضافی بپردازید تا تراکنش خود را از سایر تراکنش‌ها جلوتر ببرید. این امر خود باعث افزایش هزینه‌های گس می‌شود.

از طرفی هم تراکنش‌های اتریوم به دلیل موفقیت گسترده این شبکه در فرآیندهایی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)، بازی‌های بلاک چین و DeFi ها در حال افزایش است و همین امر، منجر به شلوغی بیشتر شبکۀ اتریوم می‌شود، چرا که تراکنش‌های پیچیده فضای بیشتری را اشغال می کنند.

اجزای گس

گس دو جزء اصلی دارد: حد گس و قیمت گس. کل هزینۀ انجام یک عملیات، حاصل ضرب حد گس و قیمت گس است.

حدِ گس

حدِ گس، به حداکثر تعداد گسی که یک کاربر مایل است برای یک محاسبات خرج کند، اشاره دارد. برخی از محاسبات اولیه، به تعداد گس از پیش تعیین‌شده نیاز دارند و کیف پول‌ها می‌توانند این تخمین‌ها را بر اساس نوع عملیاتی که کاربر می‌خواهد انجام دهد، ارائه دهند. به عنوان مثال، «یلو پیپر اتریوم» بیان می‌کند که هر تراکنش به 21000 گس نیاز دارد. به همین دلیل است که اکثر UI ها به طور پیش فرض 21000 را به عنوان حد گس نمایش می دهند.

قیمت گس

قیمت هر واحد گس در GWEI نشان داده شده است که یک نسخه از WEI است. WEI به همان شیوه‌ای معادل ETH است که یک پنی معادل یک دلار است.

گفتنی است که یک GWEI معادل 10^9 یک WEI است و تجربه کاربری بسیار بهتری را برای محاسبه هزینه‌های گس فراهم می‌کند. همانطور که انتظار می‌رود، هر چه قیمت گس پیشنهادی بالاتر باشد، احتمال اینکه تراکنش در بلوک بعدی گنجانده شود، بیشتر می‍شود، زیرا این همان چیزی است که مشوق ماینرها خواهد بود.

چه راه‌هایی برای جلوگیری از هزینه‌های گس اتریوم وجود دارد؟

کاربران بلاک چین اتریوم اغلب مجبورند هزینۀ گس بیشتری بپردازند، زیرا شبکه در ساعات اوج شلوغی خود، با ترافیک سنگینی مواجه است. اما، راهکارهای خاصی هم وجود دارد که شما می‌توانید با کمک آن‌ها، هزینه‌های گس خود را کاهش دهید، راهکارهایی مانند:

1. از برنامه DeFi Saver استفاده کنید.
2. زمان معاملات خود را بهینه کنید.
3. از DApp هایی استفاده کنید که تخفیف ارائه می‌دهند.
4. از توکن‌های گس استفاده کنید.
5. هزینه‌های گس اتریوم را دقیقا محاسبه کنید.
6. از بلاک چین لایه 2 استفاده کنید.

آیا استفاده از اتریوم 2، هزینه‌های گس اتریوم را کاهش می‌دهد؟

این احتمال وجود دارد که اتریوم با به‌روزرسانی به اتریوم 2.0، وضعیت هزینه‌های گران‌قیمت گس را برای همیشه حل کند. در واقع، یکی از دلایلی که اتریوم در حال ارتقا است، کاهش هزینه‌های گس، در کنار راهکارهای کاهش تراکم شبکه و افزایش سرعت گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ بلاک چین است.

گفتنی است که دو راه وجود دارد که هزینه‌های گس با ارتقاء به اتریوم 2.0 کاهش یابد: اولی شاردینگ و دومی تغییر مکانیسم اجماع PoW به مکانیسم اجماع PoS است.

با تغییر مکانیسم اجماع، دیگر برای حفظ یکپارچگی شبکه، نیازی به حل پازل‌های پیچیده ریاضی نخواهد بود و این کار، منجر به کارمزد کمتری برای تراکنش‌ها نیز شده و در عین حال اتصال گره‌های اضافی به شبکه و اعتبارسنجی تراکنش‌ها را هم آسان‌تر می‌کند. خلاصه این که این راهکار، یک موقعیت برد-برد برای اتریوم است، چرا که هزینه‌های گس را نیز کاهش داده و به گسترش گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ شبکه بلاک چین کمک می‌کند.

سخن آخر

بسیاری از افراد در جامعۀ بلاک چین، دوست دارند که از اتریوم به عنوان «سوخت برای اقتصاد دیجیتال» یاد کنند. در میان مفاهیم مرتبط با اتریوم، مفهوم «گس» و نحوۀ تعامل با آن، از مهم‌ترین هاست. گس به معنای واقعی کلمه، سوختی است که استخراج‌کنندگان را تشویق می‌کند تا محاسبات را در یک شبکه جهانی انجام دهند.

راه‌های زیادی برای کاهش هزینه‌های گس وجود دارد و امیدواریم در این مقاله به این سوال پاسخ داده باشیم که چگونه از هزینه‌های گس اتریوم اجتناب کنیم. این ابزارها به خوبی شناخته شده‌اند و اغلب گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ توسط کاربران اتریوم برای کاهش هزینه‌های گس استفاده می‌شوند. اما، با ارتقای اتریوم، معمای هزینه‌های گس ممکن است خود به خود حل شود، اما تا زمانی که ارتقا انجام شود، کاربران روزانه اتریوم می‌توانند از این نکات و ترفندها برای صرفه‌جویی در هزینه‌های گس استفاده کنند و همچنان مشتاقانه به دنبال خرید اتریوم ( صرافی ارز دیجیتال تبدیل ) باشند.

نقش گس در اتریوم چیست؟

اتریوم یک شبکه بلاک‌چین غیرمتمرکز است که از توکن اتر پشتیبانی می‌کند و به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌ انجام دهند و با خرید اتریوم (خرید ETH) در قیمت پایین و فروش ETH (فروش اتریوم) در قیمت بالاتر کسب سود کنند.

بسیاری از افراد اتریوم را گام بعدی اینترنت می‌دانند. اگر پلتفرم‌های متمرکزی مانند اپ‌استور یا گوگل‌پلی، غول‌های وب ۲.۰ هستند، اتریوم شبکه‌ای غیرمتمرکز و متکی‌به‌کاربر را ارئه می‌کند که از آن به‌عنوان وب ۳.۰ یاد می‌شود. به عنوان مثال، این “نسل بعدی وب” از برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می‌کند.

برای تراکنش‌های اتریوم، هزینه گس (Gas Fee) مورد نیاز است. تصور کنید به یک صرافی، مثلاً والکس، مراجعه می‌کنید و در صفحه خرید ETH که خرید اتریوم در آنجا می‌شود مراجعه می‌کنید. با دیدن قیمت ETH یا همان قیمت اتریوم تصمیم به خرید اتریوم می‌گیرید و معامله خرید ETH را انجام می‌دهید. پس از اینکه اتریوم‌های جدید به دارایی‌های شما اضافه شد، آن را برداشت می‌کنید و روز بعد تصمیم می‌گیرید آن را به کیف پول برادرتان واریز کنید. هر بار که اتریوم از یک آدرس به آدرس دیگری منتقل می‌شود، هزینه‌ای بابت کارمزد وجود دارد که به آن هزینه گس گفته می‌شود.

بنابراین، کارمزد تراکنش‌ها در شبکه گس نام دارد که با اتر پرداخت می‌شود. میزان اتری که برای انجام معامله پرداخت می‌شود، گس لیمیت و هزینه‌ای که برای گس لیمیت پرداخت می‌شود را گس پرایس می‌گویند.

تاریخچه اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه بزرگ بلاک‌چین در جهان نبوده‌ است. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخگویی به کاستی‌های بیت کوین ایجاد کرده بود. او وایت‌ پیپر اتریوم را در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد و در آن جزئیات قراردادهای هوشمند که امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کرد، آورده شده بودند. در حالی که توسعه برنامه‌های نامتمرکز قبلاً نیز در فضای بلاک‌چین وجود داشت اما پلتفرم‌ها قابل همکاری نبودند. بوترین قصد داشت اتریوم را متحد کند. از نظر او، یکسان‌سازی روش اجرا و تعامل برنامه‌های نامتمرکز تنها راه برای حفظ روند پذیرش بود.

بنابراین، اتریوم ۱.۰ متولد شد. آن را مانند اپ‌استور یا گوگل پلی در نظر بگیرید؛ فضایی برای ده‌ها هزار برنامه مختلف که همگی از قوانینی یکسان پیروی می‌کنند. آن مجموعه قوانین در شبکه کدنویسی می‌شود و به طور مستقل توسط توسعه‌دهندگانی که می‌توانند قوانین خود را نیز در برنامه‌هایی که می‌نویسند اعمال کنند، به اجرا در می‌آید. تفاوت آن با اپ‌استور و گوگل پلی در این است که آنها به یک مرجع مرکزی وابسته هستند، اما بلاک‌چین وابسته به هیچ مرکزی نیست. بلکه قدرت در دست مجموعه‌ای از افراد است که به عنوان یک جامعه عمل می‌کنند.

البته که ساخت چنین شبکه‌ای ارزان نخواهد بود. بنابراین، بوترین و همکارانش گاوین وود (Gavin Wood)، جفری ویلک (Jeffrey Wilcke)، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson)، میهای آلیسی (Mihai Alisie)، آنتونی دی ایوریو (Anthony Di Iorio) و امیر چتریت (Amir Chetrit)، پیش فروش نمادینی را برای گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ جمع آوری ۱۸۴۳۹۰۸۶ دلار در اتر برگزار کردند و نیازهای مالی اتریوم را از این طریق تامین کردند.

این گروه همچنین بنیاد اتریوم را در سوئیس، با ماموریت حفظ و توسعه شبکه تاسیس کرد. بلافاصله پس از آن، بوترین اعلام کرد که این بنیاد به صورت غیرانتفاعی اداره خواهد شد. این موضوع باعث شد که برخی از بنیان‌گذاران بنیاد را ترک کنند.

با گذشت زمان، توسعه‌دهندگان با ایده‌های خود برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز به اتریوم آمدند. در سال ۲۰۱۶، این کاربران The DAO را تأسیس کردند؛ یک گروه دموکراتیک که در مورد تغییرات و پیشنهادات شبکه رای‌گیری می‌کرد. این سازمان با یک قرارداد هوشمند حمایت می‌شد و نیاز به یک مدیرعامل برای اداره امور را از بین می‌برد. تصمیم‌گیری و اجرای تغییرات به جای تایید مدیرعامل، به تاییدیه‌ای جمعی نیاز داشت که از طریق رای‌گیری حاصل می‌شد.

با این حال، زمانی که یک هکر ناشناس، ده‌ها میلیون دلار از دارایی‌های The DAO را به دلیل سوء استفاده امنیتی سرقت کرد، تمام رشته‌ها پنبه شدند. برای معکوس کردن این سرقت، DAO به “هارد فورک” اتریوم رای داد، از شبکه قدیمی جدا شد و به یک پروتکل جدید ارتقا یافت؛ اساساً تحت یک بروزرسانی نرم‌افزاری بزرگ قرار گرفت. این فورک جدید نام اتریوم را برای خود برگزید و شبکه اصلی که اکثریت می‌خواستند حذف شود اما عده‌ای هم به حفظ آن اصرار داشتند، در نهایت باقی‌ماند و با نام اتریوم کلاسیک به زندگی خود ادامه می‌دهد. اگر قصد خرید ETH را دارید، همواره باید دقت کنید که به صفحه خرید اتریوم بروید، نه صفحه خرید اتریوم کلاسیک. گاهی افراد تازه‌کار با دیدن قیمت اتریوم کلاسیک به اشتباه می‌افتند. این دسته از افراد همیشه باید متوجه تفاوت بین اتریوم و اتریوم کلاسیک باشند و قیمت ETH را با قیمت ETC اشتباه نگیرند.

تفاوت اتریوم با بیت کوین

در حالی که بیت کوین رایج ترین ارز دیجیتال است، اتریوم جامعه جاه‌طلبی دارد که قصد دارد پروژه را گسترش دهد. بیت کوین یک پول دیجیتال است و به خوبی به این هدف عمل می‌کند، اما محدودیت‌هایی دارد. زیرا از یک الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کند که در حال گسترش است و برخی را به این فکر وا می‌دارد که توکن‌های BTC شبیه طلا هستند و بیشتر از اینکه پول دیجیتال باشند، ذخیره‌کننده ارزش هستند. محدودیت ۲۱ میلیونی در عرضه بیت کوین نیز این عقیده را تقویت می‌کند.

در سمت مقابل، اتریوم قصد دارد که از زیرساخت اینترنت فعلی که در اختیار ما قرار دارد پیشی بگیرد. این شرکت قصد دارد بسیاری از فرایندهایی را که هنوز به واسطه‌هایی مانند فروشگاه آنلاین، اپلیکیشن، تعامل با صندوقداران و… نیاز دارند، خودکارسازی کند. اتریوم بیشتر به عنوان راهی برای تعامل با شبکه استفاده می‌شود تا راهی برای انتقال پول؛ اگرچه می‌تواند این کار را نیز انجام دهد.

توسعه‌دهندگان می‌توانند بر روی اتریوم برنامه نامتمرکز توسعه دهند و یک توکن منحصر به فرد برای هر برنامه ایجاد کنند که توکن ERC-20 نامیده می‌شود. با اینکه این فرایند هنوز کامل نیست، اما تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با هم قابل تعامل هستند اما شبکه بیت کوین فقط برای بیت کوین است.

با اینکه قیمت اتریوم (قیمت ETH) از قیمت بیت‌کوین کمتر است، اما این به معنای ضعیف بودن نیست. با بررسی نمودارهای رشد قیمت متوجه می‌شویم که در برهه‌هایی از تاریخ، قیمت ETH یا همان قیمت اتریوم، حتی بهتر از قیمت BTC عمل کرده‌ است.

گس اتریوم (Gas Ethereum) چیست؟

گس اتریوم ، کارمزد داخلی اتریوم برای انجام تراکنش ها یا عقد قرارداد است. قبل از اغاز به کار فاز اول اتریوم، حدود ۱۰ Szabo یا تقریبا یک صد هزارم ۰.۰۰۰۰۱ یک اتر بود. سیستم گس تفاوت چندانی با استفاده واحد کیلو وات برای برق مصرفی خانگی ندارد.

گس اتریوم چیزی شبیه به هزینه تراکنش در بیت کوین است. هر عملیاتی در شبکه اتریوم به میزان مشخصی گس نیاز دارد ( به عنوان مثال محاسبه یک هش ۳۰ گس و ارسال یک تراکنش، ۲۱۰۰۰ گس هزینه دارد).

قیمت گس یا Gas Price
اتریوم می تواند مقدار مشخصی از گس را در بازه زمانی مشخص محاسبه کند، برای همین استخراج کنندگان باید تمام تراکنش ها و در نتیجه کل بلاکچین شبکه را دانلود کنند. سپس از میان تمام تراکنش های موجود، تراکنشی که قیمت گس یا Gas Price و گس لیمیت Gas limitبیشتری دارد را انتخاب می کنند. در اینجا می توان گفت که گس اتریوم همان کارمزد انجام تراکنش ها می باشد. برای پرداخت این کارمزد ها به استخراج کنندگان واحد های کوچکتر اتر به نام GWEI در هر واحد گس در نظر گرفته می شود. این مبلغ همان قیمت گس اتریوم است که می تواند انجام تراکنش شما را در اول صف قرار دهد. هنگامی که شبکه شلوغ باشد می توانید گس بیشتری بپردازید تا استخراج کنندگان اول تراکنش شما را انجام دهند.

گس لیمیت یا Gas Limit
در اینجا گس پرایس تنها فاکتور محسوب نمی شود. استخراج کنندگان باید بدانند که تراکنش شما چه میزان محاسبات نیاز دارد. گس لیمیت میزان محاسبات را نشان می دهد. این مقدار محاسبات برای هر توکن و تراکنش متفاوت است. اگر گس لیمیتی کمتر از میزان لازم را اعلام کنید، تراکنش شما هیچ گاه انجام نمی شود. اگر میزان گس لیمیت بیشتری انتخاب کنید میزان مورد نیاز مصرف می شود و باقی مانده به شما بازگردانده می شود. گس لیمیت معیاری است تا شما مطمئن شوید تراکنش شما انجام می شود.

مزایای گس اتریوم
گس از شلوغی شبکه جلوگیری می کند و باعث تشویق کاربران به فعالیت می شود. میزان گس مقدار مشخصی است که با نوسانات قیمت اتریوم تغییر نمی کند.
در استفاده از اتریوم محدودیت سایز بلاک نیز وجود دارد، پس می توانید برای فضای اضافه در بلاک بعدی پول پرداخت کنید (مانند بیت کوین).
استخراج کنندگان بیت کوین تراکنش ها را بر اساس بیشترین میزان کارمزد اولویت بندی می کنند که در مورد اتریوم نیز صحیح است، استخراج کنندگان ازاد هستند تراکنش هایی که قیمت گس انها خیلی کم باشد را انجام ندهند.
قیمت گس اتریوم در هر تراکنش و یا قرارداد به هویت کاملا تورینگی اتریوم و یا کدهای ماشینی مجازی اتریوم بستگی دارد (که به معنای پیشرفته بودن سیستم اتریوم است). مثلا ۱۰ Szabo یا ۰.۰۰۰۰۱ اتر یا ۱ گس می تواند یک خط کد یا دستور را اجرا کند. اگر اتر کافی در حساب برای انجام تراکنش یا پیام وجود نداشته باشد، آن را نا معتبر می دانند.
هر چه قدر دستوراتی که می خواهید انجام دهید پیچیده تر باشند باید گس بیشتری بپردازید. برای مثال اگر Aبخواهد به B یک واحد اتر بفرستد باید هزینه ۱.۰۰۰۰۱ اتر باید بپردازد. اگر A بخواهد با B قراردادی بر اساس قیمت اتر در اینده، ببندد باید کد نویسی بیشتری برای اجرا و انرژی مصرفی بیشتری برای شبکه توزیع اتر مصرف کند. پس در نتیجه A مجبور می شود بیشتر از یک گس برای انجام تراکنش بپردازد.
برخی مراحل محاسباتی ممکن است بیشتر از بقیه هزینه داشته باشند که ممکن است به دلیل هزینه محاسبه کردن انها باشد یا به دلیل افزایش میزان اطلاعات فضای بیشتری اشغال کند.

نام عملیات های گس و عملکرد انها
. در اینجا لیستی از عملیات های مجازی اتریوم ارائه کرده ایم و قیمت انها به گس ارائه شده است:

رازهای پشت پرده قیمت گس اتریوم

سوخت و انرژی به اشکال مختلفی در می‌آید، می‌تواند یک فنجان قهوه باشد که هنگام صبح می‌نوشیم، ورزش صبحگاهی برای ترشح دوپامین و اندورفین یا به صورت بنزینی باشد که باعث حرکت اتومبیل می‌شود. و درست مانند نیاز انسان و اتومبیل به سوخت و انرژی، اتریوم (ETH) نیز نیاز به سوخت دارد. منبع انرژی این دارایی خاص دیجیتال، گس اتریوم نامیده می‌شود. در ادامه قصد داریم درباره تعیین قیمت گس اتریوم بیشتر صحبت کنیم.

قبل از شروع، بگذارید توضیح مختصری در مورد اتریوم بدهیم. به زبان ساده، اتریوم یک ارز دیجیتال و همچنین یک پلتفرم نرم‌افزاری متن باز مبتنی بر بلاکچین است. ویژگی انقلابی اتریوم توانایی امکان استفاده از قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های توزیع شده (DApps) است.

گس اتریوم چیست؟

گس اتریوم در اصل هزینه‌ها یا کارمزدهای انجام تراکنش‌ها در بلاکچین اتریوم است. بخش چالش‌برانگیز قضیه این است که قیمت گس اتریوم ثابت نیست، مقدار گس مورد نیاز برای هر تراکنش بستگی به میزان پیچیدگی آن تبادل دارد. به عنوان مثال، یک انتقال ساده می‌تواند ۲۱۰۰۰ گس (حداقل شرط لازم برای هر تراکنش) هزینه داشته باشد. از طرف دیگر، یک مورد پیچیده‌تر، مانند مواردی که در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده می‌شوند، می‌تواند تا ۱۰۰۰۰۰۰ گس خرج روی دست شما بگذارد.

هر واحد گس دارای یک قیمت است. قیمت‌های گس اتریوم به صورت gwei یا nanoeth نشان داده می‌شوند، که هر ETH گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ برابر است با ۱۰ به توان ۹ (۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰) gwei. فرض کنیم که قیمت gwei برابر عدد ۵ باشد. در این صورت، یک تراکنش با ۲۱۰۰۰ گس، gwei ۱۰۵۰۰۰=۵×۲۱۰۰۰ (ETH ۰/۰۰۰۱۰۵) هزینه خواهد داشت.

قیمت گس اتریوم در روز

اساساً، گس توسط ماشین مجازی اتریوم (EVM)، مکانیسم دیجیتالی ارزهای دیجیتال به کار برده می‌شود، تا اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بتوانند قراردادهای هوشمند را به روشی ایمن و غیرمتمرکز اجرا کنند. آنها روشی برای پاداش دادن به ماینرهایی هستند که از قدرت محاسباتی خود برای پردازش و اعتبار سنجی تراکنش‌های شما استفاده می‌کنند.

در اکثر موارد، گس و کارمزدهای اتریوم عمدتاً از طریق عرضه و تقاضا میان استخراج‌کنندگان شبکه تعیین می‌شوند. این بدان معنی است که اگر قیمت گس مطابق با استانداردهای آنها نباشد، آنها می‌توانند یک تراکنش را تأیید نکنند. همچنین بدان معنی است که هزینه گس با عرضه و تقاضا برای قدرت پردازش در نوسان است.

اینجاست که «حد گس اتریوم» وارد می‌شود. حد گس (Gas limit) به میزان تمایل شما برای هزینه کردن برای یک تراکنش اشاره دارد. تعیین یک حد گس بالاتر به شما امکان می‌دهد تا به استخراج‌کنندگان اتریوم بگویید که تراکنش شما را زودتر تأیید کنند. در عین حال، اگر حد گس را خیلی کم تعیین کنید، ماینرها مممکن است به تراکنش شما رسیدگی نکنند.

برای ساده‌سازی بیشتر، بگذارید مثال‌های واقعی را در نظر بگیریم. راندن اتومبیل برای X مایل به Y گالن سوخت نیاز دارد. در مقابل، انتقال X مقدار پول از حساب بانکی شما برای یک دوست ممکن است برای شما Y دلار هزینه پردازش داشته باشد. در هر دو حالت X مقدار سودمندی است و Y هزینه انجام فرآیند را نشان می‌دهد. به همین ترتیب، یک قرارداد هوشمند در شبکه ممکن است ۵۰ اتر (X) ارزش داشته باشد و قیمت گس مورد نیاز در آن زمان ۰/۰۰۰۰۱ اتر (Y) باشد. سپس استخراج‌کنندگان اتریوم در ازای خدمات محاسباتی خود با این کارمزد پاداش می‌گیرند.

چرا سیستم گس وجود دارد؟

مفهوم گس ارائه شد تا شبکه اتریوم بتواند هزینه‌های محاسباتی را از سایر هزینه‌ها متمایز کند. با داشتن یک واحد جداگانه برای این منظور، یک تمایز عملی بین هزینه‌های محاسباتی EVM و ارزش‌گذاری واقعی ETH ایجاد می‌شود.

به غیر از این، وجود این سیستم یک دلیل اصلی دارد: تشویق. باید به خاطر داشته باشیم که اتریوم هنوز از سیستم گواه اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، به این معنی که به شدت به هش ریت ماینرهای خود وابسته است. هر چه تعداد ماینرها بیشتر باشد، هش ریت بالاتر است. و هرچه میزان هش ریت بالاتر باشد، سیستم از کارآیی و امنیت بیشتری برخوردار خواهد بود.

برای ورود ماینرهای بیشتر به این سیستم، توسعه‌دهندگان باید اطمینان حاصل کنند که استخراج اتریوم به اندازه کافی سودآور و جذاب باشد. در بلاکچین اتریوم، دو روش برای کسب درآمد استخراج‌کنندگان وجود دارد.

مورد اول بسیار ساده است: استخراج بلوک و دریافت پاداش مربوط به آن بلوک. روش دوم کسب درآمد از بلاکچین اتریوم با کنترل بلوک و اطمینان از انجام تراکنش‌ها. در اینجا سیستم گس وارد می‌شود. ماینرها برای قرار دادن تراکنش‌ها در بلوک، باید از قدرت محاسباتی خود برای اعتبارسنجی قراردادهای هوشمند استفاده کنند که می‌توانند بابت آن پول دریافت کنند. اساساً، گس کارمزد ماینر است و به ماینرها انگیزه می‌دهد تا به صورت فعال در اکوسیستم اتریوم مشارکت کنند.

چرا بیت کوین (BTC) این سیستم را ندارد؟

هنگامی که بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو ساخته شد، نوع جدیدی از ارز متولد شد. بیت کوین یک ارز بود که بدون نیاز به واسطه می‌توانست بین دو نفر منتقل شود. همچنین، این ارز کاملاً غیرمتمرکز بود. با این حال، بیت کوین فقط همین بود. اگرچه بیت کوین انقلابی به پا کرد، اما تنها مجاز به انجام تراکنش‌های پولی بود، راهی برای افزودن شرایط به این تراکنش‌ها وجود نداشت.

به عنوان مثال، اندی می‌تواند ۵ بیت کوین را برای برونو ارسال کند، اما نمی‌تواند برای آن انتقال شروطی تعیین کند. مثلاً، فرض کنیم برای اینکه برونو ۵ بیت کوین را دریافت کند، اندی ابتدا لازم است کارهای خاصی را انجام دهد. این نوع شروط به اسکریپت‌های بسیار پیچیده‌ای نیاز دارند. چیزی این وسط کم بود و همان چیزی است که امروزه به آن یک قرارداد هوشمند گفته می‌شود.

قراردادهای هوشمند قراردادهایی خودکار و خود اجرا هستند که می‌توانند به شما کمک کنند اموال، پول یا هر چیز ارزشمندی را به روشی شفاف، بدون مغایرت و بی‌نیاز از یک واسطه مبادله کنید.

سیستم بیت کوین فاقد قرارداد هوشمند است و در نتیجه سیستم گس ندارد.

بهترین زمان برای انجام یک تراکنش اتریوم چه موقع است؟

آیا می‌خواهید در تراکنش‌های خود در شبکه اتریوم صرفه‌جویی کنید؟ ما نمودارهای گس اتریوم را بررسی کرده گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ و بهترین زمان‌ها را برای انجام تراکنش پیدا کرده‌ایم.

شلوغ ترین زمان‌ها و بنابراین گران‌ترین مواقع از ۸ صبح تا ۱ بعد از ظهر (EST) است. این موضوع عجیبی نیست، زیرا اروپا و ایالات متحده در این زمان کاملاً بیدار و مشغول کار هستند. در مقابل، خلوت‌ترین زمان بین نیمه شب تا ۴ صبح (EST) است، زمانی که مردم ایالات متحده در خواب بوده و مردم اروپا در آستانه شروع روز خود هستند، در حالی که آسیا روز کاری خود را به پایان می‌رساند.

این بدان معنی است که بهترین زمان برای انجام معامله ETH، شنبه یا یکشنبه است. در این زمان است که قیمت گس در پایین‌ترین حد خودش است. از طرف دیگر، بدترین زمان سه شنبه‌ها و پنجشنبه‌ها هستند، روزهایی که شبکه بیشترین ترافیک را داشته و قیمت گس در بالاترین حد خود قرار دارد.

روز	زمانی که گس اتریوم در پایین‌ترین حد قرار دارد (گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ EDT/EST)
یکشنبه	۲ تا ۳ بامداد
دوشنبه	۱ تا ۲ بامداد
سه شنبه	۶ تا ۸ صبح
چهارشنبه	۱۱ شب تا ۷ صبح
پنجشنبه	۱ تا ۳ بامداد
جمعه	۱۰ شب تا ۸ صبح
شنبه	۲ تا ۳ بامداد

همه این داده‌ها بدان معنی است که اگر اندکی در تراکنش خود دست نگه داشته یا کارمزد کمتری را برای یک تراکنش با اولویت کم با علم به اینکه چند ساعت دیگر تأیید می‌شود، ارسال کنید، می‌توانید در این فرآیند مقداری در هزینه گس صرفه‌جویی نمایید.

با افزایش قیمت اتریوم (و کارمزدهای فزاینده آن)، شاید ارزش این را داشته باشد که بدانید چطور در هزینه گس اتریوم صرفه جویی کنید. بهترین زمان‌ها را برای خرید اتریوم پیدا کرده و سپس طبق آن برنامه‌ریزی کنید. شاید این کار بتواند در دراز مدت از صرف هزینه‌های هنگفت جلوگیری کند.

شما در این زمینه چه تجربه‌ای دارید؟ بالاترین میزان قیمت گس اتریوم که تاکنون پرداخت کرده‌اید چه مقدار بوده است؟ شما می‌توانید از طریق سایت کوین نیک با ما در ارتباط بوده و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید. همچنین، می‌توانید ما را در شبکه‌های اجتماعی توییتر و اینستاگرام نیز دنبال کنید.