عرضه اولیه چیست؟ عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟
عرضه اولیه چیست؟
زمانی که شرکت برای بار اول وارد بازار بورس شود، بخشی از سهام این شرکت در محدوده قیمتی و روز تعیین شده از طرف سازمان بورس عرضه ی عمومی می شود و به طور مساوی (یا اصطلاحا بوک بیلدینگ) میان افرادی که در آن روز سفارش خرید گذاشته اند تقسیم می شود.
در صورتی که نیاز به اطلاعات بیشتری درباره خرید عرضه اولیه و سود های آن دارید مقاله “عرضه اولیه چیست؟” را مطالعه فرمایید.
نحوه ی سود گرفتن از عرضه اولیه ها به چه صورت است؟
برای فروش عرضه اولیه همواره ۲ استراتژی وجود دارد:
۱-دیدکوتاه مدت
اگر می خواهید در مدت کوتاهی سود خود را بگیرید دو نشانه برای فروش سهم وجود دارد:
الف-سهم عرضه اولیه به بازدهی اولیه خود برسد .به این معنا که صف خرید سهم باز شود و قیمت آخرین معامله به صفر تابلو نزدیک شود و سپس دوباره سهم متعادل شود.
هنگامی که صف خرید سهم شکسته شد تابلوی سهم را زیرنظر بگیرید، درصورتی که قیمت آخرین معامله سهم به صفرتابلو نزدیک شد می توانید سهم را بفروشید.
توجه کنید که این روش مخصوص مبتدیان و افراد ریسک گریز است.
ب-هنگامی که قیمت آخرین معامله از قیمت باز شدن سهم در روز معاملاتی قبل کمتر باشد.
این روش با توجه به مبحث “روان شناسی کندل ها” ارائه شده است و اگر می خواهید حرفه ای تر از دیگر افراد در کوتاه مدت معامله کنید، از این راهکار استفاده کنید.
۲-دیدگاه بلندمدت:
در صورتی که به پول خود و سود آن نیاز ندارید قطعا نگهداری سهم در میان مدت سود حداقل ۲۰۰ درصدی عاید شما خواهد کرد. اکثر سهام عرضه اولیه شده پس از بازدهی اولیه و متعادل شدن به دلیل ارزنده بودن، روند تازه ای را شروع خواهند کرد. فراموش نکنید که روند سهام عرضه اولیه در یکسال اول صعودی خواهد بود و نگهداری و صبر در یک روند صعودی راز ثروتمند شدن شما در بورس است.
در نتیجه، هر عرضه اولیه ۲ نوع رشد صعودی دارد:
نوع اول همان قفل شدن در صف خرید می باشد که عموم سهامداران از این صف ها سود می گیرند.
نوع دوم پس از اصلاح اولیه صورت می گیرد، در رشد ثانویه عرضه اولیه، شارپ بودن یا قفل در صف خرید بودن سهم دیده نمی شود ولی با نوسان، سهم رشد های بسیار سودسازی می کند.
به خاطر داشته باشد که حرفه ای ها در رشد های ثانویه بیشترین استفاده را از عرضه اولیه می برند.
برای مثال سهم ذوب روی اصفهان با نماد “فروی” که در بهمن ماه عرضه شد، همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید در بازدهی اولیه خود ۲۳۴ درصد سود عاید سهامداران خود کرد.
اما اگر شما به دید میان مدت به سهم نگاه می کردید و در نقطه ورود مجدد سهم را اضافه می کردید، در روند جدید سهم حدود ۱۳۰ درصد سود می کردید.
نکته: در صورتی که قصد دارید ریسک تان کاهش پیدا کند، می توانید با مراجعه به سایت کدال و بررسی روند حاشیه سود شرکت در یک یا دو سال اخیر (در صورت وجود داشتن در سایت کدال)، بهترین سهم عرضه اولیه ای را برای سرمایه گذاری بهتر انتخاب کنید.
اما با فرض اینکه شما از ابتدا که سهم را خریداری کردید، تا به الان به سهام خود اضافه نمی کردید، در کمتر از ۶ ماه حدود ۵۳۰ درصد سود کرده بودید.
پیشنهاد چرتکه برای سود گرفتن از عرضه اولیه چیست؟
بدیهی است روش دوم بهترین روش برای سود گرفتن واقعی از سهم های عرضه اولیه است. همیشه به عنوان یک روش می توانید در گوشه سبد خود، مقداری نقدینگی به این کار اختصاص دهید، یعنی منتظر بمانید صف خرید عرضه اولیه ها باز شود و تقاضای سهم پایین بیاید، به طور پله ای خرید کنید و با ریسک بسیار کمی می توان گفت در بلندمدت سود خوبی از این خرید نصیب تان خواهد شد.
عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟
عرضه اولیه از اولین مباحثی است که همه افرادی که تمایل به فعالیت در بورس دارند با آن آشنا می شنوند. به اولین سهی که از یک شرکت به عنوان اوراق بهادار به انتشار میرسد عرضه اولیه میگویند. همه سرمایه گذاران علاقه زیادی به خرید عرضه اولیه دارند اما سوال مهمی که پیش می آید این است که عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟ سرمایه گذاران همانطور که زمان درست خرید یک سهم را میدانند باید زمان فروش سهم را هم بدانند. این سوال که ” بهترین زمان فروش عرضه اولیه چه زمانی است؟ ” مسئله بسیار مهمی است.
مواردی که در این پست مورد بررسی قرار میگیرند:
عرضه اولیه چیست؟
عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟
عرضه اولیه چیست؟
عرضه اولیه به اولین سهام یک شرکت گفته میشود که در بازار بورس و فرابورس منتشر میشود. انتشار عرضه اولیه میتواند علت های مختلفی داشته باشد. اما علاقه و تمایل سرمایه گذاران و سهامداران برای خرید عرضه اولیه این است که، ارزش واقعی سهام شرکت در عرضه اولیه کمتر است و در این میان سرمایه گذاران و سهامداران از سود کم ریسکی بهره مند میشوند زیرا عرضه اولیه را با هزینه کمتر خریده اند که ارزش واقعی آن بسیار بالاتر از قیمت خرید آن است. عرضه اولیه سهام در واقع با حفظ منافع سرمایهگذاران باعث رونق بازار بورس و همچنین توسعه اقتصادی میشود و یک رابطه برد – برد را ایجاد میکند. درست است که عرضه اولیه، اولین سهام شرکت است که در بازار بورس اوراق بهادار عرضه میشود اما بدین معنی نیست که آغاز فعالیت شرکت است زیرا گاهی شرکت ها به منظور تامین منابع مالی و رشد مالی هم اقدام به انتشار عرضه اولیه در بازار بورس می کنند که در این صورت به سهامی عام تبدیل میشوند. البته هر شرکتی قادر به وارد شدن به بازار بورس نیست زیرا باید ویژگی هایی را دارا باشند به طور مثال، شفاف بودن وضعیت و فعالیت های شرکت، میزان سوددهی مناسب، سابقه فعالیت خوب، کیفیت صورتهای مالی و…
اما سوالی که مطرح است این است که، چه زمانی عرضه اولیه را بفروشیم؟ عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟ در ادامه این موضوع را بررسی می کنیم.
چه زمانی عرضه اولیه را بفروشیم؟
در بازار بورس انواع سهامداران و سرمایه گذاران وجود دارند اما به صورت کلی اگر سهامدارانی که عرضه اولیه خریداری کرده اند را به 3 دسته، کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت تقسیم کنیم، باید بگوییم که سهامداران کوتاه مدت بیشتر از یک الی 2 ماه نمیتوانند عرضه اولیه خود را نگهداری کنند زیرا به آن پول احتیاج دارند که باید بلافاصله بعد از افت صف خرید (بازدهی اولیه) اقدام به فروش عرضه اولیه کنند.
بازدهی اولیه عرضه اولیه چیست؟
به رشد و افزایش قیمت، چند روز بعد از عرضه اولیه بازدهی اولیه میگویند. معمولا بازدهی اولیه عرضه اولیه حداقل ۱۰ تا ۲۰ درصد می باشد. البته این موضوع به موارد بسیار زیادی بستگی دارد ولی به طور کلی فروختن عرضه اولیه کمتر از 10 تا 20 درصد بازدهی توصیه نمی شود.
و در مقابل سهامداران میان مدت وجود دارند که، میتوانند بین بازه زمانی 3 الی 6 ماه به پول و سود خود از عرضه اولیه دست نزنند و آن را نگهداری کنند. که برای این دسته از سهامداران پیشنهاد میشود که عرضه اولیه خود را تا ( بازدهی ثانویه) نگهداری کنند.
بازدهی ثانویه عرضه اولیه چیست؟
منظور از بازدهی ثانویه رشد و افزایش قیمت عرضه اولیه پس از افت و متعادل شدن آن می باشد.
به سهامدارانی که به پول و میزان سود عرضه اولیه خود در یک سال آینده و حتی بیشتر احتیاج ندارند میتوانیم این پیشنهاد را بدهیم که با امیدواری به آینده بازار میتوانند سود بسیار زیادی را کسب کنند.
عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟
برای پاسخ دادن به سوال عرضه اولیه را بعد از چند درصد بازدهی بفروشیم؟ باید چند نکته را مورد بررسی قرار داد که عبارت اند از:
با محاسبه اندازه شرکت راحت انواع عرضه اولیه چگونه است؟ تر میتوانید زمان فروش عرضه اولیه را بدست آورید و کافی است، (تعداد سهام شرکت ضربدر قیمت پایانی سهام) که میتوانید با استفاده از این روش ارزش بازار سهام را محاسبه کنید.
اگر ارزش ریالی به دست آمده کمتر از ۱۰۰۰ میلیارد ریال باشد (شرکت کوچک)
در صورتی که ارزش ریالی به دست آمده بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ میلیارد ریال باشد (شرکت متوسط)
در صورتی که ارزش ریالی به دست آمده بیشتر از ۵۰۰۰ میلیارد ریال باشد (شرکت بزرگ)
نکته ای که انواع عرضه اولیه چگونه است؟ باید به ان توجه شود این است که سهام شرکت های بزرگ معمولا به اندازه ارزش داتی خود رشد می کنند و درگیر هیجانات نمی شوند اما سهم های شرکت های کوچک می توانند میزان بازدهی های بیشتری را تجربه کنند. اما این قضیه همیشه صادق نیست به عنوان مثال عرضه اولیه شستا که یکی از بزرگترین سهم های موجود در بازار است بازدهی بسیار زیادی را به همراه داشت.
در بازار بورس و فرابورس، عاملی که میتواند بسیار کمکتان کند این است که با استفاده از تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی راحت میتوانید همه عوامل مهم بازار را بررسی کنید و تحلیل کنید تا معاملات خود را به درست انجام دهید. اما اگر تحلیل تکنیکال و بنیادی را آموزش ندیده اید و دانشی در این باره ندارید، میتوانید از تحلیلگران حرفه ای استفاده کنید البته بابد این موضوع را بگوییم که بهتر است از نظر و پیشنهاد چند تحلیلگر استفاده کنید تا یک نفر.
همه افرادی که در بازار بورس فعالیت می کنند این را میدانند که بازار یک روند ثابتی را پیش نمیبرد و بازار رکود، رشد، خنثی را تجربه میکند که همین امر میتواند در معاملات صاحبان سهام و سرمایه گذاران تاثیر بسزایی بگذارد، پس فراموش نکنید که وضعیت بازار را همیشه چک کنید و به سمت روند بازار حرکت کنید. اگر روند بازار صعودی باشد بازدهی اولیه عرضه اولیه می تواند بسیار بیشتر باشد و بهتر است در فروش عرضه اولیه عجله نکنید.
- سهامداران عمده چگونه رفتار می کنند
یکی دیگر از عواملی که در تعیین میزان بازدهی عرضه اولیه اهمیت دارد رفتار سهامداران حقوقی و سهامداران عمده سهم است چنانچه سهام تازه عرضه اولیه شده از حمایت خوب این سهامداران برخوردار باشد و حجم مبنا و قیمت پایانی سهم در وضعیت خوبی باشند انتظار میزان بازدهی بیشتری از عرضه اولیه داریم.
به طور کلی نمی توان گفت عرضه اولیه را بعد از رسیدن به بازدهی چنددرصدی می توان فروخت زیرا این موضوع که عرضه اولیه را چقدر نگه داریم به عوامل زیادی بستگی دارد.
عرضه اولیه صرافی (ieo) چیست و چگونه میتوانیم در آن شرکت کنیم؟
بیشتر کسبوکارها برای شروع فعالیت خود به سرمایههای کلانی نیاز دارند و به همین منظور بهدنبال اشخاصی برای سرمایهگذاری هستند. فعالیت در حوزه بلاکچین و ارزهای دیجیتال هم که در حال حاضر بسیار داغ است، به چنین جذب سرمایهای احتیاج دارد. احتمالا تاکنون با اصطلاح عرضه اولیه در بازار بورس و سرمایه آشنا شدهاید. عرضه اولیه صرافی هم تقریبا مفهومی مشابه عرضه اولیه در بورس دارد. سازندگان ارز دیجیتال برای فروش ارزهای خود یا باید بتوانند از روشهای مرسوم بازاریابی، مردم را متقاعد به سرمایهگذاری کنند یا از یک واسطه کمک بگیرند. صرافیهای ارز دیجیتال همان واسطههایی هستند که میتوانند از پروژه ارزهای دیجیتال حمایت کنند. اما عرضه اولیه صرافی چیست؟ چه صرافیهایی از IEO پشتیبانی میکنند؟ شرکت در IEO چگونه است؟ انواع عرضه اولیه چگونه است؟ برای رسیدن به جواب این سوالات با این مقاله از آکادمی رمز ارز همراه باشید.
عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering) چیست؟
عرضه اولیه صرافی که معمولا با نام IEO شناخته میشود، یک رویداد جمعآوری کمکهای مالی است که توسط صرافیها اداره میشود. این روش در مقابل عرضه اولیه سکه (ICO) که یکی از ناامنترین روشهای جذب سرمایه از طریق فروش گسترده است، به وجود آمد. بر اساس گزارش سایت icoholder، حدود 80 درصد پروژههای ico به قصد کلاهبرداری انجام شدهاند.
عرضه اولیه صرافی فرایندی است که در آن، یک بستر مبادله ارزهای دیجیتال (صرافی) بهعنوان واسطهای بین استارتاپ و سرمایهگذار قرار میگیرد تا علاقهمندان به سرمایهگذاری در این پروژهها بتوانند با اطمینانخاطر به فعالیت در این حوزه بپردازند. IEO مانند یک واسطه برای فروش و مبادله رمزارزهای جدید با ارزهای شناختهشدهای مانند بیت کوین و اتریوم عمل میکند تا استارتاپها بتوانند با استفاده از وجوه جمعآوریشده، پروژه ارز دیجیتال خود را گسترش دهند. برخلاف ICOها که عرضهکنندگان رمزارز، خودشان به جمعآوری کمکهای مالی میپردازند، IEOها به نمایندگی از عرضهکنندگان رمزارزها، آن ارز جدید را در صرافی خود لیست کرده و از سرمایهگذاران برای تامین منابع مالی دعوت میکنند.
ابتدا پروژههای علاقهمند به جذب سرمایه نام خود را در صرافی موردنظرشان ثبت میکنند و با آن وارد مذاکره میشوند. سپس IEO با بررسی وایتپیپر ارز دیجیتال و سایر منابع معتبر، تحقیقات و غربالگری کاملی از پروژه انجام میدهد تا تهدیدها و خلاهای احتمالی آن را بررسی کند. پروژه برای لیست شدن در فهرست صرافیها باید هزینه معین و بخشی از رمزارزها را پرداخت کنند. در نهایت IEO با دادن اعلامیهای به سرمایهگذاران، اجازه خرید و مبادله رمزارز جدید را میدهد.
تفاوت IEO و ICO چیست؟
ICO روش نسبتا جدیدی برای جذب سرمایه در استارتاپهای بلاکچین است. در این روش استارتاپها با انواع روشهای بازاریابی، رمزارز جدید خود را به مردم عرضه میکنند. از آنجایی که هیچ مقرراتی برای نظارت بر ICOها وجود نداشت، ICOهای متقلب زیادی ظهور کرده و سرمایهگذاران بسیاری متضرر شدند.
بهگفته سایت stormgain، ظهور ICOهای کلاهبردار باعث سقوط بازار رمزارزها در سال 2018 شد. چراکه بسیاری از سرمایهگذاران علاقه خود را به پروژههای جدید بلاکچین از دست دادند. اما این اتفاق باعث شد IEO که روش جدیدی برای عرضه یک رمزارز جدید در بازار است، ارائه شود. تفاوت ICO و IEO را میتوان در موارد زیر جستجو کرد:
اصلیترین تفاوت IEO و ICO در وجود یک واسطه برای جمعآوری سرمایه است. در عرضه اولیه صرافی (IEO) یک صرافی معتبر بهعنوان واسطه بین توسعهدهنده و سرمایهگذار پروژه عمل کرده، پروژه را میسنجد و به مدیریت فروش توکنها میپردازد. در صورتی که در ICOها مشارکت در پروژه در قالب یک قرارداد هوشمند بدون هیچگونه نظارتی تنظیم میشد.
ارزیابی مقدماتی پروژهها توسط صرافی بهطور قابلتوجهی ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهد. این اقدام باعث میشود اعتماد سرمایهگذار به استارتاپهای تاییدشده توسط صرافی بیشتر شده و صنعت بلاکچین رشد بیشتری داشته باشد.
در عرضه اولیه صرافی، توکنها تنها چند روز پس از فروش، در صرافی لیست میشوند. در حالی که ICOها اغلب ماهها بعد از پایان فروش توکنها به لیست کردن آنها میپردازند. در بعضی از موارد، حتی توکنها لیست نشده و پروژه به شکست میخورد.
در ICO یا عرضه اولیه سکه، توسعهدهندگان یک کمپین بازاریابی راه انداخته و از طریق تبلیغات، تالارها و شبکههای اجتماعی به جذب سرمایه میپردازند. درصورتی که در IEO یک صرافی این کار را به عهده میگیرد.
IEO توسط یک مرجع مرکزی (صرافی) اداره میشود. این امر باعث افزایش تمرکز فرایند میشود. افزایش تمرکز با عدم تمرکز که یکی از اصول اساسی اکوسیستم بلاکچین است، مغایرت دارد.
مزایا و معایب IEO یا عرضه اولیه صرافی چیست؟
IEO بستر امن و راحتی برای برقراری ارتباط بین توسعهدهندگان ارزهای دیجیتال و علاقهمندان به سرمایهگذاری روی این پروژهها ایجاد کرده است. از جمله مزایای IEO میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- وجود اعتماد درIEO: عرضه اولیه صرافی هر دو طرف معامله یعنی توسعهدهندگان و سرمایهگذاران را ارزیابی میکند. بنابراین دو طرف معامله میتوانند نسبت به یکدیگر اطمینان داشته باشند.
- احراز هویت مشتری: IEOها از سیستم احراز هویت مشتری (KYC) برای جلوگیری از ورود کلاهبرداران و اشخاص جعلی به سیستم مبادله استفاده میکنند. در نتیجه احتمال کلاهبرداری و تهدید تا حد زیادی از بین میرود.
- موقعیت برد-برد: IEOها شرایط برد-برد را برای خود و استارتاپ فراهم میکنند. چراکه صرافیها وظیفه لیست کردن و بازاریابی توکنها را پس از اتمام روند فروش، به عهده میگیرند و کار استارتاپ را برای طراحی استراتژیهای بازاریابی سبک میکند.
عرضه اولیه صرافی در کنار مزایای بسیار خود، معایبی هم به همراه دارد. یکی از معایب IEO که در ICOها هم وجود داشت، عدم اطمینان حقوقی باقیمانده در روند جذب وجوه سرمایهگذار است. این بدان معناست که در هر مبادله برای هر دو طرف، شرایط خاصی وجود دارد، ولی هیچ اصل واحدی برای حل اختلافات و درگیریها در نظر گرفته نشده است. به عبارت سادهتر، صرافیها در واقع از منافع سرمایهگذاران محافظت نمیکنند.
چه صرافی هایی از IEO پشتیبانی میکنند؟
صرافی بایننس یکی از اولین صرافیهایی بود که شروع به انجام IEO کرد. بایننس با استفاده از پلتفرم IEO Binance Launchpad بزرگترین مبادله جهانی را انجام داد. لانچ پد بایننس توانست در عرض 22 ثانیه، انواع عرضه اولیه چگونه است؟ 6 میلیون دلار جمعآوری کند. با مشاهده موفقیت عرضه اولیه صرافی بایننس، سایر صرافیهای معروف هم از راهاندازی پلتفرمهای ieo خود خبر دادند. از جمله بهترین صرافیهایی که از ieo پشتیبانی میکنند، میتوان موارد زیر را نام برد:
- Binance
- Huobi
- OKEx
- Probit
- Coineal
- ZBG
- BW
- Coinbene
- BGOGO
- IDAX
- BitMax
- Bittrex
- Latoken
- KuCoin
- Exmarkets
- Cobinhood
- CoinTiger
- Liquid
- Lbank
- DOBI
- ABCC
- Bibox
- BISS
- Bitforex
- BitMart
- io
- Hotbit
- P2PB2B
چگونه میتوانم در IEO شرکت کنم؟
برای شرکت در IEO ابتدا باید پروژه موردعلاقه خود را پیدا کنید. سپس در لیست صرافیها به دنبال آن پلتفرمی باشید که میزبان فروش گسترده در آن IEO است. برای ثبتنام در صرافی موردنظر باید مراحل KYC (احراز هویت مشتری) و AML (مبارزه با پولشویی) را بگذرانید تا نامتان در صرافی ثبت شود.
اکنون میتوانید رمزارزهایی را که میخواهید روی آنها سرمایهگذاری کنید، مورد بررسی قرار دهید و حساب خود را با آنها شارژ کنید. سپس باید منتظر بمانید تا IEO خرید توکنهای شما را آغاز کند.
کلام آخر
عرضه اولیه صرافی یکی از جدیدترین روشها برای جذب سرمایهگذاری در عرضه یک رمزارز جدید است. IEO بستری راحت برای توسعهدهنده یک پروژه و راهی امن برای سرمایهگذار فراهم کرده و ارتباط خوبی بین دو طرف معامله به وجود آورده است. البته شرکت در IEO یا عرضه اولیه صرافی در تمام کشورهای جهان قانونی و قابلانجام نیست. ایرانیان هم بهدلیل وجود تحریمها نمیتوانند بهراحتی در یک IEO شرکت کنند. به نظر شما شرکت در عرضه اولیه صرافی برای ایرانیان امکانپذیر است؟ نظراتتان را با ما و سایر مخاطبان آکادمی رمز ارز به اشتراک بگذارید.
تفاوت عرضه اولیه سهام و پذیره نویسی در چیست؟
در مطالب پیشین نمادبان بارها به عرضه اولیه اشاره شد و بیان کردیم که به نخستین باری که سهام شرکتی در بازار بورس عرضه میشود را عرضه اولیه آن نماد مینامیم. ممکن است این شرکتها سالیان زیادی فعالیت موفق داشته اما هرگز وارد بازار بورس نشده و سهام خود را به عموم ارائه نکرده باشند .
تعریف پذیرهنویسی
به طور خلاصه میتوان پذیره نویسی را تعهد به تامین سرمایهی اولیه شرکتها پیش از ثبت و شروع به کار آنها دانست. به این معنا که افراد پیش از شروع به کار و حتی ثبت شرکتها اوراق پذیرهنویسی آن را خریداری میکنند و تعهد میکنند که بخشی از سرمایهی مورد نیاز این شرکتها را تامین نموده و صاحب بخشی انواع عرضه اولیه چگونه است؟ از سهامی عام آن بشوند.
فرایند پذیره نویسی
هرگاه در بورس از پذیرهنویسی نامی به میان میآید به این معناست که طرف سرمایهگذار تعهد میکند که برای خرید قسمتی از سهام ناشر وجه را پرداخت کند و به تامین مالی شرکت کمک کند، چرا که تشکیل شرکت سهامی عام وابسته به تعهد کل سرمایه از جانب موسسان و سهامداران است. پس از انجام مراحل اولیهی ثبت شرکت اعلامیهی پذیرهنویسی در روزنامهای مشخص منتشر شده و خریداران از آن آگاهی پیدا میکنند و طی جلسهای تعهد پرداخت سرمایه به اطلاع سهامداران رسیده و امضا میشود. تفاوتی که میان پذیرهنویسی و عرضه اولیه وجود دارد این است که در عرضه اولیه برای هرسهم، بازهی قیمت تعریف میشود. اما پذیرهنویسی بر اساس قیمت اسمی یعنی ۱۰۰ تومان انجام میگیرد. ثبت سفارش عرضه اولیه معمولا در طی دوساعت صورت گرفته و مهلت پذیرهنویسی معمولا یک ماهه است. دیگر آن که عرضه اولیه پس از گذشت دوروز به طور عادی و با دامنهی پنج درصد قابل معامله خواهد بود، اما اتمام فرایند پذیرهنویسی پایان کارنبوده و پروسهی چند هفته و حتی چندماههی مراحل ثبت شرکت، بازگشایی و معاملهی نماد را به تعویق میاندازد.
تفاوت عرضه اولیه و پذیرهنویسی
تفاوتهای عرضه اولیه و پذیره نویسی سهام در چند وجه زیر خلاصه میشود:
شاید واضحترین تفاوت این دو مفهوم در نوع کارکرد آنها باشد. هنگامی که سخن از پذیرهنویسی به میان میآید منظور تقبل کردن تعهداتی است که طی آن افراد موظف میشوند قسمتی از سرمایهی شرکتها را پیش از ثبت و شروع به فعالیت آن شرکتها پرداخت کنند و درواقع نیاز به سرمایهی آغاز فعالیت شرکتها را تامین کنند. اما عرضه اولیه برای شرکتهایی است که فعالیت خود را شاید از مدتها قبل آغاز کرده و به تازگی تصمیم گرفته اند سهامی خاص خود را به عموم واگذار کنند.
برای هر عرضه اولیه بازهی قیمتی از پیش تعیین میشود و سرمایهگذاران سفارشهای خود را در محدودهی همین قیمت تعیین شده ثبت کرده و خریداری میکنند. برای مثال در اطلاعیهی عرضهی اولیه شرکت تهیه و توزیع غذای دنا با نماد گدنا قید میشود که بازهی قیمتی هر سهم بین ۵۸۰ تا ۶۰۰ تومان در نظرگرفته شده و خریداران سفارش خود را در این بازه ثبت میکنند. اما پذیره نویسی با قیمت اسمی ۱۰۰ تومان انجام میشود.
برای خرید عرضه اولیه معمولا یک زمان دوساعته تعیین شده و به اطلاع عموم میرسانند. اما پذیرهنویسی تا زمانی که تمام اوراق مدنظر به فروش برسد ادامه مییابد و برای این منظور یک مهلت ۳۰ روزه در نظر گرفته میشود که در برخی موارد تا ۶۰ روز نیز قابل تمدید میشود. اگر تمام این اوراق به فروش نروند کارگزاراان طبق توافق موظف به خرید باقیماندهی اوراق هستند.
یک روز پس از عرضه اولیه، سهام آن با ۵٪ دامنه نوسان قابل معامله خواهندبود. اما در پذیرهنویسی پس از انجام تمام فرایندهای مربوط به ثبت شرکت نماد آن بازگشایی شده و سهام داد و ستد خواهد شد. طی شدن این پروسه زمانبندی دقیقی نداشته و ممکن است هفتهها و ماهها طول بکشد.
عرضه اولیه سهام چگونه آسیب زا میشود؟
سازمان بورس در هفته اخیر خبر عرضه اولیه و پذیره نویسی جدیدی را منتشر کرد که صدای فعالان بازار را در آورد. عرضه اولیه سهام در بازاری که درگیر رکود معاملاتی است، می تواند اثرات مثبت و یا منفی اساسی داشته باشد. اختلاف نظر اینجاست که کدام سمت ترازو باید مبنای تصمیمات سازمان بورس قرار گیرد.
به گزارش اکوایران؛ در جریان نشست خبری پذیره نویسی سهام شرکت تأمین سرمایه کیمیا تعدادی از فعالان بازارسرمایه و خبرنگاران با پرسش این سؤال که «آیا در شرایطی که ارزش معاملات خرد به زیر 2 هزار میلیارد تومان رسیده پذیره نویسی سهام باعث قرمزتر شدن رنگ نمادها نمیشود؟» و سوالاتی از این دست، خواهان پاسخ به راهکارهای در نظر گرفته شده بابت تأثیرات منفی عرضه های اولیه در شرایط رکودی بازار شدند. پاسخ مسؤولین حاضر در این جلسه تنها به این بخش اکتفا می کرد که حقوقیها و صندوقهای حامی بازار اجازه نمیدهند که این عرضه و پذیره نویسی سهام ها روی زمین بماند و در صورت استقبال نشدن با تمام توان خرید می کنند.
مسئله ای که ما می خواهیم در این گزارش به آن به پردازیم از همین سوال و جواب نشأت می گیرد. مسئله اثر منفی پذیره نویسی و عرضه اولیه در بازاری که رکود شدیدی را به دوش می کشد چیزی است که فعالان بازار سرمایه معتقدند مسؤلان بورس تهران به آن نگاه نمی کنند. در روزهایی که بازار سرمایه با تورم همراه است، مثل روندی که در سال 99 شاهد آن بودیم، بهترین راه برای کنترل بازار و هدایت جریان نقد ورودی به سهم ها افزایش عرضه اولیه و پذیره نویسی سهام است. اما در شرایط معکوس که در روز های اخیر شاهد آن بودیم، گروهی از تحلیل گران معتقدند عرضه های اولیه می توانند به رکود بازار شدت بخشند. زمانی که بازار تمایلی به معامله ندارد و تنها نیت معامله فروش است، عرضه اولیه باعث می شود تا فروش سهام شدت گیرد و حقیقی ها برای سود کردن در بازار زیان ده رکودی به دنبال فروش سهام های خود بروند تا در بازار اولیه شرکت کنند. این اولین و مستقیم ترین اثری است که یک عرضه اولیه بر بازار رکودی می گذارد. گروه دیگری از تحلیلگران با حمایت از تصمیمات سازمان بورس تأثیری مثبت برای پذیره نویسی و عرضه اولیه متصور هستند و اعتقاد دارند که بازار اولیه می تواند موجب جذب سرمایه به بازار و رونق معاملات به وسیله افزایش بازدهی شود.
بورس تهران در حال حاضر علاوه بر یک بازار رکودی، بازاری محسوب می شود که فعالان خود را به وسیله عدم بازدهی متناسب با شرایط تورمی کشور از خود ناراضی کرده است. این مسئله باعث شده تا تداوم عرضه های اولیه باعث کاهش اعتماد آن دسته از فعالان بازار سرمایه شود که مخالف رونق بازار اولیه در شرایط رکودی هستند. فعالان بازار سرمایه در فضای مجازی و گاهاً در جلسات مختلف بازار اذعان می کنند که مسؤلان بازار رویه متناسبی را برای مقابله با روند نزولی و رکودی بورس تهران در پیش نگرفته اند و تلاشی برای حفظ سرمایه آن ها نمی شود انتقاد می کنند که سازمان بورس کماکان به دنبال تأمین مالی از این بازار است و حتی در شرایط بحرانی نیز دست از پذیره نویسی های خود بر نمی دارد.
قطعاً افرادی که وارد یک بازار مالی پر ریسک مثل بازار بورس و اوراق بهادار می شوند، خود را برای روزهای سخت آماده کرده اند اما تصمیماتی که سازمان بورس در شرایط بحرانی بازار می گیرد حتی در صورت درست بودن با ابهاماتی همراه است. کمترین حق فعالان یک بازار مالی متشکل این است که شفافیت بازار بتواند در تصمیم گیری های آن ها اثر مثبت بگذارد. پیشنهادی انواع عرضه اولیه چگونه است؟ که در این مقطع زمانی می توان به سازمان بورس داد این است که به پرسش و مطالبات فعالان بازار پاسخ شفاف دهند و مرجعی را برای پاسخ به سوالات سهامداران معرفی کنند تا شبهات روز افزون آن ها برطرف شود.
دیدگاه شما