نمونه‌هایی از دارایی‌های خالص

مقاله کنفرانس
ارزیابی ارتباط بین نسبت های سودآوری و وضعیت دارایی های ثابت در بانکهای خصوصی منتخب پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

چکیده:
افزایش دارایی های ثابت می تواند به یکی از طرق، تحصیل یک شرکت، انتشار سهام (افزایش سرمایه)، استفاده از اعتبارات باشد. با توسعه دارایی های ثابت، بازده در طول زمان کاهش می یابد در حالی که کاهش دارایی های ثابت موجب افزایش بازده می گردد. بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند و نمونه های مورد بررسی بانکهای پاسارگاد، سامان، پارسیان، اقتصاد نوین و دی می باشند. دوره مورد تحقیق، سال مالی 1394 بر اساس صورت های مالی جداگانه ی بانکهای مذکور می باشد. در مقاله حاضر آزمون همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفته است. این آزمون یکی از متداول ترین آزمون های تعیین ضریب همبستگی بین متغیرهای دارای اندازه های فاصله ای و نسبی است. نهایتاً نتایج حاکی از آن است که در بانکهای منتخب مورد بررسی بین متغیرهای سود خالص به حقوق صاحبان سهام، سود خالص به درآمد، سود خالص به داراییها و گردش دارایی ثابت همبستگی معکوس وجود دارد و همچنین افزایش نسبت سود خالص به حقوق صاحبان سهام می تواند موجب کاهش گردش دارایی های ثابت به میزان متوسط گردد.

ارزیابی ارتباط بین نسبت های سودآوری و وضعیت دارایی های ثابت در بانکهای خصوصی منتخب پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار 3/20/2016 12:00:00 AM

ترازنامه چیست؟

ترازنامه گزارشی از دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت در یک زمان مشخص است و مبنایی برای محاسبه‌ی نرخ‌های بازگشت و ارزیابی ساختار سرمایه‌ای شرکت به شمار می‌رود. در واقع ترازنامه یک صورت مالی است که تصویری لحظه‌ای از دارایی‌ها و دیون یک شرکت و میزان سرمایه‌گذاری سهام‌داران را به نمایش می‌گذارد. با ما همراه باشید تا با این صورتِ مالیِ کاربردی بیشتر آشنا شویم.

فرمول ثابت ترازنامه به شرح زیر است که در آن دارایی‌ها در یک طرف معادله و حاصل‌ِجمع بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام در طرف دیگر آن قرار دارد:

دارایی‌ها = بدهی‌ها + حقوق صاحبان سهام

همان‌طور که در فرمول بالا مشخص است و همچنین بر پایه‌ی بدیهیات، یک شرکت باید برای پرداخت تمام چیزهایی که خواهان مالکیت آنهاست (دارایی‌ها) یا باید پول قرض کند (بدهی‌ها) یا باید آن را از سرمایه‌گذاران بگیرد (حقوق صاحبان سهام).

مثلا اگر یک شرکت از بانک وامی ۵ ساله به مبلغ ۴ میلیون تومان بگیرد، دارایی آن شرکت -به‌ویژه از نظر نقدی- ۴ میلیون تومان افزایش پیدا خواهد کرد؛ بدهی‌های شرکت نیز -به ویژه از نظر حساب بدهی‌های بلندمدت- به میزان ۴ میلیون تومان بالا خواهد رفت و در این صورت دو طرف معادله به تعادل کشیده می‌شود. اگر شرکت ۸ میلیون تومان از سرمایه‌گذاران دریافت کند، دارایی‌های آن و همین‌طور حقوق صاحبان سهام به همین میزان افزایش پیدا خواهد کرد. همه‌ی عایدی مازاد شرکت از بدهی‌ها به حساب حقوق ذی‌نفعان خواهد رفت که همین موضوع نشان‌دهنده‌ی خالص دارایی‌های صاحبان است. این عایدی‌ها در طرف دارایی‌ها به تعادل کشیده ‌خواهد شد و به‌صورت وجه نقد، سرمایه‌گذاری، موجودی یا سایر دارایی‌ها خود را نشان می‌دهد.

دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام هریک متشکل از حساب‌های کوچکی هستند که مشخصات مالی شرکت را به تفصیل تشریح می‌کنند. این حساب‌ها در هر صنعت تفاوت فراوانی با یکدیگر دارند و در همین شرایط می‌توانند بسته به نوع کسب و کار اقتضائات متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل نمونه‌هایی از دارایی‌های خالص بسیاری از مدیران سراغ برونسپاری خدمات حسابداری و خدمات مالیاتی خود می‌روند تا بتوانند زمان ارزشمند خود را به‌صورت هدفمند صرف بهبود هسته‌ی اصلی کسب‌وکارشان کنند و در نهایت هزینه‌ی کمتری هم بپردازند. همچنین با بهره‌گیری از مشاوره مالیاتی این مؤسسات، بدون نگرانی در مسیر امن مالیاتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

اقلام ترازنامه

۱. دارایی‌ها در ترازنامه

در بخش دارایی‌ها، حساب‌ها از بالا به پایین به ترتیب نقدینگی‌، یعنی بر اساس میزان سهولت تبدیل دارایی به پول نقد فهرست می‌شوند. دارایی‌ها به دو قسمت دارایی‌های جاری، یعنی دارایی‌هایی که در طول یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل می‌شوند، و دارایی‌های غیرجاری یا بلندمدت، یعنی دارایی‌هایی‌ که مدت زمان تبدیل آنها به پول نقد بیش از یک سال است، تقسیم می‌شوند.

دارایی‌های جاری

• پول نقد یا معادل نقد: نقدترین حالت دارایی است که می‌تواند در شکل اوراق خزانه، گواهی سپرده‌ی کوتاه مدت، و ارز احتیاطی باشد؛
• اوراق بهادار قابل‌فروش: اوراق بهادار سهام و بدهی که برای آن بازار دست به نقد وجود دارد؛
• حساب‌های قابل‌نقد: پولی است که مشتریان به شرکت بدهکارند که شاید شامل مستمری برای حساب‌های مشکوک باشد؛ چرا که می‌توان همیشه انتظار داشت تعدادی از مشتریان دیون خود را پرداخت نکنند؛
• موجودی کالا: کالاهای موجود برای فروش که دارای هزینه‌ی کمتر یا قیمت پایینی در بازار هستند؛
• مخارج پیش‌پرداخت‌شده: مبالغی که پیش از این برای آنها هزینه شده است مثلا بیمه، قراردادهای تبلیغ یا اجاره.

دارایی‌های غیر جاری

• سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت: اوراق بهاداری که تا سال بعد نقدشدنی نخواهند بود؛
• دارایی‌های ثابت: دارایی‌هایی ازجمله زمین، ماشین‌آلات، تجهیزات، ساختمان و سایر دارایی‌های با دوام؛
• دارایی‌های نامشهود: دارایی‌های غیرفیزیکی اما ارزشمند از قبیل مالکیت معنوی و سرقفلی. در مجموع دارایی‌های نامشهود تنها زمانی در ترازنامه آورده می‌شوند که توسط سازمان کسب شده باشند تا اینکه درون سازمان توسعه داده شده باشند؛ ارزش این دارایی‌ها ممکن است به شدت دست‌کم گرفته شود.

۲. بدهی‌ها در ترازنامه

بدهی‌ دیونی است که شرکت باید به طرف‌های خارج از سازمان بپردازد و می‌توانند طلب تأمین‌کنندگان، سود اوراق قرضه‌ی صادره به طلبکاران، اجاره‌بها، تسهیلات و حقوق و دستمزد باشد. بدهی‌های جاری بدهی‌هایی هستند که موعد سررسید آنها در طی یک سال است و بر اساس تاریخ سررسید فهرست می‌شوند. بدهی‌های بلندمدت هم سررسید‌های بالای یک سال دارند.

بدهی‌های جاری

بدهی‌های غیر جاری

• دیون بلندمدت: سود و اصل اوراق قرضه‌ی صادره؛
• بدهی‌های مالیاتی تعلیق‌شده: مالیات‌های افزوده شده که تا سال آینده پرداخت نخواهند شد.

بعضی از بدهی‌ها در ترازنامه آورده نمی‌شوند. اجاره‌ی عملیاتی نمونه‌ای از این دست بدهی‌هاست.

۳. حقوق صاحبان سهام در ترازنامه

حقوق صاحبان سهام پولی است که به صاحبان کسب‌وکار یعنی صاحبان سهام آن اختصاص دارد. این پول با عنوان «دارایی خالص» هم شناخته می‌شود چرا که معادل کل دارایی‌های یک شرکت منهای بدهی‌هایی است که به غیرصاحبان سهام باید پرداخت شود.

سود انباشته، سود خالص یک شرکت است که یا بر روی کسب‌وکار مجددا سرمایه‌گذاری می‌شود یا برای پرداخت دیون مورد استفاده قرار می‌گیرد و مابقی نیز بین صاحبان سهام به‌صورت سود سهام توزیع می‌شود.

سهام خزانه‌داری، سهامی است که شرکت یا آن را بازخرید می‌کند یا از ابتدا صادر نمی‌کند. این سهام را می‌توان در تاریخی دیگر فروخت تا نقدینگی یا اندوخته را بالا برد و مانع تصاحب خصمانه شد.

بعضی از شرکت‌ها اقدام به صدور سهام ممتاز می‌کنند که جدای از سهام‌های عادی در بخش حقوق صاحبان سهام فهرست می‌شوند. به سهام ممتاز یک ارزش نسبی دلخواه تخصیص داده می‌شود (در بعضی موارد برای سهام‌‌های عادی هم همین کار انجام می‌شود) اما به‌قدری کم است که هیچ باری بر روی ارزش بازاری سهم‌ها تحمیل نمی‌کند. حساب‌های سهام ممتاز و سهام عادی با ضرب ارزش نسبی در تعداد سهم‌های صادره محاسبه می‌شود.

سرمایه‌ی پرداخت‌شده‌ی اضافی یا مازاد سرمایه، نشان‌دهنده‌ی مقداری است که صاحبان سهام مازاد بر حساب‌های سهام عادی یا سهام ممتاز سرمایه‌گذاری کرده‌اند که بر حسب ارزش نسبی است تا قیمت بازار. حقوق صاحبان سهام مستقیما با بازار سرمایه شرکت در ارتباط نیست: حقوق صاحبان سهام بر اساس قیمت جاری سهام است در حالی که سرمایه پرداخت‌شده مجموع ارزشی (equity) است که با هر قیمتی خریداری شده است.

مهم‌ترین آیتم‌های ترازنامه در تجزیه و تحلیل‌های اساسی

تحلیلگران و مؤسساتی که مشاوره مالی می‌دهند به‌طور معمول کارشان را با بررسی ترازنامه آغاز می‌کنند. علت این است که ترازنامه تصویری لحظه‌ای از دارایی و بدهی‌های شرکت در یک نقطه از زمان است؛ نه همانند صورت سود و زیان در یک دوره‌ی خاص زمانی. بسیاری از کارشناسان پول نقد را به‌عنوان مهم‌ترین آیتم ترازنامه‌ی یک شرکت می‌دانند. سایر آیتم‌های مهم عبارتند از حساب‌های ‌دریافتی، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، املاک و مستقلات و تجهیزات و آیتم‌های عمده‌ی بدهی.

چگونگی تفسیر ترازنامه

ترازنامه تصویری لحظه‌ای از وضعیت مالی شرکت در زمانی مشخص را نمایش می‌دهد. ترازنامه به خودی خود نمی‌تواند اطلاعاتی از روندهایی را که در دوره‌ی زمانی طولانی رخ می‌دهد در اختیار شما قرار بدهد. به همین علت، آن را باید با ترازنامه‌ی دوره‌های گذشته در همان سازمان مقایسه کرد. همچنین می‌توان ترازنامه را با سایر کسب‌وکارهای همان صنعت مقایسه کرد چرا که صنایع مختلف رویکرد‌های خاص خود را در مسائل مالی دارند.

نسبت‌های فراوانی از جمله نسبت بدهی به سهام را می‌توان از ترازنامه به دست آورد که به کمک آن سرمایه‌گذاران می‌توانند از سلامت فعالیت مالی شرکت مطلع شوند. صورت سودوزیان و صورت جریان وجوه نقد نیز اطلاعات ارزشمندی به منظور ارزیابی وضعیت مالی شرکت‌ها به دست می‌دهند.

دارایی در حسابداری چیست ؟ | انواع دارایی حسابداری

دارایی در حسابداری چیست ؟ دارایی هایی که در نرم افزار حسابداری محاسبه می شوند به صورت جاری و غیر جاری هستند. در واقع دارایی شامل تمام اموال و منافع اقتصادی است که یک سازمان در معاملات اقتصادی کسب می کند و طبق فاکتور پول مورد سنجش قرار می گیرند. با محاسبه میزان دارایی ها اداره مالیات می تواند به راحتی برای شرکت های بزرگ و کوچک مالیات را تعیین کند. دارایی هایی که در سیستم حسابداری قابل ثبت هستند شامل پول نقد، موجودی کالا، زمین ، ساختمان، ماشین الات، اسباب و اثاثیه اداری و اوراق بهادار و … می باشند. این منابع دارای ارزش اقتصادی بالایی هستند بدین ترتیب حسابداری و کتاب و بررسی آنها باید با دقت بالایی صورت بگیرد.

این اموال تنها زمانی که به مالکیت واحد تجاری در می آیند دارایی حسابداری می شوند چون بر اساس فاکتورهایی که دارند در سیستم حسابداری ثبت می شوند. اگر دارایی ها دارای فاکتور پولی نباشند حسابداری نمی تواند با سند و مدرک آنها را ثبت کند. تمام منافع اقتصادی یک سازمان دارایی های آن محاسبه می شوند و در سیستم حسابداری قابلیت درج شدن دارند. زمانی که یک شرکت یا یک سازمان بخواهد دارایی های خود را محاسبه کند به کمک سیستم حسابداری این کار با دقت بالا و در کمترین زمان صورت می گیرد. دارایی خالص به طور کلی با حقوق صاحبان سهام تقریبا یکسان و برابر بوده و مقدار اصلی آن از تفاوت کل بدهی ها از کل دارایی به دست می آید.

کاربرد کامپیوتر ارائه دهنده انواع نرم افزار های حسابداری

انواع دارایی در حسابداری

دارایی در حسابداری نمونه های مختلفي دارد. اگر بخواهیم دارایی ها را از نظر نوع کاربرد تقسیم بندی کنیم دارای ۲ دسته مجزا هستند:

1. دارایی عملیاتی: که بیشتر در معاملات روزانه مورد استفاده قرار می گیرد. در این دارایی شرکت می تواند برای تولید محصولات و همچنین ارائه خدمات از آن بهره بگیرد و بیشتر شامل موجودی انبار و کارخانه و همچنین تجهیزات و دستگاه ها و وجه نقد و … می شود.
2. دارایی غیر عملی: این دارایی ها تنها می توانند نیازهای آینده را به بهترین شکل برطرف سازند. این دارایی بیشتر شامل املاک و مستغلاتی است که به خاطر ارزشی که برای شرکت دارند خریداری شده اند.

دارایی ها قابلیت تبدیل و همگرایی دارند و از این نظر هم می توان آنها را به ۲ گروه اصلی تقسیم بندی کرد:

1. انواع دارایی ثابت: این دارایی ها را نمی توان به راحتی به وجه نقد تبدیل کرد و خرید و فروش آنها زمان بر بوده و نیاز به طی کردن مراحل خاصی دارد. آنها در واقع دارایی های بلند مدت و سختی هستند که بیشتر برای تامین نیاز آینده و به عنوان پس انداز شرکت در نظر گرفته می شوند. ارزش این دارایی ها اگر چیزی به جز زمین و ملک باشند ممکن است به مرور زمان کمتر شود. زمین، ساختمان، ماشین آلات، تجهیزات، حق اختراع و … جز دارایی های ثابت هستند.
2. دارایی جاری: این دارایی ها را می توان به عنوان دارایی های نقدی معرفی کرد چون در کوتاه ترین زمان می توان آنها را به پول نقد تبدیل کرد. طول عمر آنها کوتاه است و به مرور زمان ارزش خود را از دست نمی دهند. وجه نقد، موجودی کلا، سپرده های کوتاه مدت همگی از این دسته هستند.

ویژگی دارایی در حسابداری چیست ؟

دارایی در حسابداری دارای ویژگی های زیادی بوده و به کمک آن می توان دارایی های ثابت و جاری یک شرکت یا سازمان را به راحتی و با دقت و سرعت بالا محاسبه کرد. آن‌ها دارای ۳ ویژگی مهم هستند که به معرفی آنها می پردازیم:

• در واقع دارایی ها منابعی هستند که در آینده برای شرکت منفعت اقتصادی دارند و سازمان به کمک آن‌ها می تواند اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود را به راحتی دنبال کند. وقتی شرکت دارایی ها را در سیستم حسابداری ثبت می کند راحت تر به آنها دسترسی خواهد داشت.
• دارایی ها ارزش اقتصادی بالایی هستند و در واقع سرمایه یک شرکت به شمار می روند که قابلیت مبادله شدن دارند و می توانند خرید و فروش شوند. سازمان به کمک آن‌ها می تواند سرمایه گذاری های مختلفی انجام دهد و دارایی ها را روز به روز بیشتر کند. ارزش اقتصادی دارایی ها روز به روز بیشتر می شود و شرکت می تواند به کمک آن‌ها نیازهای اساسی خود را برطرف سازد.
• دارایی ها مالکیت دارند بدین معنا که می توانند به وجه نقد و یا معادل های آن تبدیل شوند. مالکیت داشتن به آنها این امکان را داده تا بتوانند به سپرده های کوتاه مدت و بلند مدت هم تبدیل شوند.
• بهترین راه پیشرفت یک شرکت، دارایی ها هستند و در واقع یک پشتوانه بزرگ به شمار می روند که باعث توسعه و رشد می شوند.
• از دیگر ویژگی های دارایی ها در حسابداری می توان به بالا بردن ارزش یک شرکت اشاره کرد. هر چه میزان دارایی ها بیشتر باشد قطعا ارزش یک سازمان هم بالاتر است.

چگونگی ثبت انواع دارایی در حسابداری

دارایی ها در سیستم حسابداری به روش های مختلفی ثبت می شوند و این بستگی به نوع دارایی ها دارد. یکی از اصلی ترین و مهم ترین وظایف بخش حسابداری یک شرکت حفاظت از دارایی های مشهود است که قابل دیدن هستند و طبق فاکتور و سند در سیستم حسابداری درج می شوند. دارایی های غیر مشهود اگر چه قابل دیدن نیستند اما سود آتی شرکت را تضمین می کنند و به عنوان نوعی سرمایه گذاری بلند مدت در سیستم حسابداری به ثبت می رسند. دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه به ثبت می رسند.

دارایی ها در سمت راست و بدهی ها در سمت چپ درج می شوند تا هنگام محاسبه اخلالی ایجاد نشود. برای ایجاد نظم و دسترسی راحت تر معمولا بخش دارایی خود به طبقه بندی حساب ها مانند حساب های دریافتی، سود حفظ شده و… تفکیک می شود تا حسابداری بتواند در کمترین زمان به آنها دسترسی داشته باشد. اگر شرکتی دارایی های غیر مشهود ندارد نیازی هم به ثبت آنها در ترازنامه مالیاتی نیست. با ثبت دارایی ها و بدهی ها شرکت می تواند به صورت منظم سود و زیان خود را به صورت دقیق محاسبه کند.

معادله حسابداری چیست؟ معرفی انواع معادله حسابداری

معادله حسابداری رابطه بین دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام را نشان می‌دهد. معادله حسابداری مبنایی است که بر اساس آن سیستم حسابداری دو ورودی ساخته می‌شود. تراکنش‌های تجاری باید مطابق با معادله حسابداری ثبت شوند تا از صحت هر بخش از یک ثبت اطمینان حاصل شود. در اصل، معادله حسابداری به صورت زیر است:

دارایی‌ها = بدهی‌ها + حقوق صاحبان سهام

دارایی‌ها، بدهی‌ها و بخش‌های حقوق صاحبان سهام؛ معادله حسابداری در زیر توضیح داده می‌شود و به حساب‌های مختلفی که ممکن است در هر یک گنجانده شود، اشاره می‌شود. شما می‌توانید این رابطه بین دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام را در ترازنامه مشاهده کنید، جایی که مجموع همه دارایی‌ها همیشه با مجموع بخش‌های بدهی و حقوق صاحبان سهام برابر است.

دارایی‌ها در معادله حسابداری

دارایی‌های موجود در معادله حسابداری منابعی هستند که یک شرکت برای استفاده در اختیار دارد، مانند وجه نقد، حساب‌های دریافتی، دارایی‌های ثابت و موجودی. حساب‌های دریافتی شامل کلیه مبالغی است که به صورت اعتباری برای مشتریان صورتحساب می‌شود و همچنین مربوط به فروش کالا یا خدمات است. موجودی شامل کلیه مواد اولیه، کار در حال تولید، کالاهای تمام شده و کالاهای ارسالی است که برای فروش توسط اشخاص ثالث ارائه می‌شود.

یک شرکت برای دارایی‌ها، با تحمل بدهی‌ها (که بخشی از بدهی‌ها در معادله حسابداری است) یا با گرفتن منابع مالی از سرمایه‌گذاران (که بخش حقوق صاحبان سهام معادله است) پرداخت می‌کند. بنابراین، شما منابعی با ادعاهای جبران کننده در برابر آن منابع، چه از سوی طلبکاران یا سرمایه گذاران، دارید. هر سه جزء معادله حسابداری در ترازنامه وجود دارند که وضعیت مالی یک کسب و کار را در هر مقطع زمانی مشخص نشان می‌دهد.

بدهی‌ها در معادله حسابداری

بخش بدهی‌های معادله معمولاً شامل حساب‌های پرداختی است که به تامین‌کنندگان؛ بدهکار است، این بدهی‌ها شامل بدهی‌های تعهدی، مانند مالیات فروش و مالیات بر درآمد، و بدهی قابل پرداخت به وام دهندگان است. حساب‌های پرداختی شامل کلیه کالاها و خدماتی است که توسط تامین کنندگان به شرکت صورتحساب می‌شود و هنوز پرداخت نشده است. بدهی‌های تعهدی مربوط به کالاها و خدماتی است که به شرکت ارائه شده است، اما هنوز فاکتور تامین کننده دریافت نشده است.

حقوق صاحبان سهام در معادله حسابداری

بخش حقوق صاحبان سهام معادله؛ پیچیده‌تر از مبلغی است که سرمایه‌گذاران به شرکت پرداخت می‌کنند. این در واقع سرمایه گذاری اولیه آن‌ها به اضافه هر گونه سود بعدی، منهای زیان‌های بعدی، منهای هر گونه سود سهام یا سایر برداشت‌هایی است که به سرمایه گذاران پرداخت می‌شود. بخش حقوق صاحبان سهام برای کسب و کارهای بزرگ‌تر افزایش می‌یابد، چون وام دهندگان می‌خواهند قبل از اینکه وام قابل توجهی به یک سازمان بدهند، سرمایه گذاری زیادی را در یک کسب و کار ببینند.

چرا معادله حسابداری مهم است؟

دلیل اینکه معادله حسابداری بسیار مهم است این است که همیشه درست عمل می‌کند و مبنای همه معاملات حسابداری در یک سیستم دو ورودی را تشکیل می‌دهد. در یک سطح کلی، این بدان معنی است که هر زمان که یک تراکنش قابل ثبت وجود دارد، انتخاب برای ثبت همه آن شامل حفظ تعادل معادله حسابداری است. مفهوم معادله حسابداری در تمام بسته‌های نرم افزار حسابداری تعبیه شده است، به طوری که تمام معاملاتی که الزامات معادله را برآورده نمی‌کنند، به طور خودکار رد می‌شوند.

محدودیت‌های معادله حسابداری

معادله حسابداری فقط برای ارائه ساختار زیربنایی نحوه تنظیم ترازنامه طراحی شده است، تا زمانی که یک سازمان از معادله حسابداری پیروی کند، می‌تواند هر نوع معامله را گزارش کند، نمونه‌هایی از دارایی‌های خالص حتی اگر جعلی باشد. به طور خلاصه، معادله حسابداری تضمین نمی‌کند که اطلاعات مالی گزارش شده صحیح است، فقط از قوانین خاصی در مورد نحوه ثبت اطلاعات در یک سیستم حسابداری پیروی می‌کند.

علاوه بر این، معادله حسابداری تنها ساختار زیربنایی را برای چگونگی ابداع ترازنامه ارائه می‌دهد. سپس هر کاربر ترازنامه؛ باید اطلاعات به دست آمده را ارزیابی کند تا تصمیم بگیرد که آیا یک بیزینس به اندازه کافی نقد است و از نظر مالی به شیوه‌ای مناسب اداره می‌شود یا خیر.

مثالی از معادله حسابداری

فرض می‌کنیم شرکت X در سری معاملات زیر شرکت می‌کند:

• X سهام را به یک سرمایه گذار به قیمت ۱۰۰۰۰ دلار می‌فروشد. این باعث افزایش حساب نقدی (دارایی) و همچنین حساب سرمایه (صاحبان سهام) می‌شود.
• شرکت ایکس ۴۰۰۰ دلار موجودی از یک تامین کننده خریداری می‌کند. این باعث افزایش حساب موجودی (دارایی) و همچنین حساب بدهی‌ها (بدهی) می‌شود.
• X موجودی را به قیمت ۶۰۰۰ دلار می‌فروشد. این امر حساب موجودی (دارایی) را کاهش می‌دهد و هزینه بهای تمام شده کالای فروخته شده را ایجاد می‌کند که به صورت کاهش در حساب درآمد (صاحب صاحبان سهام) خود را نشان می‌دهد.
• فروش موجودی X نیز باعث ایجاد فروش و جبران مطالبات می‌شود. به نمونه‌هایی از دارایی‌های خالص این ترتیب حساب دریافتی‌ها (دارایی) ۶۰۰۰ دلار افزایش می‌یابد و حساب درآمد (صاحبان سهام) ۶۰۰۰ دلار افزایش می‌یابد.
• X پول نقد را از مشتری که موجودی را به او فروخته است؛ جمع آوری می‌کند. این باعث افزایش ۶۰۰۰ دلاری حساب نقدی (دارایی) و کاهش ۶۰۰۰ دلاری حساب دریافتی‌ها (دارایی) می‌شود.

ثبت معاملات حسابداری با معادله حسابداری به این معنی است که شما از بدهی و اعتبار برای ثبت هر تراکنش استفاده می‌کنید که به عنوان حسابداری دو ورودی شناخته می‌شود.

نمونه‌هایی از معاملات معادله حسابداری

در زیر چندین نمونه از هر یک از معاملات قبلی را یادداشت می‌کنیم، در اینجا نشان می‌دهیم چگونه این معاملات با معادله حسابداری مطابقت دارند.
دارایی‌های ثابت را به صورت اعتباری بخرید

شرکت X یک دستگاه را به صورت اعتباری به قیمت ۱۰۰۰۰ دلار خریداری می‌کند. این امر باعث افزایش حساب دارایی‌های ثابت (Asset) و افزایش حساب؛ حساب‌های پرداختی (Liability) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و بدهی معامله برابر است.

موجودی را به صورت اعتباری بخرید

شرکت X مواد اولیه را به صورت اعتباری به مبلغ ۵۰۰۰ دلار خریداری می‌کند. این باعث افزایش حساب موجودی (دارایی) و افزایش حساب، حساب‌های پرداختی (مسئولیتی) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و بدهی معامله برابر است.

پرداخت سود سهام

شرکت ایکس ۲۵۰۰۰ دلار سود سهام پرداخت می‌کند. این امر باعث کاهش حساب نقدی (دارایی) و کاهش حساب سود انباشته (صاحبان سهام) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و حقوق صاحبان سهام معامله برابر است.

پرداخت اجاره

شرکت ایکس ۴۰۰۰ دلار اجاره پرداخت می‌کند. این امر باعث کاهش حساب نقدی (دارایی) و کاهش حساب‌های پرداختی (بدهی) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و بدهی معامله برابر است.

پرداخت فاکتورهای تامین کننده

شرکت ایکس ۲۹۰۰۰ دلار در صورت‌حساب‌های تامین‌کننده موجود می‌پردازد. این امر باعث کاهش ۲۹۰۰۰ دلاری حساب نقدی (دارایی) و کاهش حساب، حساب‌های پرداختی (مسئولیتی) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و بدهی معامله برابر است.

فروش کالا به صورت نسیه

شرکت X کالاها را به قیمت ۵۵۰۰۰ دلار به صورت اعتباری می‌فروشد. این باعث افزایش ۵۵۰۰۰ دلاری حساب‌های دریافتی (دارایی) و افزایش حساب درآمد (Equity) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و حقوق صاحبان سهام معامله برابر است.

فروش سهام

شرکت ایکس ۱۲۰۰۰۰ دلار از سهام خود را به سرمایه گذاران می‌فروشد. این باعث افزایش ۱۲۰۰۰۰ دلاری حساب نقدی (دارایی) و افزایش حساب موجودی سرمایه (Equity) می‌شود. بنابراین، طرف دارایی و حقوق صاحبان سهام معامله برابر است.

مسائل اضافی معادله حسابداری

اگر ترازنامه را چاپ کنید و مجموع همه دارایی‌ها با کل بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام مطابقت نداشته باشد، چه؟ ممکن است یکی از سه علت نمونه‌هایی از دارایی‌های خالص اصلی در این بین وجود داشته باشد که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

خطای گرد کردن

اگر نرم افزار حسابداری شما به نزدیکترین عدد به هزار یا… گرد می‌شود، عملکرد گرد کردن ممکن است منجر به ارائه‌ای شود که به نظر نامتعادل می‌رسد. این موضوع صرفاً یک مسئله گرد کردن است. در واقع هیچ نقصی در معادله حسابداری اساسی وجود ندارد.

اعداد شروع نامتعادل

اگر به تازگی استفاده از نرم افزار را شروع کرده‌اید، ممکن است موجودی‌های ابتدایی حساب‌های مختلف را که در معادله حسابداری موجود نیستند وارد کرده باشید. نرم افزار حسابداری باید هنگام وارد کردن موجودی‌های اولیه، این مشکل را علامت گذاری کند و از شما بخواهد که مشکل را اصلاح کنید.

معاملات نامتعادل

ممکن است اطلاعاتی را در دفترچه‌ای ثبت کرده باشید که بدهی‌ها با اعتبارات مطابقت نداشته باشد. اگر از نرم‌افزار حسابداری استفاده می‌کنید، این امر ممکن است غیرممکن باشد، اما اگر معاملات حسابداری را به صورت دستی ثبت کنید، کاملاً ممکن است. در مورد دوم، تنها راه برای تصحیح مشکل این است که همه ورودی‌های انجام‌شده تا به امروز را مرور کنید تا ورودی نامتعادل را پیدا کنید.

معادله حسابداری برای موسسات غیرانتفاعی (Nonprofit)

معادله برای یک واحد غیرانتفاعی متفاوت است، چون یک موسسه غیرانتفاعی حقوق صاحبان سهام را ثبت نمی‌کند و معادله یک غیرانتفاعی به شرح زیر است:

دارایی‌ها = بدهی‌ها + خالص دارایی‌ها

بخش خالص دارایی‌های این معادله از دارایی‌های خالص نامحدود و محدود تشکیل شده است. از معادله حسابداری با اصطلاحات مشابهی مانند معادله ترازنامه یا معادله اساسی حسابداری نیز یاد می‌شود.

جمع بندی

تا به اینجا همه چیز در مورد معادله حسابداری مورد بررسی قرار گرفت و شما را با تمامی جزئیات در مورد معادله حسابداری آشنا کردیم و مشخص کردیم که پایه تمامی فرایندهای حسابداری که انجام می شود بر اساس این معادلات است و متخصصین این حوزه از این معادلات استفاده می‌کنند. در نهایت نیز شما می توانید برای مدیریت دارایی ها و انجام تمامی فرایندهای مالی از نرم افزارهای حسابداری مانند نرم افزار حسابداری آمیسا استفاده کنید که به شما کمک می‌کند تا مدیریت کاملی روی تمامی فرایندهای مالی خود داشته باشید.

مدیریت ثروت و مدیریت ثروت در خصوصی – تعریف، انواع، مثال‌ها

مدیریت ثروت، به آن دسته از خدمات حرفه‌ای گفته می‌شود که مدیران دارایی آنها را ارائه می‌دهند. این خدمات شامل مواردی مانند برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری، حسابداری، برنامه‌ریزی مالیاتی، برنامه‌ریزی دارایی یا بازنشستگی، مدیریت پورتفولیو و خدمات مالی می‌شوند. خدمات مورد اشاره به صاحبان کسب‌وکار یا شرکت‌های با کارمزد مشخص ارائه می‌شود. اگر این خدمات حرفه‌ای در سطح بین‌المللی به کسب‌وکارها یا سازمان‌ها ارائه شوند، این خدمات مربوط به مدیریت ثروت، با نام مدیریت ثروت جهانی شناخته می‌شود.

مثالی از مدیریت ثروت

بیایید نمونه‌ای در مدیریت ثروت را مثال بزنیم تا بتوانیم متوجه شویم که برای مثال، افراد حرفه‌ای که روزانه درگیر موارد مختلف سرمایه‌گذاری هستند، دانش بسیار بهتر و کامل‌تری از سرمایه‌گذاری، راهبردهای بازار یا مدیریت پورتفولیو (portfolio management) دارند. این افراد، مناسب‌ترین گزینه‌ها را برای مدیریت ثروت به مشتریانشان ارائه می‌دهند و در عوض، برای ارائه خدمات مربوط به مدیریت ثروت، هزینه دریافت می‌کنند.

انواع محصولات و خدمات مربوط به مدیریت ثروت

در این بخش به چند مورد مهم از فهرست محصولات و خدمات مدیریت ثروت می‌پردازیم که کارشناسان مدیریت ثروت آنها را ارائه می‌دهند:

• محصولات مربوط به سرمایه‌گذاری ساختاریافته.
• بانکداری و خدمات بخش خصوصی.
• محصولات مربوط به سرمایه‌گذاری سنتی (از قبیل صندوق‌های مشترک، دارایی خالص، حساب‌های بانکی و …).
• برنامه‌ریزی برای املاک/ بازنشستگی/ بیمه.
• مدیریت ثروت خصوصی/ مدیریت ثروت شخصی.

تعریف مدیریت ثروت خصوصی و مثال در این مورد

مدیریت ثروت در بخش خصوصی به برنامه‌ریزی مالی، مدیریت پورتفولیو و سایر خدمات مالی تجمیعی گفته می‌شود که مستلزم کاربرد رویکردهای مشاورۀ سرمایه‌گذاری برای افراد در بخش خصوصی هستند. مدیریت ثروت خصوصی به عنوان مدیریت ثروت شخصی نیز نامیده می شود. مدیریت ثروت شخصی نام دیگر مدیریت ثروت خصوصی است.

در صورت علاقه به مقاله مدیریت ثروت چیست؟مقاله هر آنچه باید درباره‌ مدیریت ثروت بدانید! را نیز بخوانید.

فرض کنید یک مشتری بخش خصوصی در کشور هند هستید. با توجه به دیدگاه شما یا یک مشتری معمولی بخش خصوصی، اصطلاح مدیریت ثروت خصوصی به‌صورت رویکردی برای حل مشکلات مالی یا بهبود وضعیت مالی شما و دستیابی به اهداف مالی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت تعریف می‌شود. افزون‌براین، این رویه شامل مجموعۀ جامعی از محصولات و خدمات مالی به یک مشتری خوب است که به‌عنوان مشاور مالی انجام می‌شود. به این ترتیب، مشتریان می‌توانند به اهداف مالی خاصی برسند.

برنامه‌ریزی مالی شخصی

برنامه‌ریزی مالی شخصی، یکی از پرطرفدارترین خدمات مدیریت ثروت بخش خصوصی است. برنامه‌ریزی مالی شخصی به‌صورت فرآیندی کامل و روشمند شناخته می‌شود و شامل مدیران مالی و تیم آنها است که پورتفویلوی مشتری یا وضعیت مالی او را بررسی می‌کنند. مدیران مالی در مرحلۀ بعدی، یک طرح مالی را ارائه می‌دهند که تنها با توجه به اهداف مورد نظر مشتری، پتانسیل برنامه‌ریز مالی و ارزیابی ارزش خالص دارایی‌های مشتری تدوین می‌شود.

تخصیص شفاف درآمد برای پوشش‌دهی انواع و اقسام هزینه‌های زندگی مهم‌ترین هدف از برنامه‌ریزی مالی است؛ برای اینکه تمام اشخاص اهداف و برنامه‌های متفاوتی دارد. شاید بعضی از افراد بخواهند از یک برنامه‌ریزی مالی استفاده کنند تا بتوانند برای اجاره بها و قبوض دیگر را بپردازند و هزینه‌های مدرسه و دانشگاه فرزندانشان و سایر هزینه‌های خدمات آب و برق را مدیریت کنند. وجود برنامه‌ریزی مالی مناسب به پرداخت قبوض شما کمک کرده و این امکان را برایتان ایجاد می‌کند که بخشی از درآمدتان را در کوتاه و بلندمدت برای شرایط اضطراری پس‌انداز کنید. لازم است افراد برای رسیدن به این اهداف، از چندین مرحله یا الگوریتم ویژه برای ساماندهی امور مالی با کاهش هزینه‌ها و بهینه‌سازی پس‌انداز برای آینده استفاده کنند. نباید برنامه‌ریزی مالی را به‌جز در موارد خاص با برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری یکسان فرض کنید.

ارزیابی مدیریت ثروت

ارزیابی مالی در تمام ابعاد دستیابی به مدیریت موفق ثروت خصوصی کاربرد دارد و کاربرد آن برای رسیدن به اهداف مطلوب ضروری است. ارزیابی مالی درواقع فرآیند جمع‌آوری حساب‌های اصلی صورت‌های مالی از قبیل جریان نقدینگی، ترازنامه و صورت سود و زیان است. یک ترازنامۀ شخصی، دارایی‌هایی را نظیر خودرو، سهام، لباس، مسکن و حساب بانکی و نیز بدهی‌های شخصی از قبیل بدهی کارت اعتباری، وام بانکی و وام مسکن را دربرمی‌گیرد. صورت‌حساب درآمد شخصی (personal income statement)، لیستی از درآمد و هزینه‌های شخصی را نشان می‌دهد. این نوع ارزیابی مالی به‌منظور ارزیابی سهم فردی در درآمد شما نسبت به هزینه‌ها کاربرد دارد. شخصی 30000 روپیه درآمد دارد و بودجه شخصی خود را طوری مدیریت می‌کند تا بتواند 20% آن را پس‌انداز کرده و 80% از آن را صرف هزینه‌ها کند. مورد فوق، نمونۀ مهمی از ارزیابی مالی است. فقط زمانی می‌توانید اهداف مطلوبتان را مشخص کنید که برگۀ ارزیابی سرمایه‌گذاری خصوصی‌تان را دریافت کرده باشید.

دستیابی به اهداف و دستاوردها

دستیابی به بعضی از اهداف یا برنامه‌های مالی اولیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا این اهداف هستند که به ما کمک می‌کنند تا جهت‌گیری درستی داشته باشیم. تمام افراد برای زندگی خود اهدافی مشخص می‌کنند. برای بعضی از ما بازنشستگی زودهنگام و ساختن خانه‌ای رویایی اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف بعضی از ما ای است که هزینۀ تحصیلات مقاطع بالاتر فرزندانمان را پرداخت کنیم و هدف بعضی از ما این است که تمام مبلغ وام مسکن خود را پرداخت کرده و بدهی‌مان را تسویه کنیم. این بحث هر چقدر هم که جذاب باشد، بیایید از کاربرد عملی آن غافل نشویم.

سازمان‌های شرکتی بزرگتر، مشاوران مالی مستقل یا مدیران پورتفولیوی دارای مجوز می‌توانند خدمات مربوط به مدیریت ثروت خصوصی را ارائه دهند. معمولاً در مورد اخیر، مشتریان خصوصی با ثروت خالص بالا ارجح هستند.

معمولاً بانک‌ها یا کارگزاری‌های مجهز، انواع مختلفی از خدمات و محصولات سرمایه‌گذاری را به‌صورت مالی و منابع به متقاضیان ارائه می‌دهند. اما گاهی مشاهده می‌شود که بیشتر افراد خصوصی فاقد تلاش یا اطلاعات کافی در مورد مدیریت رضایت‌بخش امور مالی خود با اختصاص‌دادن دارایی‌های مربوط به منابع یا زمان هستند. مدیران داریی متخصص در امور مالی به این افراد کمک می‌کنند تا بتوانند کمبودهایشان را جبران کنند. این مدیران، مشتریان را با استفاده از خدمات و محصولاتی هدایت و راهنمایی می‌کنند که موجب افزایش ثروت مشتریان می‌شود. معمولاً این خدمات، مطابق با افراد با ارزش خالص بالا (HNWI) ارائه می‌شوند. ابتدا مدیر دارایی استخدام می‌شود. در مرحلۀ بعد، با شخص خصوصی گفتگو کرده و وضعیت مالی کنونی مشتری و نیازهای بالقوۀ او را بیان می‌کند. سپس مدیر دارایی راهکاری را ارائه می‌دهد که شخص کمک می‌کند تا به هدف مورد نظرش دست یابد. مدیر ثروت مسئولیت تولید درآمد به‌وسیلۀ سرمایه‌گذاری مشتری را بر عهده دارد.

مدرسه کسب‌وکار تکاپو اقدام به برگزاری دوره تخصصی مدیریت ثروت برای افراد و نهادها، توسط خبره‌ترین افراد خوش‌نام و فعال در حوزه‌های مالی و سرمایه‌گذاری می‌کند.