چه تفاوت هایی با کارگزار وجود دارد؟
همانطور که میدانیم پایه و اساس هر شرکت بر مبنای امور مالی آن استوار است. بنابراین گزارش مالی شرکت ها بسیار حائز اهمیت هستند. هر شرکت برای تنظیم میزان سود و زیان و کلا امور حسابداری یک سال مالی دارد.
سال مالی شرکت ها ۱۲ ماه است و شروع سال مالی شرکت ها میتواند مطابق با سال شمسی (اول فروردین ماه تا پایان اسفند ماه) باشد یا اینکه طبق اساسنامه شرکت از ماه بخصوصی شروع شده باشد. گزارش های مالی منبع مناسبی برای استخراج مقدار سودآوری یا زیان ده بودن شرکت ها است. شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران باید هر ۳ ماه (هر فصل) گزارشی از عملکرد خود بدهند. ما سرمایه گذاران برای تحلیل بنیادی از گزارش های دورهای شرکت ها استفاده میکنیم و براساس این گزارش ها شرکت های خاصی که سودآوری آنها تضمین شده باشد در دایره طلایی سهام خود قرار میدهیم.
در این مقاله به تشریح سال مالی معمول و سال مالی متفاوت شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میپردازد.
در تحلیل بنیادی یا همان تحلیل فاندامنتال یکی از مهمترین عوامل مورد بررسی، گزارش های میان دورهای شرکت ها است. یکی از اهداف تحلیل و بررسی گزارش های میان دورهای، تفکیک شرکت های بورسی به دو دسته شرکت های سودآور و زیان ده است. چراکه با شناسایی شرکت های سودآور و سرمایه گذاری در این شرکت ها ریسک خود را کاهش خواهیم داد.
برای مثال فرض کنید یک دوست به شما پیشنهاد شراکت در کسب و کار خود را میدهد و شما با بررسی دخل و خرج آن کسب وکار متوجه میشوید هر ماه بدهی دارد (زیان آور است) و سودی تولید نمیکند. با این وضع آیا حاضر به سرمایه گذاری در این کسب وکار هستید؟ جواب هر شخصی که سرمایه اش برایش اهمیت داشته باشد قطعا خیر خواهد بود. بنابراین تحلیل بنیادی و بررسی میزان سود و زیان خالص هر شرکت بسیار با اهمیت خواهد بود.
سال مالی چیست؟
در پاسخ به سوال سال مالی چیست میتوان بیان کرد که برای بررسی گزارش های میان دوره ای و پیدا کردن سود و زیان شرکت ها ابتدا باید با عنوان سال مالی Fiscal year)) آشنا شویم. به یک دوره کامل مالی با زمان یکسال، سال مالی گفته میشود. در این دوره گزارش های مالی حسابداری بررسی میشود.
شروع سال مالی تاریخ تعریف شدهای ندارد و بستگی به شرکت دارد که بخواهد از چه تاریخ تا چه تاریخی را به عنوان سال مالی در نظر بگیرد. سال مالی در هر شرکت ممکن است با شرکت دیگر تفاوت داشته باشد ولی همیشه مدت زمان سال مالی ۱۲ ماه خواهد بود؛ بنابراین لازم نیست سال مالی از اول فروردین تا آخر اسفند باشد و ممکن است از هر ماهی شروع شود.
طبق قانون باید شرکت ها حداکثر چهار ماه بعد از سال مالی، نسبت به تشکیل مجمع عمومیعادی سالیانه و تصویب صورت های مالی شرکت اقدام کنند و حداکثر هشت ماه پس از تشکیل مجمع عمومیسالیانه و تصویب صورت های مالی، موظف به پرداخت سود نقدی سهامداران هستند.
در کشورهای دیگر نیز هر کسب و کار یک سال مالی دارد که برای پرداخت و هماهنگی عملیات داخلی و همچنین عملیات مالی با دولتها یک دوره مشخص به عنوان سال مالی در نظر گرفته میشود.
روز شروع و پایان سال مالی چیست؟
همانطور که بیان شد لازم نیست شروع و پایان سال مالی شرکت ها منطبق با شروع و پایان سال شمسی (۱ فروردین تا ۲۹ اسفند) باشد؛ البته سال مالی اغلب شرکت ها بدین شکل است. هر شرکت میتواند سال مالی مخصوص خود را داشته باشد که روز بعد از پایان سال مالی، اولین روز از شروع سال مالی جدید است. مثلا اگر سال مالی شرکت A در ۳۰ آبان هرسال بسته میشود، روز شروع سال مالی، اول آذر خواهد بود. در این حالت گفته میشود شرکت A سال مالی متفاوت دارد.
سال مالی میتواند تغییر داده شود. گاهی اوقات شرکت ها با برگزاری مجمع عمومی فوقالعاده اقدام به تغییر سال مالی میکنند.
در تصویر ذیل شرکتی را میبینیم که سال مالی آن از ابتدای خرداد ماه است و پایان سال مالی ۳۱ اردیبهشت است.
گزارش های میان دوره ای
به اطلاعات تولید و فروش و مسائل مالی شرکت که در دورههای مختلف توسط شرکت ها ارائه میشود گزارش های میان دورهای گفته میشود. این گزارش ها در بازه زمانی سه ماهه، شش ماهه، نه ماهه و سالانه شرکت داده خواهد شد. شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار باید هر سه ماه گزارش عملکرد خود را در سایت کدال منتشر کنند. سایت کدال، سامانه جامع اطلاع رسانی ناشران سازمان بورس و اوراق بهادار است.
برای جستجو گزارش های مالی کافی است پس از وارد شدن به سایت کدال از قسمت “جستجو اطلاعیه” اطلاعات مدنظر را پر کنید. بدین ترتیب که ابتدا نام نماد را وارد میکنم سپس در “گروه اطلاعیه” عنوان اطلاعات و صورت مالی سالیانه و در “نوع اطلاعیه” عنوان اطلاعات و صورت های مالی میان دورهای را انتخاب میکنیم. یک راه سادهتر هم برای جستجو این نوع اطلاعیهها وجود دارد که به جای مراحل فوق میتوان در “کد اطلاعیه” کد ن-۱۰ را وارد کرد.
در تصویر ذیل این اطلاعات برای سهم خلنت پر شده است. همانطور که مشاهده میکنید سهم خلنت یک سال مالی معمولی (منطبق با سال شمسی) دارد. یعنی ترتیب گزارش دهی این شرکت در امسال بدین گونه است که:
گزارش عملکرد سه ماهه در تاریخ ۱۳۹۸٫۰۳٫۳۱
گزارش عملکرد شش ماهه در تاریخ ۱۳۹۸٫۰۶٫۳۱
گزارش عملکرد نه ماهه در تاریخ ۱۳۹۸٫۰۹٫۳۰
گزارش عملکرد سالانه در تاریخ ۱۳۹۸٫۱۲٫۲۹
هر شرکت دیگری که سال مالی آن مطابق با سال شمسی باشد همانند مثال فوق در زمان مشخص شده، موظف به انتشار گزارش عملکرد دورهای خود است. تصویر ذیل صفحه جستجو گزارش های عملکرد میان دورهای سهم با نماد خلنت را نشان میدهد.
در ادامه گزارش های مالی چند شرکت با سال مالی متفاوت را بررسی میکنیم.
برای مثال پایان سال مالی شرکت های با نماد غبشهر، بهپاک، غمارگ و غدام در صنعت غذایی ۳۰ آذر ماه (۰۹٫۳۰) است یعنی سال مالی این شرکت ها از اول دی ماه سال مالی شروع شده است. بطور سادهتر میتوان گفت سال مالی این شرکت ها سه ماه زودتر از سال شمسی شروع میشود.
برای شرکت هایی با نماد غچین و کهمدا پایان سال مالی تاریخ ۰۳٫۳۱ و شرکت با نماد غگل و کسرام پایان سال مالی تاریخ ۰۶٫۳۱ است. در تصویر ذیل شمای سال مالی شرکت های با نماد غچین و کهمدا مشاهده میشود.
تا اینجا با سال مالی متفاوت و تاریخ اعلام گزارش های میان دوره ای آشنا شدیم، حال نحوهی بررسی گزارش های میان دوره ای شرکت با سال مالی متفاوت را بررسی میکنیم.
مراحل جستجو در سایت کدال در ابتدای مقاله توضیح داده شد، برای مشخص کردن سال مالی این دسته شرکت ها میتوان به روش ذیل عمل کرد.
پس از جستجو گزارش ها در سایت کدال باید طبق تصویر ذیل دنبال گزارش سالانه شرکت یعنی گزارش با عنوان “صورت های مالی سال مالی … ” باشیم (این سال مالی را بسته و یک سال مالی جدید باز کنیم). حال گزارش بعدی قطعا گزارش سه ماهه اول خواهد بود.
مثال: شرکت با نماد غبشهر، شروع سال مالی دی ماه
دقت کنید این مقاله مهر ماه سال شمسی ۱۳۹۸ تحریر شده است و چون شرکت با نماد غبشهر سال مالی متفاوتی دارد گزارش عملکرد ۹ ماهه خود را ارائه داده است.
نتیجهگیری
سال مالی شرکت ها یک سال مالی قراردادی برای انجام امور حسابداری است. شروع و پایان سال شرکت ها میتواند با شروع و پایان سال شمسی متفاوت باشد. یادگیری سال مالی متفاوت و نحوهی پیدا کردن گزارش ها مربوط به هر فصل در تحلیل و بررسی بنیاد شرکت ها به ما کمک شایانی میکند. پس از دستهبندی شرکت ها با بنیاد خوب، باید از تحلیل تکنیکال و تحلیل روانشناسی بازار بورس برای خرید استفاده کنیم.
چه تفاوت هایی با کارگزار وجود دارد؟
مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.
- 02191004770
- [email protected]
- تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15
خانه / سرمایه گذاری و بورس / تفاوت بورس و فرابورس چیست؟
تفاوت بورس و فرابورس چیست؟
همه ما تا حدی با بورس آشنایی داریم بخصوص این روزها که مردم به سرمایه گذاری در بورس و حمایت از اقتصاد کشور روی آورند اما با این وجود بسیاری از ما نمی دانیم که تفاوت بورس و فرابورس چیست؟
در سال های اخیر و با توجه به وضعیت اقتصادی کشور یکی از بهترین روش های کسب سود سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار است. اما در کنار بازار بورس، بازار دیگری با شرایط متفاوت تر به نام فرابورس وجود دارد.
بطور خلاصه شرکت هایی که شرایط پذیرش در بورس اوراق بهادار را ندارند در این بازار به معامله سهام می پردازند که از نظر عمل فرق چندانی ندارند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد فرق بورس و فرابورس این مقاله رو مطالعه کنید.
فرق بین بورس و فرابورس در چیست؟
برای درک بهتر تفاوت میان بورس و فرابورس ابتدا بهتر است که این دو موضوع را بصورت جداگانه تعرف نماییم.
بورس چیست؟
در علم اقتصاد، بورس به بازاری گفته میشود که قیمتگذاری و خرید و فروش کالا و اوراق بهادار در آن انجام می شود و در یک طبقهبندی کلی شامل بورس کالا و اوراق بهادار است.
افراد می توانند به دو روش مستقیم و غیرمستقیم وارد بازار سهام شوند که ما روش غیر مستقیم با کمک شرکت های سبدگردان همچون سبدگردان هدف را به سرمایه گذاران پیشنهاد می کنیم. می توانید جهت بهره مندی از مشاوره رایگان سبدگردان هدف عدد ۲ به ۱۰۰۰۰۶۰۴ ارسال نمایید.
فرابورس چیست؟
و اما بازار فرابورس، داد و ستد خارج از بورس یا به اصطلاح فرابورس (OTC) به طور مستقیم بین دو طرف بدون هیچ گونه نظارتی از جانب یک نهاد مشخص مانند بورس انجام میگیرد. فرابورس در مقابل داد و ستد بورسی است که در بازارهای سازمان یافته رخ میدهد قرار دارد.
شرکت فرابورس ایران همچون دو بورس فعال کشور، بورس اوراق و بورس کالا ، با مجوز شورای عالی بورس ایجاد شده و تحت نظارت سازمان بورس اوراق بهادار قرار دارد، از مزایای فرابورس این است که ورود به بازارهای فرابورس از شرایط و الزامات کمتری برخوردار بوده و شامل بازارهای متنوعی میباشد.
۸ تفاوت بین بورس و فرابورس
۱. اولین تفاوت بورس و فرابورس این است که بازار فرابورس مکان فیزیکی خاصی ندارد که معامله گران مانند بورس گرد هم آیند.
۲. از دیگر تفاوت های میان بورس و فرابورس این است که قوانین وضع شده در فرابورس انعطاف پذیر و معمولاً ناشی از توافق طرفین می باشد ولی در بورس استانداردها و قوانین خاصی وجود دارد.
۳. سومین تفاوت بورس و فرابورس این است که حد نوسان مجاز روزانه بازار فرابورس یک درصد بیشتر از بورس تهران است. یعنی حد نوسان روزانه مجاز برای شرکتهای بازار بورس، ۴ درصد و برای شرکتهای بازار فرابورس ۵ درصد است.
۴. چهارمین تفاوت بورس و فرابورس در این است که در بازارهای فرابورسی با توجه به اینکه شرایط معاملات با نظر طرفین تعیین می گردد مزایایی از قبیل کاهش ریسک و شفافیت قیمت ها وجود ندارد.
۵. و تفاوت دیگر بورس و فرابورس این است که ساعات کار فرابورس نسبت به بورس از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است. در فرابورس سطح فعلی امکانات الکترونیکی، انجام معاملات ۲۴ ساعته را امکان پذیر کرده که، در مقایسه با یک بورس، مزیت عمده ای محسوب شده.
۶. ششمین فرق میان بورس و فرابورس این است که فرابورس دارای پنج بازار : اول، دوم، سوم (عرضه)، ابزارهای نوین مالی و پایه است. ولی بورس دارای دو بازار: اول و دوم است.
۷. یکی از تفاوت های بازار بوری در مقابل بازار فرابورس، شفافیت قیمتها و کاهش ریسک آن می باشد اما در بازار فرابورس به این علت که شرایط معاملات با نظر طرفین قرارداد تعیین میگردد، این مزایا به صورت کامل وجود ندارد.
۸. و آخرین تفاوت بین بورس و فرابورس این است که تفاوت در فرآیند پذیرش در بازار بورس و فرابورس وجود دارد.
در واقع ورود شرکتها به بازار سرمایه همواره نشاندهنده رشد شرکت و معرفی آنها در سطح کشور میباشد. شرکتهایی که سهامشان در بازارهای مالی مورد داد و ستد قرار میگیرد از درجه اعتبار بالاتری برخوردار هستند.
بنابراین ورود به بازار اوراق بهادار از جمله اهداف شرکتها محسوب میشود. اما این واقعیت که دستیابی سریع و آسان به بازار اوراق بهادار برای تعداد عمدهای از شرکتهای سهامی فعال در کشور میسر نبوده چه تفاوت هایی با کارگزار وجود دارد؟ و این شرکتها از مزایای بازار سرمایه محروم بودهاند قبل از ایجاد فرابورس مشهود بوده است.
در نتیجه فرابورس ایران با ساختار و جایگاه قانونی مشابه بورس ولی با شرایط پذیرش و معامله ساده تر ایجاد گردید تا حوزه شمول بازار سرمایه کشور را گسترش دهد.
مهمترین وظیفه فرابورس ایران، ساماندهی و هدایت بخشی از بازار سرمایه میباشد که شرایط ورود به بورس اوراق بهادار را نداشته یا تمایل به ورود سریعتر به بازار را دارند.
فرق بورس و فرابورس به زبان ساده در واقع این است که رویههای پذیرش شرکتها و تنوع شرایط پذیرش به گونه ایست که شرکتها با احراز حداقل شرایط و در سریع ترین زمان ممکن، امکان ورود به بازار را داشته و از کلیه مزایای شرکتهای پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار استفاده کنند.
جدول مقایسه پذیرش سهام بورس و فرابورس
بجز تفاوت بورس و فرابورس شباهت هایی هم بینشان وجود دارد که از شباهت های بورس و فرابورس می توان به این موضوع اشاره کرد که شرکت های پذیرفته شده در فرابورس هم می توانند از کلیه مزایای شرکت های پذیرفته شده در بورس استفاده کنند همچنین می توانند با استفاده از یک کد معاملاتی (کد بورسی) هم در بورس هم در فرابورس استفاده نمایند.
در کدام بازار سرمایهگذاری کنیم، بورس بهتر است یا فرابورس؟
شرکتهایی که شرایط آنها برای پذیرش در بازار بورس اوراق بهادار دشوار است میتوانند به سهولت در بازار فرابورس وارد شوند.
این در حالی است که بر اساس مقررات، کلیه مزایای موجود برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس، برای اوراق بهادار و سهام شرکتهای پذیرفته شده در فرابورس نیز تعریف شدهاند و این دو بازار در عمل فرق چندانی با هم ندارند.
آیا کد معاملاتی ( کد بورسی ) برای خرید سهام در بورس و فرابورس فرق میکند؟
خیر، شما با دریافت کدمعاملاتی از کارگزاری، هم میتوانید در بازار بورس و هم در فرابورس مشغول به معامله چه تفاوت هایی با کارگزار وجود دارد؟ سهام شوید. به عبارت دیگر، سهام شرکتهای فرابورسی و بورسی با یک کدمعاملاتی قابل خریدوفروش است.
برای یک سرمایهگذار و معاملهگر عادی، تفاوتی بین شرکتی که در فرابورس پذیرفته شده و شرکتی که در بورس است وجود ندارد.
Compatible data.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
- Pina & Associates Insurance
- Payment at Contingency
- Amount of Payment
Two Most-Cited Reason
Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.
شتابدهنده و مرکز رشد چه تفاوتهایی با یکدیگر دارند؟ در نهایت کدام را انتخاب کنیم؟
حتما اصطلاحاتی از قبیل «شتابدهنده» و یا «مرکز رشد» به گوشتان خورده است. اما چهقدر دربارهی آنها میدانید؟ کدام یک بیشتر به درد شما و استارتآپتان میخورد؟ از مزایا و معایب هر یک خبر دارید؟ اینها سوالاتی هستند که در پایان این مقاله خواهید توانست پاسخی برایشان پیدا کنید.
مراکز رشد و شتابدهندهها به صاحبان مشاغل و کسب و کارها کمک میکنند تا شرکتهایشان را گسترش دهند و به سودآوری برسند. این شرکتها خدمات ویژهای را برای شرکتهای در حال رشد ارائه میدهند و از آنها حمایت میکنند. مراکز رشد و شتابدهندهها هر دو، با ارائه ایدههای مناسب و یا با تکمیل ایدههای خود کارآفرینان، آنها را برای رسیدن به اهداف کسب و کار خود کمک میکنند. با این حال، میان این دو تفاوتها و شباهتهای بسیاری وجود دارد.
در ابتدا باید مزایا و معایب هر کدام را دانست. برای درک تفاوت میان شتابدهندهها و مراکز رشد، بررسی ساختار برنامههای پیاده شده بهترین راه است. شتابدهندهها، بر اساس یک دورهی زمانی مشخص از هفتهها تا ماهها برنامههایشان شروع میشود و گروهی از مربیان متخصص و کاربلد در صورت وقوع اتفاقات غیرمنتظره، کارآفرینان را هدایت و راهنمایی میکنند. شتابدهندهها به نحوی از مراکز رشد ساختار یافتهتراند.
چگونه میتوان به این نتیجه رسید که شتابدهنده برای کسب و کار من مناسب است؟
ابتدا، اهداف کسب و کار خود را ارزیابی کرده و زمانبندی خاصی را برای رسیدن به آنها تنظیم کنید. اگر در شرایط فعلی استارتآپتان به راهحلی کوتاه مدت از چند هفته تا 5-6 ماه نیاز دارد، پس دربارهی شتابدهندهها بیشتر جستجو کنید. شتابدهندهها فقط از استارتآپهای نو پا و تازه وارد در عرصهی کسب و کار حمایت میکنند. اکنون پس از ارزیابی دقیق اهداف و تعیین مرحلهی فعلی استارتآپ و تصمیمگیری در مورد شرایطشان، میتوانید به یک برنامه شتابدهنده بپیوندید و از منابع و راهنمایی مربیانشان بهره ببرید. شما تنها به تجزیه و تحلیل استارتآپتان از دیدگاهی درست نیاز دارید.
مراکز رشد
استارتآپها یا کارآفرینان میتوانند با پیوستن به مراکز رشد کسب و کار خود را با پیشنهاداتی که آنها ارائه میدهند، گسترش دهند. گیاهان نمیتوانند بدون خاکی حاصلخیز و دانههایی با کیفیت رشد کنند و کسب و کارها هم بدون سرمایهی کافی و هدایتی صحیح نمیتوانند به اهدافشان برسند. برنامههایی که در مراکز رشد ارائه میشوند، هم میتوانند مستقل باشند و هم تحت حمایت افراد و یا موسسات. سرمایهگذاران فرشته یا موسسات دولتی اغلب از برنامههای مراکز رشد که مزایایی را برای خود آنها نیز به همراه دارد، حمایت میکنند. مدت زمان دورههای مراکز رشد میتواند از 6 ماه تا یک سال و نیم ادامه داشته باشد و برنامههای مراکز رشد برای رشد سریع پایهریزی نشدهاند. استارتآپهایی که تمایل به رشد سریعی دارند، معمولا به شتابدهندهها ملحق میشوند.
مراکز رشد چه کاری انجام میدهند؟
هنگامیکه یک استارتآپ به مرکز رشد پیوست، باید با تیم حاضر در مرکز رشد همکاری کند و به بهترین شکل ممکن به قوانین احترام بگذارد. استارتآپها ابتدا باید به جایی که سایر شرکتهای مرکز رشد در آن قرار دارند، نقل مکان کنند. بنابراین استارتآپ میتواند به سرعت اهداف، ایدهی اصلی استارتآپ و سایر موارد را باز تعریف کند. در طی این مرحله، استارتآپها طرح کسب و کار خود را پایهریزی میکنند و میتوانند تحقیقات بازار خود را در اینجا تکمیل کنند.
در اکثر موارد، مراکز رشد یک فضای کار اشتراکیای را در اختیار استارتآپها قرار میدهند که به بهینهسازی ایده و نظارت بر پیشرفت استارتآپها کمک میکند. وقتی صحبت از ارتباطات، همکاری و شبکهسازی میشود، مراکز رشد بهترین گزینه هستند، زیرا آنها این فرصت را در استارتآپها قرار میدهند تا ایدههای خود را در مراحل اولیه در بهترین مسیر گسترش دهند..
چگونه میتوان به این نتیجه رسید که مرکز رشد برای کسب و کار من مناسب است؟
باز هم باید توجه داشته باشید که پیوستن به یک مرکز رشد، به طور قطع موفقیت یک استارتآپ را تضمین نمیکند. استارتآپ همچنین باید در جزئیات قسمتهای دیگر نیز زمان زیادی را صرف کند که این هیچ ربطی به برنامهی مرکز رشد ندارد. ارزشگذاری یک استارتآپ، هدف اصلی بنیانگذاران و از برنامههای مرکز رشد است.
مزایای پیوستن به شتابدهندهها و مراکز رشد
مهم نیست که یک استارتآپ چه تصمیمی میگیرد، در هر حال پیوستن به یک مرکز رشد یا شتابدهنده هیچگاه گزینهی بدی نخواهد بود. البته، همانند هر چیز دیگری، معایبی هم دارند که آنها را نیز باید بشناسید. برخی از برنامههای این مراکز شامل تامین فضای کاری اشتراکی و سرمایه است. به عنوان فردی که به تازگی وارد کار شده است، باید شبکهسازی کنید و با افراد زیادی آشنا شوید. مراکز رشد و یا شتابدهندهها میتوانند کمکتان کنند.
معایب پیوستن به شتابدهندهها و مراکز رشد
معایب هم باید در نظر گرفته شوند. وقتی با تیمی متشکل از افرادی که برگزیدهاید و کسانیکه به آنها اعتماد دارید کار میکنید، تصمیماتی که در طی این سالها میگیرید، متلق به شما و تیمتان است. دیدگاه و روال معمولتان هنگامی که عضوی از یک شتابدهنده یا مرکز رشد میشوید، تغییر میکند. آنها نظرات خود را تحمیل میکنند و ایدههایتان را در جهت مشخصی پیش میبرند.
به علاوه، دورههایی که برگزار میکنند و مربیانی که استارتآپها خواهند داشت زمان میبرد. بنابراین حضور در جلسات و مستند سازی بخشی از روزمرهی شما خواهد شد. توسعه محصول و یا خدمات ممکن است تا اتمام این دوره به تعویق بیفتد. اساسا تصمیمات و برنامههای کسب و کارتان تقریبا به طور کامل به شخص دیگری بستگی دارد و شما باید به برنامههای روزانه شخص دیگری بپیوندید.
مقایسهای دقیق میان شتابدهندهها و مراکز رشد
بعد زمان
وقتی صحبت از مدت زمان طول کشیدن برنامهها میشود، مراکز رشد تغییر پذیر و آزاد هستند. بدین معنا که بسته به اهداف استارتآپ میتوان آنها را تغییر داد. تمرکز مراکز رشد بر رشد سریع یک شرکت نیست، بلکه بر روی طول عمر و ارزش آن تمرکز کردهاند. مراکز رشد میتوانند برای بیش از یک سال استارتآپها را هدایت کنند.
در سویی دیگر، شتابدهندهها بر اساس جدول زمانیای که پیشتر تنظیم کردهاند، عمل میکنند. این جدول زمانی از چند هفته تا چند ماه میتواند از شرکتی به شرکت دیگر کاملا متفاوت باشد. این دوره به طور کامل به جذب سرمایه و حمایت و آموزش برای ساخت یک کسب و کار اختصاص داده شده است. در پایان برنامهی شتابدهنده، استارتآپ باید بتواند سرمایهگذاران را متقاعد کند که از ایدههای آنان حمایت و پشتیبانی کنند.
بعد کاربرد
مراکز رشد بیشتر بر روی استارتآپهای محلی متمرکز شدهاند که همین ملحق شدن به آنها را دشوار کرده است. استارتآپهایی که مایل به پیوستن به برنامههای مراکز رشد هستند، خواستار رشدی سریع نیستند. در عوض شتابدهندهها بیشتر به دنبال رقابت هستند و معمولا به دنبال استارتآپهاییاند که میتوانند رشد بسیار سریعی داشته باشند.
بعد محیطی
میان مراکز رشد و شتابدهندهها از نظر محیط تفاوت قابل ملاحظهای وجود ندارد. هر دو برنامه همکاری و راهنمایی، فضای کار اشتراکی و دسترسی به منابع و را ارائه می دهند.
بعد مالی
مراکز رشد هیچگونه سرمایه و سرمایهگذاری را پیشنهاد نمیکنند؛ آنها پیشتر توسط موسسات یا سازمانهایی تامین مالی شدهاند. شتابدهندهها همیشه در قبال درصدی از سهام یک استارتآپ، سرمایهگذاری میکنند. درصد آنها در برنامههای مختلف شتابدهندهشان متفاوت است. اما این درصد تعیینکننده آن است که شتابدهنده تا چه حد باید از توسعهی استارتآپ حمایت کند. درصد میان 3 تا 10% متغیر است اما اغلب آن را 7% میگیرند.
کدام را برگزینید،مرکز رشد یا شتاب دهنده؟
یا مرکز رشد، کدام یک به کار شما خواهند آمد.
به یاد داشته باشید که شتابدهندهها و مراکز رشد بسیاری وجود دارد که قطعا یک کدام آنها متناسب با شما و کسب و کارتان خواهد بود. با این حال اگر تصمیم به پیوستن به برنامهی mentorship را دارید، تعیین کنید که آیا تمایل به رشد سریع دارید یا پایدار. شما تنها کسی هستید که میدانید کدام یک برای استارتآپتان مناسب است.
- Accelerators vs Incubator: What's the difference and which to choose; Alexander Gilmanov
بازار OTC چیست؟ همه چیز درباره معاملات خارج از صرافیهای رمزارز
بازار OTC چیست؟ خرید و فروش یک دارایی، مثلا یک ارز دیجیتال، به روشهای مختلفی انجام میشود که OTC Market یکی از آنهاست. معاملات OTC بستری برای خرید و فروش نهنگها و سرمایهداران بزرگ بازار است که سرمایه قابل توجهی دارند. در این مقاله با این بازار آشنا خواهیم شد.
بازار OTC چیست؟
OTC Market چیست؟ کلمه OTC مخفف عبارت Over The Counter و به معنی معامله خارج از صرافی، کارگزاری یا بروکر و به طور کلی خارج از ساختار خرید و فروش عادی در یک بازار است و به صورت مستقیم توسط دو نفر یا دو سازمان انجام میشود. به عبارت دیگر معاملات در بازار OTC، معاملهای است که مستقیما بین خریدار و فروشنده و بدون نظارت صرافیها انجام میشود. این نوع معامله در مقابل معاملات توسط کارگزاریها و صرافیها قرار میگیرد؛ در اینجا یک واسطه میان خریدار و فروشنده قرار میگیرد و عمل انتقال دارایی از فروشنده به خریدار و انتقال سرمایه از خریدار به فروشنده، توسط این صرافی انجام میشود.
در بازار OTC صرافی یا کارگزار واسط وجود نداشته و خریدار و فروشنده مستقیما باهم معامله خواهند کرد. عموما این بازار مناسب سرمایهداران کلان یا به ادبیات بازار رمزارزها، مناسب نهنگهای بازار بوده که قصد دارند تعداد بسیار زیادی از یک ارز دیجیتال را در یک قیمت مشخص به فروش برسانند. اما کاربرد OTC Market چیست؟ این بازار به چه هدفی ایجاد شده است؟ در ادامه به تشریح این موضوع میپردازیم.
کارایی بازار OTC چیست؟
معاملات OTC شامل طیف وسیعی از داراییهاست که این داراییها، کالاها و یا ابزارهای مالی مانند سهام و ارزهای دیجیتال هستند. بر خلاف صرافیهای سنتی، بازار OTC غیر متمرکز است و مکان فیزیکی ندارد. معامله در این بازارها توسط خود معاملهگران صورت میگیرد.
بازار OTC اکثرا به ترید داراییهایی می پردازد که به دلایل متنوع در یک صرافی رسمی لیست نشدهاند. در بازار سهام، شرکتهایی که تمایل به لیست شدن در بازار بورس را داشته اما شرایط حداقلی مورد نیاز برای ورود به این بازار را ندارند، از بازار OTC برای انجام معاملات خود استفاده میکنند. به همین دلیل در بازار سهام، به این بازار، بازار فرابورس نیز گفته میشود. در مورد بازار ارزهای دیجیتال نیز چنین شرایطی وجود دارد. برخی از رمزارزها در صرافیهای ارز دیجیتال لیست نمیشوند. استفاده از معاملات OTC و بازار OTC یکی از راههای جایگزین برای این شرکتها خواهد بود. انجام معامله در این بازار ریسکهای معاملاتی بیشتری دارد. اما از طرف دیگر آزادی و فرصتهایی نیز دارد که تریدرها میتوانند آزادانه از این بازار برای انجام معاملات خود استفاده کنند. به همین خاطر است که معاملات OTC در میان سرمایهگذاران و تریدرهای ماهر و حتی در میان غولهای مالی محبوبیت بالایی دارد.
معاملات OTC در بازار ارزهای رمزنگاری شده
در مورد صنعت ارز دیجیتال، بازار OTC در میان افرادی که مایل به فروش مقادیر زیادی کوین هستند، مانند ماینرها یا سرمایهگذاری اولیه در یک پروژه، محبوبیت زیادی دارد. از طرف دیگر، برخی از سرمایهگذاران کلان یا شرکتهای بزرگ سرمایهگذاری قصد انجام سرمایهگذاری در این بازار را داشته و از طرفی تمایلی به افشای هویت خود ندارند. استفاده از OTC Market و خرید و فروش ارزهای دیجیتال از این طریق، بستر مناسبی برای این افراد است. بازار OTC در حوزه ارزهای دیجیتال بسیار مورد توجه قرار گرفته است. صرافیهای بزرگی همچون بایننس و کوین بیس نیز برای برطرف کردن نیاز کاربران خود، بستری را برای انجام این نوع از معاملات فراهم کردهاند.
به طور خلاصه، هر فردی که بخواهد به خرید و فروش مقادیر زیادی کریپتو بدون عبور از مقررات بیش از حد بپردازد، از ترید OTC یا واسطههایی که در این فضا کار میکنند، استفاده خواهد کرد.
کاربرد بازار OTC در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟ شما اگر بخواهید از طریق یک صرافی ارز دیجیتال مقدار قابل توجهی بیت کوین را خریداری کرده و یا آن را به فروش برسانید، تاثیر زیادی بر قیمت بیت کوین در آن صرافی خواهید گذاشت. در نتیجه، قیمت خرید یا فروش شما، با قیمتی که اکنون ملاحظه میکنید، تفاوت خواهد داشت. برای مثال فرض کنید قصد دارید تعداد ۱۰۰۰۰۰ واحد بیت کوین را در صرافی بایننس خریداری کنید که قیمت آن در این صرافی معادل ۵۰,۰۰۰ دلار است. مقدار دلاری خرید شما ۵ میلیارد دلار خواهد شد و مطمئنا نمیتوانید تمام این مقدار را روی قیمت ۵۰,۰۰۰ دلار خرید انجام دهید. خرید شما باعث افزایش تقاضا در بازار و در نتیجه افزایش قیمت بیت کوین در صرافی بایننس خواهد شد. در نهایت خواهید دید که میانگین خرید شما قیمتی بالاتر از ۵۰۰۰۰ دلار خواهد شد. در چنین مواقعی، شما باید از بازار OTC استفاده کنید و با یک فروشنده به صورت توافقی بر روی یک قیمت خاص، معامله خود را به صورت یک جا انجام دهید.
در مورد معاملات OTC اطلاعات دقیقی وجود ندارد، زیرا معاملات مستقیما میان دو نفر انجام میشود. اما بر طبق برخی از تخمینها، حجم روزانه معاملات OTC در بازار ارزهای دیجیتال در سال ۲۰۱۸-۲۰۱۹ بسیار بالاتر از حجم معاملات روزانه ارزهای دیجیتال در صرافیهای اصلی بازار داشته است. به عنوان مثال، کوین تلگراف در گزارشی نشان میدهد که حجم روزانه معاملات ارزهای دیجیتال در بازار OTC حدود ۲۵۰ میلیون تا ۳۰ میلیارد دلار بوده و این در حالی است که حجم معاملات روزانه صرافیهای مطرح ارز دیجیتال در همین دوره، حدود ۱۵ میلیارد دلار بوده است.
بازار OTC برای چه کسانی مفید است؟
ماینرهای ارزهای دیجیتال، مخصوصا بیت کوین، بخش قابل توجهی از فروشندگان بازار OTC را تشکیل میدهند. این در حالی است که صندوقهای سرمایهگذاری و سرمایهگذاران حقوقی و همچنین سرمایهگذاران کلان خریدار این بیت کوین ها هستند.
در اکتبر ۲۰۱۸، بازار معاملات OTC شرکت Cumberland که یک شرکت انجام معاملات واقع در شیکاگو است، اظهار داشت که اکثر معاملات آن در خلال ساعتهای کاری آسیا اتفاق افتاده است. کارشناسان سپس به بلومبرگ گفتند که این ممکن است نشانه این باشد که ماینرهای استخراج ارزهای دیجیتال واقع در آسیا رمز ارزهای خود را از طریق معاملات OTC به فروش میرسانند. پس میتوان گفت که برخی از ماینرهای بیت کوین، دارایی خود را در این بازار به فروش میرسانند.
اما ماینرها تنها بازیگران بازار OTC نبوده و بنا به تحقیقی که توسط رویترز انجام گرفته، سرمایهگذاران ثروتمند، صندوقها و شرکتهای سرمایهگذاری نیز معاملات خود را در این بازار انجام میدهند.
در واقع بعضی از کارشناسان بر این باورند که سرمایهگذاران موسساتی که انتظار میرود صنعت رمز ارزها را به پذیرش عمومی برسانند بسیار علاقهمند به خرید ارزهای دیجیتال در خارج از صرافیهای بزرگ هستند. این اظهارات تا حدودی با اخبار اخیر در مورد ۱۰۰ شرکت برجسته کریپتو مانند Huobi، coinbase و Bithumb که در حال راهاندازی بازار OTC خود به طور خاص برای مشتریان موسساتی هستند، تایید میگردد.
آیا معاملات OTC برای افراد عادی مناسب است؟
فرض کنید که شما میخواهید مقدار قابل توجهی آلتکوین که در سالها قبل خریداری کردهاید را بفروشید. در آن سالها قیمت آلتکوین شما بسیار کم بوده و امروز، ارزش بسیار بالایی پیدا کرده است؛ OTC Market دقیقا برای شما ایجاد شده است.
کارشناسان بر این نکته توافق دارند که صرافیهای اصلی معمولا نقدینگی پایین تر از حد ایدهآل دارند. به همین خاطر اگر بخواهید بیشتر سرمایهگذاری کنید، ممکن است ترجیح دهید که از OTC استفاده کنید.
هدف کلیدی دوم برای یک تریدر به حداقل رساندن تاثیر بر بازار است که در نتیجه یک معامله بزرگ در صرافیها بازار آبستن تغییر میشود. این نکته مربوط به آنهایی که قصد خرید و فروش هزاران بیت کوین را دارند. اگر از ترید OTC استفاده کنید، تراکنش مستقیما انجام میشود و در ثبت سفارشات نشان داده نمیشود. به همین دلیل، قیمت را تحت تاثیر قرار نخواهد داد.
در نهایت اگر هم نهنگ بیت کوین نباشید، در صرافیهای معمولی مجبورید به محدودههای ترید روزانه و ماهانه خاصی احترام بگذارید. به عنوان مثال، صرافی اصلی ایالات متحده یعنی Coinbase یک محدوده ۱۰,۰۰۰ دلار در روز را برای کاربران حرفهای دارد که می توان آن را تا ۲۵,۰۰۰ دلار افزایش داد. همچنین صرافی بایننس که بزرگترین صرافی در بازار ارزهای دیجیتال است یک محدوده روزانه ۲ بیت کوین را برای همه کاربران و ۱۰۰ بیت کوین را برای آنهایی که فرآیندهای ضروری احراز هویت را گذراندهاند، ارائه میدهد. همچنان که تریدرهای ماهر بیان کردهاند، این محدودهها را میتوان با تقاضای شخصی در این مرحله افزایش داد اما در مورد ناشناس ماندن معامله هیچ کاری نمی توان انجام داد.
لیست صرافیهای OTC در بازار ارزهای دیجیتال
استفاده از بازارهای OTC صرافی ارزهای دیجیتال نیاز به احراز هویت دارد. پس اگر کاربر ایرانی هستید و پاسپورت کشورهای دیگر را ندارید، نمیتوانید از معاملات OTC این صرافیها استفاده کنید. اما برخی از شرکتهای کوچک، بازارهای OTC را ارائه میدهند که نیازی به احراز هویت ندارد. علاوه بر این، بسیاری از پلتفرمهایی که این نوع از معاملات را ارائه میدهند، حداقل سرمایهای برای شروع تعیین میکنند.
صرافی بایننس به عنوان بزرگترین بازار معاملاتی در حوزه ارزهای دیجیتال بازار OTC را برای کاربران این بخش فراهم کرده است. در حال حاضر در این بستر معاملاتی بیش از ۷۰ کوین مختلف معامله میشود. همانطور که در بالا اشاره شد، استفاده از این سرویس صرافی بایننس نیاز به احراز هویت دارد. بایننس هدف از ایجاد این سرویس خود را آسان کردن خرید فروش ارزهای دیجیتال برای سرمایههای کلان معرفی کرده است. ترید آلتکوینهایی که در صرافی بایننس عمق کمی داشته و حجم معاملاتی بالایی ندارند، خرید فروش ارزهای دیجیتال در جفت ارزهایی که در این صرافی وجود ندارد (مثلا تبدیل مستقیم لایت کوین و ریپل)، خرید فروش ارزهایی که در صرافی بایننس لیست نشدهاند از جمله اهداف این سرویس بایننس است. برای مشاهده این سرویس، اینجا کلیک کنید.
صرافی کراکن یکی دیگر از صرافیهای مطرح در حوزه ارزهای دیجیتال نیز بازار معاملات OTC را ارائه میدهد. در بازار معاملاتی OTC صرافی کراکن استفاده از ارزهای فیات به منظور روش پرداخت ارائه شده است. مشابه صرافی بایننس، برای استفاده از این محصول صرافی کراکن نیز باید احراز هویت انجام شود. حداقل سرمایه مورد نیاز برای استفاده از بازار OTC صرافی کراکن، ۱۰۰,۰۰۰ دلار تعیین شده است. برای مشاهده این محصول، اینجا کلیک کنید.
مشکلات OTC چه هستند؟
مانند هرگونه معامله دیگری باید در اینجا هم نگران کلاهبرداران و ریسکهای تسویه دارایی باشید. به همین خاطر باید قبل از انجام ترید، در مورد انتخاب پلتفرم معامله OTC تحقیق کافی را انجام دهید. از طرفی بسیاری از هکهایی که در بازار ارزهای دیجیتال صورت گرفته، این دارایی از طریق بازار OTC نقد میشود. لذا در صورتی که تحقیق کافی در مورد بازار را نکرده باشید، مسئولیت پولشویی این دارایی به عهده شما خواهد بود. فرومها و موضوعات Reddit پر از داستانهای غم انگیز در مورد کلاهبردارانی است که از تریدرهای ساده لوح سوء استفاده کردهاند و ویدیوهایی جعلی از مقادیر موجودی خود فراهم کردهاند و توافقهایی جعلی ایجاد کردهاند یا از دیگر تکنیکهای فیشینگ استفاده کردهاند.
مخصوصا کانالهای تلگرامی زیادی در ایران فعالیت دارند که این نوع از خرید و فروش را پیشنهاد میدهند. در چنین کانالهای برخی افراد کلاهبردار تصویری از کیف پول خود نشان میدهند که در آن مقدار بسیار زیادی بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد. انجام معامله با این افراد ریسک بسیار بالایی دارد.
سخن پایانی
خرید و فروش یک ارز دیجیتال به روشهای مختلفی صورت میگیرد که بازار OTC یکی از آنهاست. OTC Market محلی برای خرید و فروش نهنگهای بازار و شرکتهای بزرگ سرمایهگذاری و به طور کلی محلی برای خرید و فروش سرمایهگذاران بزرگ بازار است. در این مقاله با این نوع از معامله ارزهای دیجیتال آشنا شدیم. علاوه بر این به این پرسش که هدف از بوجود آمدن بازار OTC چیست و چه پلتفرمهایی در بازار ارزهای دیجیتال این معاملات را پوشش میدهند، پاسخ دادیم.
راهنمای کامل انتخاب کارگزار ناظر در بازارهای سرمایه
کارگزار ناظر در بازار سرمایه معنا پیدا کرده و کاربرد دارد. مثلا برای فعالیت در بورس و خرید و فروش سهام باید هر شخصی دارای کارگزار ناظر مشخصی باشد. ما در این مقاله قصد داریم شما را با کارگزار ناظر و نحوه فعالیت او و همچنین راه های تشخیص کارگزار ناظر آشنا کنیم.
کارگزار ناظر کیست و چه نقشی بر عهده دارد؟
بعد از مشخص شدن کارگزار ناظرهریک از سهام داران جهت فروش دارایی سهام خود در هر نماد معاملاتی می توانند فقط از طریق کارگزار خود اقدام نمایند. اما برای خرید سهام، سهامداران می توانند به هر کارگزاری مراجعه کنند. ممکن است سهامدار برای هر نماد معاملاتی، کارگزار جداگانه ای داشته باشد؛ بنابراین محدودیتی در تعداد کارگزاری وجود نداشته و می تواند در چندین کارگزاری حساب معاملاتی داشته باشد. به عنوان مثال فرض کنید شما در دو کارگزاری 1و2 حساب معاملاتی دارید. نمی توانید سهمی را که در کارگزاری 1 خریده اید در کارگزاری 2 بفروشید؛ چون کارگزار ناظر سهم شما کارگزاری 1 است. چنانچه بخواهید کارگزاری 2 را به عنوان کارگزار ناظر انتخاب کنید باید در آن درخواست تغییر کارگزاری سهام خود را بدهید. در این حالت شرکت سپرده گذاری تسویه وجوه باید تغییر کارگزاری شما را انجام دهد زیرا این شرکت وظیفه ثبت و نگهداری دارایی سهامداران را بر عهده دارد.
روش های تشخیص کارگزار ناظر کدام اند؟
دو حالت برای داشتن کارگزار ناظر وجود دارد. حالت اول داشتن تنها یک حساب معاملاتی در یک کارگزاری و انجام همه خرید و فروش ها با همان حساب معاملاتی است. دراین صورت همان کارگزاری که با آن کار می کنید، کارگزار ناظر شما محسوب می شود. حالت دیگر اینکه اگر در نمادهای معاملاتی گوناگون دارایی سهام متفاوت داشته باشید، با توجه به سابقه معاملاتی شما در هر نماد می توانید کارگزار ناظر متفاوتی داشته باشید. روش های مختلفی برای تشخیص کارگزار ناظر وجود دارد که در ادامه به دو مورد از آن ها میپردازیم. 1.مشاهده کارگزار ناظر از طریق مراجعه به سایت اینترنتی شرکت سپردهگذاری مرکزی اوراق بهادار. برای تشخیص کارگزار ناظر باید برای تسویه وجوه به سایت csdiran.com رفته و در قسمت سرویسهای الکترونیکی به سهامداران، کارگزار ناظر خود را ببینید. سهام داران حقیقی برای مشاهده کارگزار از این روش باید کد ملی خود را وارد سامانه نمایند و سهام داران حقوقی کد سهامداری خود را در قسمت مربوط وارد کنند. 2.تطابق گواهینامه نقل و انتقال و سپرده سهام در این روش پس از مراجعه به سایت شرکت سپردهگذاری اوراق بهادار و مشاهده جدول شناسایی کد کارگزاری، باید کد کارگزار خریدار یا فروشنده را که در آخرین گواهینامه نقل و انتقال سهام صادر شده را با آن جدول تطبیق دهد. با انجام این تطابق می تواند در هر نماد معاملاتی کارگزار خود را تشخیص دهد. نکته مهم اینکه بر اساس اطلاعیه سازمان بورس و اوراق بهادار چنانچه کد کارگزار خریدار یا فروشنده در آخرین گواهینامه نقل و انتقال و سپرده سهام صادرهی پیش از ۱۶/۰۹/۱۳۷۸ برابر ۹۹۹، ۸۸۸، ۷۷۷، ۶۶۶ یا ۱۱ باشد؛ سهامداران تنها از طریق مراجعه به سایت اینترنتی شرکت سپردهگذاری مرکزی اوراق بهادار می توانند کارگزار ناظر خود را مشاهده نمایند.
روشهای تغییر کارگزار ناظر چیست؟
برای اکثر افراد این سوال پیش می آید که چگونه می توان سهام های خود را از یک کارگزاری به کارگزاری دیگر منتقل کرد؟ یا به اصطلاح کارگزاری خود را تغییر داد؟ این سوال وقتی برای سهام دار مهم است که کارگزاری فعلی به دلایل مختلف نتواند به درستی خدمات ارائه دهد و رضایت سهامدار را جلب نماید. در ادامه سه روش را برای تغییر کارگزار ناظر معرفی می نماییم که بسته به شرایط و سلیقه خود می توانید از هرکدام استفاده کنید. روش یک: می توانید در کارگزاری فعلی کل سهام خود را بفروشید و بعد از گذشت 24 ساعت، در کارگزاری جدید همان سهام را بخرید. این روش دارای نرخ کارمزد بالایی است و بنابراین برای اکثر افراد میزان سهام کم به صرفه نیست. روش دو: برای تغییر کارگزاری باید به سامانه معاملاتی کارگزاری جدیدی که قصد دارید سهام خود را به آن منتقل نمایید مراجعه کنید. در این سامانه باید حساب کاربری بسازید و با وارد شدن به آن در قسمت تغییر کارگزار ناظر سهام خود را وارد نموده و کلید ثبت را بزنید. در این روش که به صورت اینترنتی انجام می شود بعداز گذشت 24ساعت کارگزار ناظر تغییر می کند. این یک روش پرکاربرد و سریع است که در کمترین زمان و بدون هزینه کاربر می تواند کارگزاری خود را تغییر دهد. روش سه: در روش دیگر می توانید به صورت حضوری به کارگزاری جدید مراجعه کنید. برای این کار باید مدارکی از قبیل آخرین برگه سهام، اصل کارت ملی، اصل شناسنامه و تکمیل فرم تغییر کارگزار ناظر را به همراه داشته باشید. با توجه به وقت گیر بودن این روش در حال حاضر کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
از کجا می توان آخرین برگه سهام(گواهی سپرده دارایی) خود را دریافت کرد؟
- اخذ گواهی سپرده دارایی
- گردش معاملات
- اطلاعیه های صادر شده از سوی ناشران اوراق بهادار
- مشاهده علت ممنوع از معامله شدن کد یا نماد
- امکان شرکت در مجامع شرکت های ناشر موجود در سبد دارایی به صورت الکترونیکی (غیرحضوری)
- اعطای رای
چرا نباید برای خرید و فروش سهام از چند کارگزاری استفاده کنیم؟
وقتی برای انجام معامله در سهام از چندین کارگزاری استفاده می کنید، براساس سابقه معاملاتی شما در هر نماد کارگزار ناظر شما معین می شود. اما چرا استفاده از چندین کارگزاری کار درستی نیست و چه اشکالاتی دارد؟ درصورت داشتن چندین کارگزاری مجبورید دائما برای فروش سهام خود بین کارگزاری های مختلف خود در حال حرکت باشید. مشکل دیگری که ایجاد می شود ممکن است تمام معاملات و محاسبات سبد دارایی لحظه ای شما دارای خطا و اشتباه شود. به این دلیل که امکان دارد یک سهم را در کارگزاری یک خریده باشید و دوباره همان سهم را در کارگزاری دو فروخته باشید.
چرا باید کارگزار ناظر خود را عوض کنیم؟
قبل از تغییر کارگزاری به کارگزاری جدید باید این سوال را از خود بپرسید و متوجه باشید که کارگزاری جدید عیب هایی را که کارگزاری قدیم داشته است را نداشته باشد. هرکسی برای تغییر کارگزاری دلایل خاص خود را دارد؛ چه تفاوت هایی با کارگزار وجود دارد؟ یکی به دلیل سامانه معاملاتی و خدمات بهتری که یک کارگزاری نسبت به سایر کارگزاری ها دارد آن کارگزاری را انتخاب می نماید و دیگری به دلیل نزدیکی محل کارگزاری به مکان سکونت یا محل کار، کارگزاری خود را تغییر می دهد. به هرحال ما در ادامه لیستی از مهم ترین دلایل عوض کردن کارگزاری ها را بیان می کنیم.
دلیل مهم تغییر کارگزاری
- سامانه معاملاتی بهتر و سریعتر
- پشتیبانی بهتر
- قطعی های کمتر
- امکان استفاده از حساب پشتیبان
- امکان گرفتن اعتبار
- نرم افزار همراه قدرتمند و مطمئن
- تخفیف های متنوع
- امتیازهای تشویقی
- برنامه های آموزشی کارگزار برای مشتریان
- در دسترس بودن شعبه های کارگزاری
کارگزاری چیست؟ چگونه بهترین کارگزاری را انتخاب کنیم؟
شما برای دریافت کد بورسی و فعالیت در خرید و فروش سهام شرکت های مختلف باید به یک کارگزاری رسمی مراجعه کنید. چرا که بدون دریافت کد بورسی قادر به انجام معاملات در بورس نخواهید بود. برای انتخاب یک کارگزاری مناسب باید نکات و مسائل مهمی را مدنظر داشت تا در آینده دچار مشکل نشوید. البته هر زمان خواستید می توانید کارگزار خود را تغییر دهید ولی چه بهتر که همان ابتدا انتخاب درستی داشته باید که دیگر نیاز به تغییر کارگزاری نباشد. در ادامه همراه ما باشید تا شما را با کارگزاری و نحوه انتخاب کارگزاری مناسب آشنا کنیم.
کارگزاری چیست؟
کارگزاری دارای کارگزارانی است که واسطه بین خریدار و فروشنده در بازار بورس هستند و می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. کارگزاری ها باید برای فروشنده، خریدار و برای خریدار، فروشنده پیدا کنند؛ به عبارتی عامل تطبیق عرضه و تقاضا هستند. اما این کارگزاری ها مثل بقیه سازمان ها به دو دسته خصوصی و دولتی تقسیم می شوند. تنها چیزی که بین کارگزاری ها تفاوت ایجاد می کند نحوه ارائه خدمات و انواع خدمات آن ها است. برای انتخاب کارگزاری باید ببینیم کارگزاری های مختلف چه خدماتی دارند و سپس نحوه ارائه خدمات را بررسی نماییم.
چگونه یک کارگزاری تأسیس می شود؟
برای تأسیس کارگزاری مثل اکثر مشاغل باید آزمونی داد و مدرکی دریافت نمود و قبل از آن باید سرمایه و شرایط تأسیس کارگزاری را دارا بود. شخصی که می خواهد کارگزاری تأسیس کند باید در آزمون های مربوطه شرکت کند و در صورت قبولی از طرف سازمان بورس اوراق بهادار مجوز تأسیس کارگزاری به او داده می شود و می تواند فعالیت خود را شروع کند. کارگزاری تأسیس شده با جذب مشتری کار خود را شروع می کند بدین ترتیب که با حساب مشتریان خود وارد بازار شده و از طرف آن ها وکالت خرید و فروش سهام آن ها را به عهده می گیرد.
برای انتخاب یک کارگزاری مناسب چه معیارهایی را باید مدنظر داشته باشیم؟
- قابلیت انجام سریع سفارش مشتری
- داشتن اطلاعات مربوط و کافی
- حجم سرمایه سرمایهگذار
- ارائه خدمات پشتیبانی حرفه ای
- ارائه مشاوره، تحلیل سهام ها، آموزش تحلیل ها
- ارائه بستههای اعتباری و تخفیف در کارمزد
- ارائه سامانه معاملات برخط (آنلاین) و امکانات مربوط به آن
- دسترسی آسان به کارگزاری چه به صورت آنلاین چه حضوری
- ثبت به موقع سفارشات خرید و فروش به صورت آنلاین
- مشاهده دقیق گردش حساب
- مشاهده سبد سهام به همراه سود و زیان آن
- امکان درخواست واریز و انتقال پول آنلاین به صورت منظم و به موقع
معرفی انواع کارگزاری
با توجه به اینکه هیچ شخصی قادر به دریافت کد بورسی و خرید و فروش سهام، بدون مراجعه به یک کارگزاری رسمی نیست پس شما باید یک کارگزاری را برای دریافت کد بورسی و خرید و فروش سهام انتخاب کنید. برای انتخاب یک کارگزاری مناسب باید نکات مهمی را در نظربگیرید. انواع کارگزاری به دو دسته کارگزاری با ارائه خدمات کامل و کارگزاری با ارائه خدمات محدود تقسیم می شوند. در ادامه توضیح خواهیم داد که کارگزاری چیست و ویژگی های بهترین کارگزاری برای سرمایه گذاری در بورس را معرفی خواهیم نمود.
1.کارگزاری با ارائه خدمات کامل
- برنامهریزی مالی برای سهامداران
- مدیریت سبد سهام هر یک از سهامداران
- مشاوره به سرمایه گذاران در رابطه با خرید و فروش سهام
- محاسبه ریسک و بازده سرمایه گذاری هر شخص حقیقی و حقوقی
- انجام تحلیل درباره پرتفوی سرمایهگذاران و شرکتهای سرمایهگذاری
- ارائه خبرنامههای تحلیلی به صورت روزانه، هفتگی و ماهانه
2.کارگزاری با ارائه خدمات محدود
- ارائه قیمتهای لحظهای سهام
- ارائه اطلاعات درباره عرضه و تقاضای بازار
- ارائه اطلاعات درباره حجم معاملات روزانه
آشنایی با دستورالعمل مجوز تأسیس کارگزاری
دستورالعمل موجود در بندهای 2 و 6 ماده 7 قانون بازار اوراق بهادار، جهت تعیین شرایط شروع فعالیت و برای انتخاب و امتیازبندی متقاضیان کارگزاری در بورس تنظیم شده است. وظیفه سازمان بورس و اوراق بهادار تعیین تعداد مجوزهای قابل صدور برای تأسیس کارگزاری یا فعالیت و برگزاری فراخوان برای متقاضیان تأسیس شرکت کارگزاری یا دریافت مجوز فعالیت در بورس برای ارائه مدارک و اطلاعات خود است.
چه کسانی متقاضی صدور مجوز تأسیس کارگزاری هستند؟
کسانی که متقاضی تأسیس کارگزاری هستند در دو گروه دسته بندی می شوند. گروه اول کسانی اند که به عنوان مؤسس شرکت کارگزاری متقاضی تأسیس کارگزاری هستند. گروه دوم شرکت های کارگزاری هستند که قبلا تأسیس شده اند ولی مجوز فعالیت کارگزاری را تا زمان اعلان فراخوان دریافت نکرده اند.
نحوه انتخاب افراد برای دریافت مجوز
1.براساس ماده 4 برای امتیازبندی متقاضیان گروه یک و براساس ماده 5 گروه دوم را امتیاز بندی می کنند. 2.متقاضی ای که حداقل 50 درصد از کل امتیازات را در گروه مورد نظر به دست آورد می تواند مجوز را دریافت نماید. 3.نام واجدین شرایط از بالاترین امتیاز در لیست به عنوان متقاضیان درج می شود. 4.اولويتبندی به تعداد مجوز قابل صدور و براساس امتياز اكتسابی در هر گروه از متقاضيان واجد شرايط مطابق ماده (1) صورت می گیرد. روش مارتینگل چیست؟
دیدگاه شما