چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟

کوچک‌ترین واحد ارز مونرو تاکوشی نام دارد و به موجودی یک کاربر تاکوتایم گفته می­‌شود که این اسامی در مونرو از نام خالق بیت کوین یعنی ساتوشی ناکاموتو گرفته شده است.

رمز ارز ملی در چه مرحله ای قرار دارد؟

در سال‌های اخیر توجه سرمایه‌گذاران و عامه مردم به رمزارزها برای سرمایه‌گذاری در این بازار به‌منظور حفظ ارزش پول و سرمایه جلب شد و افراد زیادی وارد این حوزه شدند که سوءاستفاده‌های زیادی نیز در پی این موضوع از استخراج غیرمجاز تا مالباختگی با مبادله رمزارز غیرقانونی صورت گرفت.

به گزارش ایسنا، حدود ۱۲- ۱۳ سال است که گرایش جدیدی در حوزه پولی دنیا با نام رمزارزها به وجود آمده و این روزها با توجه به اینکه جنبه‌های جدیدی از رمزارزها نمود بیشتری یافته، بنابراین آنها تحت عنوان رمزدارایی‌ها شناخته می‌شوند. فلسفه اصلی رمزارزها مبتنی بر تمرکززدایی است؛ به این معنا که فضایی نوین را در حوزه پولی و سایر حوزه‌ها تصویر می‌کند که به جای آنکه یک مرکز مبدأ اعتماد مردم مانند نهادهایی همچون بانک‌های مرکزی داشته باشیم، جایگزین آن و برمبنای آنچه مردم به آن اقبال دارند، ارزشی ارائه شود.

در این فضا بیشترین حوزه‌هایی که مورد هدف قرار می‌گیرند، نهادهایی هستند که مردم برای حل مشکلاتشان به آن مراجعه می‌کنند و یکی از آنها بانک مرکزی است. هر پولی که در هر کشوری تبادل می‌شود، به اعتبار بانک مرکزی آن کشور ارزش می‌یابد؛ به بیان بهتر در صورتی که بانک‌های مرکزی نباشند، تمام اسکناس‌های رایج، سکه‌ها و سایر موارد مرتبط از ارزش ساقط می‌شوند.

به گفته مهران محرمیان - معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی- در حال حاضر در حوزه رمزارزها، فضایی شکل گرفته که از آن تمرکززدایی شده بود؛ یعنی بانک مرکزی هیچ کشوری از آن ارزها پشتیبانی نمی‌کند و ارزش فیزیکی و پشتوانه‌ای ندارد. طبیعتاً در چنین فضایی بانک‌های مرکزی طی چند سال در مقابل رمزارزها، مواجهه منفی داشتند و البته در همان حال این موضوع را بررسی می‌کردند. چراکه موضوع حاکمیت پولی در هر کشوری جزو خطر قرمزهای آن کشور به حساب می‌آید. اما پس از چندی رویکردی در بانک‌های مرکزی شکل گرفته و بانک‌های مرکزی از این فناوری و برخی ویژگی‌های آن که به حاکمیت پولی لطمه‌ای وارد نمی‌کند، استفاده و مفهوم جدیدی ارائه شود. براین اساس در صورتی که پول‌های سنتی را یک سر طیف و سمت دیگر آن را رمزارزها در نظر بگیریم، رمزپول بانک مرکزی (Central Bank Digital Currency) در میانه این دو طیف قرار دارد.

در سال‌های اخیر توجه سرمایه‌گذاران و عامه مردم به رمزارزها برای سرمایه‌گذاری در این بازار به‌منظور حفظ ارزش پول و سرمایه جلب شد و افراد زیادی وارد این حوزه شدند که سوءاستفاده‌های زیادی نیز در پی این موضوع از استخراج غیرمجاز تا مالباختگی با مبادله رمزارز غیرقانونی صورت گرفت.

در این بین، به‌دلیل ناشناخته بودن دنیای رمزارزها، سیاستمداران در کشورهای مختلف آگاهی کافی برای چارچوب‌گذاری و تدوین قانون‌ در این حوزه نداشتند و تاکنون نیز تکلیف مجاز یا ممنوع بودن مبادله رمزارزها مشخص نشده است. از سوی دیگر، از آنجا که در بسیاری از کشورهای دنیا هنوز رمزارزها را به رسمیت نشناخته‌اند و عمده واکنش نسبت به این فناوری مبتنی بر قاعده‌گذاری و کنترل فعالیت کاربران است، ایران نیز تلاش خود را می‌کند تا بتواند به تدوین قوانینی در این حوزه دست پیدا کند. در کنار تدوین قوانین برای رمزارزها، مسئولان در ایران به فکر راه‌اندازی رمز ارز ملی هستند که براساس اعلام رئیس کل بانک مرکزی، رمز ریال ملی از اوایل امسال راه‌اندازی و این رمز ریال توسط بانک مرکزی منتشر می‌شود.

بر این اساس، در اوایل پاییز سال گذشته بود که صحبت‌هایی از سوی مسئولان مبنی بر راه‌اندازی رمز ارز ملی بر پایه ریال مطرح می‌شد و رئیس کل بانک مرکزی نیز اعلام کرد رمزپول ملی از جمله موارد مهم در دستور کار بانک مرکزی است که زیرساخت و دستورالعمل‌های مربوط به آن تدوین شده و در آینده نزدیک به صورت آزمایشی راه اندازی خواهد شد.

در کنار تدوین قوانین برای رمزارزها، مسئولان در ایران به فکر راه‌اندازی رمز ارز ملی هستند که براساس اعلام رئیس کل بانک مرکزی، رمز ریال ملی از اوایل امسال راه‌اندازی و این رمز ریال توسط بانک مرکزی منتشر می‌شود.

طبق گفته صالح‌آبادی، با انتشار رمزریال، افراد اسکناس ریال خود را تحویل بانک مرکزی می‌دهند و رمز ریال تحویل می‌گیرند که این رمز ریال قابل استفاده برای سرمایه‌گذاری نیست و صرفا جایگزین اسکناس خواهد شد.

بانک مرکزی هدف خود از طراحی رمزریال را تبدیل اسکناس به یک موجودیت قابل برنامه‌ریزی و برنامه‌نویسی اعلام کرده تا با این فرآیند پول دارای موجودیت هوشمند شود.

یکی از ویژگی های حائز اهمیت رمز ارز ریال در مقایسه با اسکناس سطح امنیت بالای آن است؛ در واقع طراحی رمز ریال به صورتی است که ردیابی وجوه دقیق قابل انجام است و حتی درصورت سرقت اطلاعات رمز ریال و هک گوشی تلفن هوشمند توسط سارقان و هکرها انکان ردیابی وجود دارد.

به گفته رئیس کل بانک مرکزی «رمز ریال» یا «ریال دیجیتال» جایگزین اسکناس ریال است و کارهای آن انجام شده است و ریال دیجیتال طبق وعده به صورت آزمایشی در شهریور ماه اجرایی می‌شود. در چین نیز چنین اقدامی مشابه انجام شده و ۷۵ میلیون نفر از «یوآن دیجیتال» استفاده می‌کنند. ناشر ریال دیجیتال، بانک مرکزی است و مردم می‌توانند بجای اسکناس از آن استفاده کنند.

همچنین به تازگی هم علی صالح آبادی - رئیس کل بانک مرکزی- به ایسنا اعلام کرده بود ریال دیجیتال پایان شهریورماه به صورت آزمایشی اجرا خواهد شد.

وجه تمایز میان رمز ریال و رمز ارزهای رایج چیست؟

در بسیاری از موارد زمانی که مردم عنوان رمزریال بانک مرکزی (رمزپول) به گوششان می‌خورد، تصوری به مانند رمزارز برای آنها ایجاد می‌شود. لازم به توضیح است که رمزریال یک رمزارز جهان روا مانند بیت کوین و بی‌پشتوانه و نیازمند استخراج نیست؛ کمااینکه تمام رمزارزهای جهان روا نیز قابل استخراج نیستند، اما بیت‌کوین به عنوان مشهورترین رمزارز قابلیت استخراج دارد. البته انتشار رمزریال مانند ریال در انحصار بانک مرکزی است.

بسیاری این تصور را دارند که رمزریال، مانند سایر رمزارزها (coin) ها است که قابلیت سرمایه‌گذاری دارد، اما باید تأکید شود که اینگونه نیست زیرا هیچ فردی بر روی پول سرمایه گذاری نمی کند به بیان بهتر رمزریال همچون اسکناس ابزار مبادله، دارای قوه ابراء و یک ابزار پرداخت است.

در تشریح ویژگی‌های رمز ریال ملی این‌گونه توضیح می‌دهند که در رمزریالی که در داخل گوشی قرار می‌گیرد، بانک به عنوان شخص سوم و واسط که امکان انتقال وجه را فراهم می‌کند، حذف و چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ عین پول و اسکناسی که در جیب داریم به صورت الکترونیک منتقل می‌شود.

البته، کارشناسان یکی از ویژگی‌های حائز اهمیت رمز ریال را در مقایسه با اسکناس، سطح امنیت بالای آن می‌دانند و می‌گویند: در واقع طراحی رمز ریال به صورتی است که ردیابی وجوه به طور دقیق قابل انجام است و حتی در صورت سرقت اطلاعات رمز ریال و هک گوشی تلفن هوشمند توسط سارقین و هکرها امکان ردیابی وجود دارد.

کارکرد رمزریال چگونه است؟

زمانی که اسکناسی میان مردم مبادله می‌شود، شخص سومی وجود ندارد. برای مثال فردی در شهر دیگری هست و در قبال خرید یک کالا نیاز به انتقال پول به واسطه یک روش از یک حساب به حساب دیگر دارد و برای این کار واسطه‌هایی نیاز است؛ زمانی که از رمزریال صحبت می شود واسطه‌ای در کار نیست، به عبارت دیگر همان اسکناس که بین مردم بدون حضور شخص سوم مبادله می‌شود، اینجا نیز همان اتفاق رخ می‌دهد با این تفاوت که بر روی بستر دیجیتال و در لحظه رخ می‌دهد.

چگونه می‌توان از رمزریال استفاده کرد؟

شهروندان مختارند پول و درآمد خود را در شکل های مختلف نگهداری کنند و عموما افراد ترجیح می دهند که ترکیبی از اشکال مختلف دارایی (اسکناس، طلا، حساب بانکی و . ) را برای این منظور به کار برند. رمزریال در واقع یک انتخاب جدید به امکان‌های شهروندان برای نگهداری دارایی اضافه می‌کند و مردم می‌تواند بخشی از پول خود را به صورت رمزریال نگهداری کنند و هر فرد می تواند با مراجعه به بانک، رمزریال در کیف پول الکترونیکی خود را دریافت کند. همچنین میزان رمزریال نگهداری شده در کیف پول بسته به نوع کیف پول (کیف پول تجاری یا شخصی) متفاوت خواهد بود.

در مجموع می‌توان گفت که هدف از طراحی رمزریال در بانک مرکزی تبدیل اسکناس به یک موجودیت قابل برنامه‌ریزی و برنامه‌نویسی است؛ با این فرآیند پول دارای موجودیت هوشمند خواهد شد. به عنوان مثال هنگامی که فرد تسهیلاتی را به صورت رمزریال دریافت کند، این امکان برای بانک و تسهیلات‌دهنده فراهم می‌کند که مبلغ موردنظر دقیقاً در جایی سرمایه‌گذاری شود که هدف گذاری شده است. این در حالی است که در مورد اسکناس و سایر روش های انتقال وجوه امکان این ردیابی هوشمند برای تسهیلات‌دهنده و سیاستگذار وجود ندارد. به بیان بهتر رمز پولها فضای نوآورانه‌ای در عرصه پولی ایجاد خواهد کرد و بانک های مرکزی دنیا به سمت استفاده از ظرفیت های آن در حال حرکت هستند.

TXID چیست و چگونه می‌توان تراکنش را در بلاک‌چین یافت؟

آیا شما اولین معامله ارز رمزنگاری شده (یا شاید نه اولین) خود را در بیت کوین، تتر، اتریوم، XRP یا هر ارز دیگر به اتمام رسانده‌اید؟ سپس، دریافت‌کننده از شما می‌خواهد تا TxID برای او بفرستید؟ معمولاً این اصطلاح برای تازه‌واردان نامفهوم به نظر می‌رسد و درواقع به‌عنوان مدرک پرداخت ارسال می شود.

بنابراین TXID چیست و چگونه می‌تواند در هنگام معامله با ارزهای رمزپایه به شما کمک کند؟ این مقاله تترلند را تا انتها مطالعه کنید.

TxID به چه معناست؟

Tx Hash، هش معامله است. همچنین به‌عنوان شناسه تراکنش (TXID) شناخته می‌شود. این شناسه شامل نویسه‌های عددی است و شماره شناسایی مشخص شده برای معامله بیت کوین، تتر یا هر ارزی که با آن معامله انجام داده‌اید را نشان می‌دهد.

هر معامله‌ای که در بلاک چین بیت کوین انجام می‌شود دارای این شناسه منحصر به فرد است. به همین ترتیب، معاملات در بلاک چین Ethereum دارای یک Tx Hash منحصر به فرد خواهد بود و هر معامله در بلاک چین Litecoin همچنین دارای TXID خواهد بود.

در اینجا، مثالی از شناسه تراکنش بیت کوین آورده شده است. برای مثال، این TxID لازلو هانیچ است که در مه سال 2010، 10 هزار BTC را برای پیتزا ارسال کرد.

این شناسه منحصر به فرد یک رشته طولانی از حروف و اعداد است که برای شناسایی یک معامله خاص در بلاک چین استفاده می شود.

چرا یافتن شناسه تراکنش خود یا TXID مهم است؟

چرا کسی به این شناسه تراکنش احتیاج دارد؟ تمام معاملات موجود در بلاک چین به صورت عمومی در دسترس است. پس از پرداخت یا انتقال ارز به آدرس دیگر، تراکنش پخش می‌شود و TXID ایجاد می‌شود.

اگر شماره TXID فرستنده را بدانید، می‌تواند بر روند معامله تأثیر بگذارد. به‌عنوان مثال، اگر یک مشکل انتقال به دلیل کمیسیون یا کارمزد کم تشخیص داده شود، می‌توان انتقال را لغو کرد تا یک معامله جدید با افزایش کارمزدها و تأیید سریع‌تر ایجاد کند. با شناسه، وضعیت معامله به راحتی قابل پیگیری است.

هر کسی که TXID داشته باشد، تمام جزئیات انتقال و تراکنش را پیدا خواهد کرد که موارد زیر را به‌دست خواهد آورد:

• آدرس فرستنده
• آدرس گیرنده
• مبلغ کل ارسال شده
• تاریخ انتقال
• کارمزد
• تعدادی تأیید

هش و شناسه‌های معامله حاوی اطلاعات شخصی نیستند، بنابراین به اشتراک گذاشتن آن‌ها با هر کسی ایمن است و مشکلی ندارد. می‌توانید این اطلاعات را با ارائه دهنده خدمات خود به اشتراک بگذارید تا از وضعیت انتقال به آن‌ها اطلاع دهید. برای تأیید موفقیت در معامله می‌توانید شناسه معامله خود را با تاجر به اشتراک بگذارید. می‌توان گفت که شناسه معامله، اثبات پرداخت است.

نحوه بررسی هش معامله

بیشتر ارزهای رمزپایه با دفترهای عمومی یا توزیع شده کار می‌کنند، اطلاعاتی که در آن برای همه کاربران موجود است. اول از همه، شما می‌توانید معامله خود را در blockchain explorer پیدا کنید. بسته به بلاک چینی که معامله در آن انجام شده است، باید آن را در معامله مربوطه جستجو کنید.

TXID را از کجا پیدا کنیم؟

TXID را می‌توانید در گزارش تراکنش کیف پول ارز رمزنگاری شده که با آن معامله انجام شده است، بیابید. همچنین خدمات ویژه‌ای نیز توسعه یافته است. آن‌ها به شما امکان می‌دهند تا شناسه معامله خود را ردیابی کنید. به‌عنوان مثال، می‌توانید بیت کوین، تتر، Ethereum ، Litecoin ، ,XRP را در جستجوگر بلاک چین آن‌ها بررسی کنید.

نمونه شناسه تراکنش اتریوم

جهت یافتن TXID برای یک معامله خاص، باید اطلاعات دیگر مربوط به آن را بدانید. آدرس عمومی گیرنده راحت‌ترین دسترسی را فراهم می‌کند. جستجوی معامله در وب‌سایت ارز دیجیتال که پرداخت در آن ارسال و انجام شده، امکان‌پذیر است. در اینجا یک الگوریتم اساسی برای یافتن شناسه تراکنش شما وجود دارد:

با وارد کردن آدرس عمومی، جای خالی «جستجو» را پر کنید. این سرویس کلیه معاملات متناسب با آدرس عمومی را به شما نشان می‌‎دهد. معامله مورد نیاز خود را پیدا کنید.

از آن‌جا که این لیست می‌تواند بسیار طولانی باشد، شما می‌توانید اطلاعات بیشتری مانند مجموع معامله را به جستجوی خود اضافه کنید. این می‌تواند به شما کمک چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ کند تا سریع‌تر اطلاعات لازم را پیدا کنید.

در برخی موارد، یک شماره TXID می‌تواند همزمان چندین تراکنش را در بر بگیرد. این پرونده یک معامله برداشت چندگانه است. برای چنین عملیاتی، موتور جستجو فقط اولین پرداخت را با شناسه نمایش می‌دهد، مابقی موارد غیرممکن است.

جمع‌بندی

دنیای ارزهای رمزپایه با پرداخت‌های سنتی یا معاملات بانکی تفاوت زیادی دارد. برای خرید یا فروش خود رسیدی نخواهید داشت. با این حال، یافتن گزینه آن در بخش شناسایی معامله و تراکنشات نسبتاً آسان است. TXID تنها ابزاری است که به شما این امکان را می‌دهد تا تمام جزئیات مربوط به یک معامله را بدست آورید. به عبارتی دیگر، TXID اثبات پرداخت موفق است.

سریع‌ترین راه برای یافتن یک شناسه تراکنش ضروری استفاده از تاریخچه تراکنشات در کیف پول است. بنابراین تراکنشی که قصد یافتن TXID آن را دارید انتخاب کنید تا جزییات تراکنش به شما نشان داده شود.

ارز دیجیتال مونرو چیست: هر آنچه که در مورد این ارز باید بدانید

ارز دیجیتال مونرو به منظور مخفی نگه داشتن معاملات از چشم دیگران طراحی شده است. این شبکه از تکنیک‌های پیشرفته‌ای برای جلوگیری از ردیابی پول در هزینه‌ها استفاده می‌کند. در نتیجه به طور فزاینده‌ای این ارز مورد استفاده کاربران شبکه دارک نت ( افرادی که به دنبال انجام کارهای غیر قانونی از طریق اینترنت هستند) قرار گرفته است.

بسیاری از بزرگترین ارزهای رمزنگاری شده‌ی جهان ناشناس نیستند. کلیه معاملات در بیت کوین و اتریوم عمومی و قابل ردیابی است، به این معنی که هر کس می‌تواند از معاملات موجود در کیف پول و خارج از آن اطلاع پیدا کند. همین موضوع باعث شده تا یک نوع ارز رمزنگاری شده‌ی جدید ایجاد شود که به آن سکه‌های خصوصی گفته می‌شود. در پایین در مورد اینکه این نوع ارزها چگونه تولید شدند به شما توضیح خواهیم داد.

در حقیقت مونرو چیست؟

مونرو یک ارز دیجیتالی دارای حریم خصوصی است که این موضوع مهم‌ترین ویژگی مونرو است و باعث ارزشمندی آن می‌شود. آدرس های کیف پول و معاملات عمداً از دید همه پنهان شده­‌اند تا به مردم امکان استفاده از این ارز به‌صورت پنهانی داده شود. پس از اینکه کشف شد از ارزهای دیجیتالی مانند: بیت کوین برای خرید کالاهای غیرقانونی استفاده می‌شود، رمز ارز مونرو ایجاد شد.

توسعه دهندگان رمز ارز مونرو در تلاش بودند ارزی را ایجاد کنند که تاریخچه‌اش پنهان باشد (به عبارتی نتوانیم بگوییم این ارز قبلا برای چه کاری استفاده شده است.) این ویژگی به عنوان تعویض پذیری(fungibility) شناخته می‌شود. به طور کلی ویژگی تعویض پذیری مهم‌ترین ویژگی ارزهای دیجیتال خصوصی است.

مونرو در زبان اسپرانتو به معنی«سکه» است. این زبان بین المللی در قرن ۱۹ ابداع شد.

چه کسی ارز دیجیتال مونرو را اختراع کرد؟

درست مانند بیت‌کوین خالقان مونرو تمایل ندارند اسامی خود را فاش کنند و به جای آن از نام‌های مستعار استفاده می­‌کنند. شخصی که بیشترین مسئولیت در ایجاد مونرو را به عهده داشته است ، کاربری به نام به خاطر امروز ممنونم «thankful for today» بود که از زمان رسمی شدن آغاز فعالیت این شبکه ناپدید شده است.

تاریخچه مختصر ارز دیجیتال مونرو

• در ژوئیه ۲۰۱۲ Bytecoin که یک نسخه آزمایشی از مونرو بود شروع به کار کرد.
• در مارس ۲۰۱۴ پس از تحقیقات در مورد Bytecoin، کشف شد که توسعه دهندگان مشغول ایجاد توکن هایی در شبکه هستند.
• در آوریل ۲۰۱۴ Bytecoin مورد هارد فورک قرار گرفت و به BitMonero تبدیل شد.
• در تابستان ۲۰۱۴ شبکه‌ی بیت مونرو تقسیم شد و تحت تصرف یک عضو از این شبکه با نام مستعار “الیاس جانی نِمونک”قرار گرفت و سپس این ارز به نام مونرو تغییر نام داد.
• در ژانویه ۲۰۱۷ ارز دیجیتال مونرو حریم خصوصی را بهبود بخشید تا به یکی از جنبش های پیش‌رو در زمینه­­‌ی ارزهای خصوصی تبدیل شود.

ویژگی‌های اختصاصی مونرو:

علاوه براینکه تمرکز بزرگ این ارز بر روی حفظ حریم خصوصی است ، اما مونرو کمی متفاوت‌تر از بیت کوین ساخته شده است که در ادامه‌ی این مقاله برخی از ویژگی‌های این ارز را به شما توضیح خواهیم داد.

• حریم خصوصی کامل : تمام معاملات پنهان و غیرقابل ردیابی هستند.
• مقیاس پذیر بودن : در حالی که توانایی بیت کوین برای پردازش معاملات همیشه محدود بوده است ، اما توسعه دهندگان ارز مونرو سیستمی ایجاد کرده‌اند که به شبکه اجازه می دهد معاملات بیشتری را به صورت هم­زمان تایید کنند.
• تعویض پذیری : برخلاف بیت کوین که در آن هر ارز سابقه ای باز و قابل ردیابی دارد ، ارز مونرو هیچ علامت مشخصی ندارد و این باعث می شود که غیر قابل ردیابی باشد. چه چیزی باعث تعویض پذیری این ارز می شود؟ بگذارید این موضوع را با توضیح یک مثال برای شما روشن کنیم:

هر پول یک دلاری دارای شماره سریال مخصوص به خودش است که دارای سابقه ای بوده و می توان آن‌ را ردیابی کرد، در حالی که یک اونس طلا هیچ ویژگی و یا سابقه­‌ی متمایزی ندارد. در این قیاس ، بیت کوین شبیه یک دلاری است و مونرو یک اونس طلا است. ارز دیجیتال مونرو ویژگی تعویض پذیر بودن را دارا است زیرا این ارز تاریخچه ای برای ردیابی ندارد.

• کلیدهای چندگانه : در حالی که بیشتر ارزها از کلیدهای عمومی و خصوصی برای کیف‌پول‌هایشان استفاده می­کنند ، مونرو یک لایه­‌ی اضافی از کلیدها را به شبکه‌ی خود اضافه کرده است تا شبکه بتواند نحوه و زمان استفاده از ارز را مخفی نگه دارد.
• مقاوم در برابر اِی سیک (ASIC) : در ارزهایی مانند بیت کوین ، دستگاه های استخراج بر چگونگی تولید ارز جدید تسلط دارند. مونرو در تلاش است که از مصرف زیاد برق جلوگیری کرده و در برابر شبکه ASIC مقاوم باشد. این اصطلاح ، اشاره به دستگاه های استخراج تحت شبکه مانند بیت کوین دارد، به این شکل که ارز رمزنگاری شده تحت سلطه چند استخراج گر قرار نمی گیرد. اگرچه این موضوع می تواند در بلند مدت این موضوع تغییر کند.

رمز ارز مونرو چگونه تولید می­شود؟

مونرو مانند بیت‌کوین از الگوریتم اثبات کار(حل مسائل ریاضی برای تایید تراکنش‌ها و قرار گرفتن معاملات انجام شده در بلاک‌چین را اثبات انجام کار می‌گویند.) برای تایید تراکنش‌ها استفاده می کند، اما در رمز ارز مونرو این الگوریتم کمی پچیده‌تر است.

این دو شبکه در الگوریتم های رمزنگاریِ هشینگ(به میزان سرعتی که ماینرها می‌توانند معادلات ریاضی در شبکه را حل کنند، hashing گفته می‌شود.) متفاوت هستند ، به این صورت که دستگاه های استخراج بیت کوین ASIC نام دارند اما این دستگاه‌ها در ارز دیجیتال مونرو استفاده نمی­شود. استخراج کنندگان کوچک‌تر می توانند توسط رایانه های شخصی خود در سیستم عامل مک یا ویندوز ارزهای خود را استخراج کنند. در حالی که الگوریتم رمزنگاری این دو ارز متفاوت است ، استخراج کنندگان مونرو مانند بیت‌کوین در تلاش هستند معماهای ریاضی شبکه را حل کنند و در شبکه‌ی بلاک‌چین قرار دهند.

تیم اصلی مونرو توسط هفت نفر اداره می شود که پنج نفر از آنها هرگز هویت خود را فاش نکرده اند.

مونرو چگونه کار می‌کند؟

این ارز برای حفظ حریم خصوصی کاربران ارزش بسیار زیادی قائل است به این معنی که روش کار این رمز ارز کمی متفاوت از سایر ارزهای دیجیتال عمومی است. شبکه‌ی ارز دیجیتالی مونرو دو ویژگی مجزا دارد که مونرو را خصوصی می کند. این دو ویژگی عبارتند از:

• امضاهای حلقه : امضاهای حلقه نوعی امضا هستند که یکی از عضوهای گروه به طور مخفیانه یک سند را که نمی‌­داند از کجا آمده است را امضا می­‌کند اما به راحتی می توان صحت این امضا را تایید کرد.

نمونه‌ای از چگونگی استفاده از امضای حلقه زمانی است که اگر یک مقام بلندپایه کاخ سفید سندی را بیرون آورده و آن را امضا کند ، غیرممکن است که متوجه شویم کدام مقام رسمی آن را امضا کرده است،اما می توانیم تأیید کنیم که این امضا از طرف یک شخصیت ارشد در کاخ سفید بوده است.

• کلیدهای چندگانه : مونرو از سه نوع کلید استفاده می کند: یک کلید مشاهده ، یک کلید هزینه­‌ی خصوصی و یک آدرس عمومی. از کلیدهای مشاهده برای دیدن معاملات حساب استفاده می شود. از کلیدهای هزینه خصوصی برای ارسال پرداختی ها و از آدرس عمومی برای دریافت پرداختی­‌ها استفاده می شود. یک کیف پول مونرو همه این موارد را برای شما ایجاد می کند و طریقه­‌ی ارسال این ارز نیز مشابه سایر ارز های دیجیتالی است.

با این ارز چه کار هایی می­‌توان کرد؟

ارز دیجیتال مونرو نیز مانند سایر ارزها در صرافی‌هایی که برای ارز دیجیتالی وجود دارد قابل خرید و فروش است. با این حال به دلیل حفظ حریم خصوصی به یک روش تأمین اعتبار رایج در دارک وب تبدیل شده است و از آن به عنوان راهی برای پرداخت کالاها و خدمات غیرقانونی استفاده می­‌شود

کوچک‌ترین واحد ارز مونرو تاکوشی نام دارد و به موجودی یک کاربر تاکوتایم گفته می­‌شود که این اسامی در مونرو از نام خالق بیت کوین یعنی ساتوشی ناکاموتو گرفته شده است.

با این ارز چه کار هایی می­‌توان کرد؟

مونرو نیز مانند سایر ارزها در صرافی‌هایی که برای ارز دیجیتالی وجود دارد قابل خرید و فروش است. با این حال ، به دلیل حفظ حریم خصوصی به یک روش تأمین اعتبار رایج در دارک وب تبدیل شده است و از آن به عنوان راهی برای پرداخت کالاها و خدمات غیرقانونی استفاده می­‌شود.

آینده­‌ی ارز دیجیتال مونرو

از آنجایی که ارزهای فیات عمدتاً تحت نظارت دولت ها و تنظیم کننده ها قرار دارند بسیاری از ناظران رمز ارزها معتقدند که این امر باعث گسترش ارزهای خصوصی خواهد شد. اما این خصوصی بودن خطرات خاص خود را به همراه دارد. از آنجا که ردیابی معاملات غیرممکن است توجه آژانس های ملی که شاهد افزایش استفاده از این شبکه، توسط باندهای خلاف و جنایتکاران هستند را به خود جلب کرده است و در حال پیشنهاد جهت وضع مقررات برای مونرو می­ باشند.

به طور کلی به شما پیشنهاد می‌کنیم اگر به دنبال سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال هستید اما نمی‌دانید که کدام ارز دیجیتال برای شما مناسب‌تر است. بهترین کار این است که با یک تیم حرفه‌ای مشاوره داشته باشید. یکی از بهترین تیم‎‌های مشاوره برای ورود به دنیای ارزهای دیجیتالی بینوست است. بینوست می‌تواند به شما کمک کند تا در مدت زمان بسیار کوتاهی بیشترین سود را به دست آورید.

آشنایی با نحوه خواندن داده‌های بلاک‌چین بیت‌کوین در Block Explorer

قبلاً توضیح دادیم که تراکنش‌های بیت‌کوین چیست و چطور می‌توان آنها را ردیابی کرد. در این مطلب نحوه ردیابی آنها، و چگونگی تفسیر اطلاعات بیت‌کوین از اینترفیس‌های تحت وب را بررسی می‌کنیم.

بلاک اکسپلورر (Blockexplorer)

وبسایت‌های مختلفی برای مرور بر بلاک‌چین بیت‌کوین وجود دارد اما Blockexplorer محبوب ترین آنهاست.

می‌توانید از مقادیر زیر استفاده کنید:

• جهت بررسی تراکنش، باید یک هش تراکنش وارد کنید، مثل این کد:

• کلید عمومی آدرس مورد نظر برای پیدا کردن وضعیت، موجودی آدرس مورد نظر و مشاهده تراکنش‌های ورودی یا خروجی آدرس مورد نظر.
• تعداد بلاک‌هایی که می‌خواهید آنها را مرور کنید تا متوجه شوید بلاک مورد نظر چه موقع ماین شده، چه داده‌هایی را تایید کرده و غیره.

به عنوان مثال، تراکنش قبلی را در نظر بگیرید. آدرس زیر را در فیلد وارد کرده و تایید کنید:

این هش تایید تراکنش است. پس از تایید Blockexplorer تمام اطلاعات مربوط به آن را نمایش می‌دهد.

تحلیل تراکنش

قسمت بالای صفحه حاوی اطلاعات پایه تراکنش است.

این جدول، اطلاعات زیر را در اختیار ما قرار می‌دهد:

• میزان بزرگی تراکنش بر حسب بایت. این تراکنش 3873 بایت است. با در نظر گرفتن این واقعیت که در حال حاضر بلاک‌های بیت‌کوین حداکثر 1 مگابایتی هستند، این یعنی یک بلاک می‌تواند 258 عدد از این تراکنش‌ها را داشته باشد. با توجه به این که حدوداً در هر 10 دقیقه یک بلاک جدید ماین می‌شود، می‌توان نتیجه گیری کرد که ظرفیت پروتکل بیت‌کوین 2 تا 3 تراکنش در ثانیه است که بسیار دورتر از ظرفیت چند هزار تراکنش بر ثانیه‌ی Visa در حال حاضر است.
• نرخ کارمزد، مبلغی است که کاربر تولید کننده تراکنش برای انتشار آن در شبکه بیت‌کوین و تایید آن می‌پردازد. این مبلغ به ماینری که بلاک را ماین کرده پرداخت می‌شود. با رقم 0.001305959204750839 بیت کوین بر یک کیلوبایت (هر کیلوبایت معادل هزار بایت است)، این یعنی هزینه تراکنش 0.00505798 بیت کوین یا به عبارتی با نرخ فعلی 4368 دلاری بیت کوین، 22.2 دلار است.
• معمولاً Received Time و Mined Time یکسان هستند و به ترتیب مشخص می‌کنند بلاک مورد نظر چه موقع در بلاک چین قبول شده و چه موقع ماین شده است.
• Included in block شناسه بلاکی است که تراکنش مورد نظر در آن تایید شده است. به خاطر داشته باشید که ماینینگ یک فعالیت رقابتی است. کامپیوترهای به شدت قدرتمند در حال رقابت هستند تا زودتر از بقیه نانس (یک عدد تصادفی) را پیدا کنند چون برنده هم کارمزد تراکنش و هم بیت کوین‌های تازه ماین شده را دریافت می‌کند. بعداً بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.

جدولی که در ادامه بررسی می‌کنیم (که در پایین صفحه قرار گرفته و می‌توان با کلیک روی Show More سایر اطلاعات آن را مشاهده کرد) حاوی تمام انتقالات بیت‌کوین در این یک تراکنش است.

هنگام ارسال بیت‌کوین می‌توان چندین آدرس ورودی و چندین آدرس خروجی داشت. خیلی از والت‌ها این فرایند را اتوماسیون می‌کنند و فقط یک مقدار را به کاربر نمایش می‌دهند اما این مقدار در اصل روی چندین آدرس بر روی یک دستگاه یا والت نرم‌افزاری ذخیره می‌شود.

وقتی کاربری قصد ارسال بیت‌کوین را داشته باشد، می‌تواند آنها را به یا چند آدرس بفرستد و با این روش در وقت و هزینه‌ها صرفه جویی کند. بعلاوه به دلیل ناشناس نبودن بیت‌کوین اغلب توصیه می‌شود که برای هر تراکنش از یک آدرس استفاده کنید. به این آدرس، آدرس چینج (باقیمانده) گفته می‌شود چون حاوی مقداری پول است که از یک تراکنش به جا می‌ماند. بنابراین آدرس قبل به صورت کامل تخلیه شده و می‌توان آن را نادیده گرفت. در این مورد تراکنش توسط یک اکسچنج (Bitstamp) شروع شده و به همین دلیل تعداد آدرس‌های مقصد تا این اندازه زیاد هستند.

سمت چپ جدول حاوی آدرس‌های ورودی و سمت راست حاوی آدرس‌های مقصد است. مشخص نیست که چه مبلغی از کدام آدرس به کدام آدرس منتقل می‌شود و فقط مبلغ کل و توزیع مشخص می‌شوند.

در سمت راست ترین ستون، یک حرف داخل پرانتز قرار دارد که حرف S اول Spent به معنای خرج شده و حرف U اول Unspent به معنای خرج نشده است و یعنی پول مورد نظر هنوز در آن آدرس قرار دارد.

می توانیم در پایین صفحه جمع صفات مختلف در این تراکنش را مشاهده کنیم.

بخصوص این آیتم‌ها را مشاهده می‌کنیم:

• یک بلاک تا این لحظه چند تایید داشته است. به خاطر داشته باشید که وقتی بلاکی ماین می‌شود، داده‌ها به سایر کامپیوترهای شبکه ارسال می‌شود به صورتی که می‌توانند به صورت پیوسته بلاک‌های بلاک‌چین را روی یکدیگر بسازند. هر چه این عدد بزرگتر باشد، یعنی تراکنش اصطلاحاً پخته تر شده در نتیجه روی کامپیوترهای بیشتری قرار دارد و نمی‌توان آن را لغو، غیرمعتبر یا خراب کرد.
• کل تعداد بیت‌کوین‌های منتقل شده در این یک تراکنش. از آنجایی که آغازگر این تراکنش یک اکسچنج است طبیعی است که این عدد کمی بزرگتر باشد. در این مورد مشخص شده که اکسچنج مورد نظر 167312.42 دلار را با کارمزد 22.20 دلار جابجا کرده است؛ این یعنی یعنی 0.0001326859 که کمی بیشتر از یک صدم یک درصد است.

تحلیل کردن بلاک

اگر حالا روی هش بلاک در جدول اول صفحه تراکنش کلیک کنید، یا شماره بلاک را در فیلد ورودی وارد کنید (487978) می‌توانید اطلاعات کامل بلاک را مشاهده کنید.

ابتدای جدول BlockHash قرار دارد که هش شناسایی برای بلاک 487978 است. هر یک از این دو مقدار را می‌توان در فیلد ورودی قرار داد و هر دو منجر به ایجاد یک صفحه می‌شوند. برای مشاهده نحوه محاسبه این هش، این مطلب را مطالعه کنید.

در قسمت Summary این اطلاعات را مشاهده می‌کنید:

• تعداد تراکنش‌ها مشخص کننده تعداد کل تراکنش‌های درج شده در این بلاک است. لازم به ذکر است که معمولاً تراکنش‌ها بسیار کوچکتر از تراکنش اصلی ما هستند بنابراین در یک بلاک 1 مگابایتی بسیار بیشتر از 258 تراکنش قابل درج است؛ در این مورد 2712 تراکنش پردازش شده است.
• Height – شماره ترتیبی بلاک
• Block reward – پاداش اهدا شده به ماینری که بلاک را ماین کرده است. این پاداش در حال حاضر 12.5 بیت کوین یا کمی بیشتر از 53 هزار دلار است. این شامل کارمزد تراکنش نیست که به این 12.5 کوین اضافه می‌شود.
• Timestamp زمان دقیق پیدایش هش این بلاک است.
• Mined by شناسه ماینری است که این بلاک را استخراج کرده است. برخی ماینرها از جمله ماینرهای شخصی یا شرکت‌های کوچک که ترجیح می‌دهند ناشناس بمانند هویت خودشان را مشخص نمی‌کنند (اعلام هویت اختیاری است) – به همین دلیل این فیلد در اینجا خالی است. مثلاً یکی از بزرگترین ماینرهای جهان شرکت Bitmain است که ماینرهای ASIC به نام AntMiner را تولید می‌کند و در حوزه ماینینگ هم به همین نام شناخته می‌شود. اگر نگاهی به لیست بلاک‌های اخیر داشته باشید، متوجه سلطه این شرکت بر فرایند ماینینگ خواهید شد.
• Merkle Root هش تمام تراکنش‌های این بلاک و ترتیب آنهاست. Merkle Root هنگام اعتبارسنجی محتوای بلاک استفاده می‌شود نه خود تراکنش‌ها.
• Next و Previous صفحه بلاک‌های بعدی و قبلی را باز می‌کنند.
• Difficulty یک عدد است که نشان می‌دهد پیدا کردن یک هش معتبر برای این بلاک چقدر سخت است. هر 2016 بلاک سطح دشواری یک بار تنظیم می‌شود تا میانگین زمان تولید بلاک به اندازه 10 دقیقه حفظ شود و ماین کردن هر بلاک جدید سخت تر از بلاک قبلی باشد. گاهی اوقات مثلاً اگر ماینرها شبکه را ترک کنند ممکن است سطح دشواری کمتر شود.
• Bits یک عدد در مبنای 16 است که میزان دشواری را نشان می‌دهد. هر بلاکی شکل فشرده سطح دشواری را به شکل Bits ذخیره می‌کند که با این الگوریتم محاسبه می‌شود.
• Size سایز کلی بلاک را مشخص می‌کند. در اینجا ما بلاکی به اندازه 991124 یا کمی کمتر از یک مگابایت (0.991 مگابایت) داریم. این تقریباً یک بلاک کامل است. لازم نیست که یک بلاک برای ماین شدن در ظرفیت 100% باشد. در واقع در مواقع غیرفعال بودن شدید شبکه ممکن است بلاک‌های خالی ماین شود. صرف نظر از نیازهای شبکه، ماینرها همیشه به کارشان ادامه می‌دهند.
• Version مجموعه‌ای از اعداد است که نرم‌افزار ماینر از آن برای سیگنال دادن به سایر اعضای شبکه در رابطه با قصد خودش جهت انطباق با آپدیت‌هایی خاص در شبکه استفاده می‌کند.
• Nonce عددی تصادفی است که به ترکیب تراکنش‌ها، داده‌های آنها، ریشه درخت مرکل و اطلاعات دیگر اضافه می‌شود تا یک الگوریتم اثبات کار تشکیل شود که هشی منطبق با سطح دشواری ایجاد می‌کند. هدف نهایی، دستیابی به هشی است که کوچکتر از این دشواری باشد که معمولاً با تعداد صفرهای کد هش مشخص می‌شود. پس از محاسبه این هش، نانس ایجاد شده به عنوان راه حل تلقی می‌شود و از آن به عنوان مکانیزم تایید برای سایر نودها (ماینرها) در شبکه استفاده می‌شود که بعد معتبر بودن بلاک را تایید می‌کنند.

در جدول زیر همه اطلاعات این بلاک را مشاهده می‌کنید. همانطور که پیش از این اشاره شد، معمولاً تراکنش‌ها بسیار کوچکتر از تراکنش مثال اول هستند بنابراین در اینجا می‌توانیم برای یک آدرس ورودی و یک یا دو آدرس خروجی تراکنش‌های زیادی را مشاهده کنیم.

تراکنش اول 29.44 بیت‌کوین به دو آدرس ارسال کرده است. همانطور که مشاهده می‌کنیم مبلغ یک عدد گرد نیست و مقدار بزرگتر قبلاً خرج شده (S) در نتیجه می‌توان فرض کرد که هدف این تراکنش یک مقدار فیات بوده است. اگر تاریخ را در نظر بگیریم – دوم اکتبر – و قیمت بیت‌کوین در این روز را چک کنیم (4400 دلار) می‌توانیم به این نتیجه برسیم که این مبلغ حدود 130 هزار دلار است. آدرس بعدی قطعاً یک آدرس چینج است.

حالا دو تراکنش بعدی را در نظر می‌گیریم. هر دو دارای یک آدرس ورودی مشابه هستند و هر دو بار کاربر 0.5 بیت‌کوین خرج کرده است.در هر دو مورد مبلغ به دو آدرس دیگر ارسال شده و به بخش‌های مساوی تقسیم شده است. می‌توان دید که مبلغ گرد (0.25) در نهایت خرج شده (s) و 0.2485 بیت‌کوین از هر تراکنش در آدرس دریافت کننده باقی مانده است. به همین دلیل 0.25 در کارمزد تراکنش در گوشه سمت چپ فریم تراکنش مشاهده نمی‌شود – ارسال این مبلغ برای کاربر 0.0015 بیت‌کوین هزینه داشته است.

تحلیل آدرس

با کلیک روی این آدرس‌ها می‌توانیم به صفحه اطلاعات آنها برویم. در ادامه نگاهی به آدرس دو تراکنش قبلی خواهیم داشت یعنی:

مشاهده می‌کنیم که از این آدرس برای انتقال 12.4 بیت‌کوین استفاده شده: 7.37 بیت‌کوین دریافت شده و 5.03 بیت‌کوین در 28 تراکنش مختلف خرج شده و در حال حاضر موجودی باقیمانده 2.34 است.

مالک سعی کرده این موجودی را خرج کند و در نهایت به عدد گرد 0.5 برسد او دائماً از یک آدرس چینج استفاده کرد:

این آدرس، یکی از دو آدرس خروجی تراکنشی که قبلاً بررسی شد نیز هست پس می‌توان نتیجه گرفت این همان آدرسی است که کاربر ما از آن برای ادامه فعالیت در شبکه استفاده کرده و احتمالاً بقیه، مشتری‌های آن هستند.

اگر آدرسی که در حال بررسی آن هستیم را مرور کنیم متوجه می‌شویم که دائماً جزء چند آدرس ورودی و چند آدرس خروجی بوده که نشان می‌دهد این آدرس مربوط به یک اکسچنج یا tumbler است – سرویسی که از آن برای پولشویی با بیت کوین استفاده می‌شود. این کار با قرار دادن بیت کوین کاربران زیادی در یک استخر مشترک و ارسال آنها از استخر به یک آدرس جدید انجام می‌شود در نتیجه بعد از اجرای چنین تراکنش چند جهته‌ای هیچ کس نمی‌تواند مبدا و مقصد را مشخص کند.

با بررسی آدرس‌های چینج متوجه می‌شویم که این اکانت 33.44 بیت‌کوین در 95 تراکنش هم در تراکنش‌های تک ورودی و خروجی و هم در تراکنش‌های چند ورودی چند خروجی داشته است. با توجه به اینکه هر دو طرف این تراکنش خروجی و ورودی چندگانه داشته است، احتمالاً ما با یک tumbler، اکسچنج یا والی روبرو هستیم که از یک والت چند آدرسه استفاده می‌کند.

گزینه‌های جایگزین

گزینه‌های جایگزین برای Blockexplorer شامل سرویس‌های زیر هستند که خیلی از آنها API خاص خود را دارند:

• https://tradeblock.com
• https://insight.bitpay.com/
• https://chain.so/
• https://www.blocktrail.com/
• https://www.walletexplorer.com/
• https://bitcoinchain.com/block_explorer
• https://live.blockcypher.com/btc/
• https://bitinfocharts.com/bitcoin/explorer/
• https://www.coinprism.info/
• http://srv1.yogh.io/
• https://www.smartbit.com.au/
• http://explorer.coinpayments.net/index.php?chain=1
• https://webbtc.com/

نتیجه گیری

شاید خواندن داده‌های بلاک‌چین در ابتدا گیج کننده و سخت به نظر برسد اما وقتی با مفهوم و کاربرد این داده‌ها آشنا شوید، می‌توانید به راحتی این کار را انجام دهید. می‌توانید با توجه به این اطلاعات و نکات مطرح شده در این مطلب، به راحتی تراکنش‌های یک کاربر یا آدرس را در بلاک‌چین رهگیری و ثبت کنید. این کار را برای آدرس‌هایی که به صورت عمومی در دسترس هستند امتحان کنید – می‌توانید در پلتفرم‌ها یا انجمن‌هایی مثل Steemit که در آنها مردم به دنبال دریافت کمک و اهدای بیت‌کوین هستند، این آدرس‌ها را پیدا کنید.

تحقیقات جدید: اپل شما را زیر نظر دارد

مهدی جعفری مترجم

زمان مطالعه : 6 دقیقه

برای بوکمارک این نوشته وارد شوید

تحقیقات مستقل جدیدی نشان می‌دهد که اپل حتی در صورت غیر فعال کردن کامل اشتراک‌گذاری اطلاعات بازهم داده‌های شما را جمع‌آوری می‌کند و برخلاف ادعای این شرکت غیرفعال کردن ردیابی از داده‌های شما محافظت نمی‌کند.

به گزارش پیوست، تحقیقات تازه‌ای که توسط چند محقق مستقل انجام گرفته نشان می‌دهد این شرکت حتی پس از غیرفعال کردن امکان ردیابی هم داده‌های دقیقی را از طریق اپلیکیشن‌های خود جمع‌آوری می‌کند. نتایج این تحقیقات ادعای اپل درمورد سازوکار حریم خصوصی این شرکت را نقض می‌کند.

بخش تنظیمات آیفون آنالیتیکس وعده روشنی به کاربران می‌دهد. اپل می‌گوید در صورت خاموش کردن این تنظیمات «تجزیه‌ و تحلیل‌های دستگاه دیگر برون‌سپاری نمی‌شوند.» تامی میسک و طلال حاج باکری، توسعه دهنده اپلیکیشن و محقق امنیتی شرکت میسک (Mysk)، برای راستی آزمایی این ادعا داده‌هایی که اپلیکیشن‌های اپل (اپ استور، اپل موزیک، اپل تی‌وی، Books و Stocks) جمع‌آوری می‌کنند را مورد بررسی قرار داده‌اند.

بررسی این محققان نشان می‌دهد که تنظیمات حریم خصوصی و کنترل تجزیه‌ و تحلیل، تاثیری بر روند جمع‌آوری داده اپل از طریق این اپلیکیشن‌ها ندارد و نحوه ردیابی با خاموش کردن این تنظیمات به همان روال پیشین ادامه می‌یابد.

به نظر می‌رسد اپل استور به تنهایی اطلاعات همه فعالیت‌های شما جمع‌آوری می‌کند. از اینکه روی چه چیزی کلیک کرده‌اید، به دنبال چه اپلیکیشنی هستید، چه تبلیغاتی می‌بینید گرفته تا چه مدت به یک اپلیکیشن نگاه می‌کنید و چطور با آن آشنا شده‌اید.

افزون بر این، اپ‌استور اطلاعات دقیقی درمورد شما و دستگاه از جمله شماره ID، نوع گوشی، رزولوشن صفحه، زبان کیبورد، نحوه اتصال به اینترنت و از همه مهم‌تر، اطلاعاتی که معمولا برای اثر انگشت دستگاه استفاده می‌شود را برای اپل ارسال می‌کند.

میسک می‌گوید: «رد گزینه‌های شخصی‌سازی یا تغییر آنها تاثیری بر اطلاعات ارسالی اپلیکیشن نداشت. من تمام گزینه‌های ممکن مثل تبلیغات شخصی‌سازی شده، پیشنهادات شخصی‌سازی شده و اشتراک‌گذاری مصرف داده و تجزیه تحلیل را خاموش کردم.»

اپل هنوز به درخواست برای اظهار نظر در این باره پاسخی نداده است.

با درخواست وبسایت گیزمودو از محققان، آنها چند اپلیکیشن دیگر را نیز برای مقایسه با اپلیکیشن‌های اپل آزمایش کردند.

به گفته محققان، اپلیکیشن‌های Health و Wallet بدون توجه به تنظیمات iPhone Analytics، هیچ گونه تجزیه‌ و تحلیلی را اشتراک‌گذاری نمی‌کنند اما اپلیکیشن موسیقی، تلویزیون و کتاب اپل و همچنین فروشگاه iTunes و Stocks (اپلیکیشن مربوط به سهام) در هر حال اطلاعات تجزیه و تحلیلی را با اپل به اشتراک‌ می‌گذارند.

محققان می‌گویند بیشتر اپلیکیشن‌هایی که داده‌های تجزیه و تحلیلی را با اپل به اشتراک می‌گذارند شماره ID را نیز به این شرکت ارسال کرده و اپل از طریق این شماره ID می‌تواند فعالیت شما را در خدمات مختلف ردیابی کند.

برای مثال بررسی‌های میسک نشان می‌دهد که اپلیکیشن Stocks، لیست سهامی که زیر نظر دارید، نام‌ سهامی که مشاهده کرده یا جستجو کرده‌اید را به همراه یک تگ زمانی برای اپل ارسال می‌کند و تاریخچه‌ای از تمام اخباری که در این اپلیکیشن مشاهده می‌کنید هم برای این شرکت ارسال می‌شود.

به گفته محققان این اطلاعات به آدرس وب (https://stocks-analytics-events.apple.com/analyticseventsv2/async) ارسال می‌شوند و این جدای از داده‌هایی است که برای همگام‌سازی اطلاعات شما در دستگاه‌های مختلف برای iCloud ارسال می‌شود. با این حال اپلیکیشن Stocks برخلاف دیگر اپلیکیشن‌ها شماره ID متفاوتی را ارسال کرده و اطلاعات کمتری از دستگاه را به اشتراک می‌گذارد.

محققان از دو گوشی برای این مطالعه استفاده کردند. اولی آیفونی قدیمی با iOS 14.6، برای رمزگشایی از ترافیک و بررسی داده‌های ارسالی. اپل قابلیت شفافیت ردیابی را در iOS 14.5 عرضه کرد تا کاربران اطلاعات بیشتری در مورد داده‌ها و تایید یا رد ردیابی در اپلیکیشن‌ها در اختیار داشته باشند.

آنها همچنین از یک آیفون معمولی با iOS 16، آخرین سیستم‌عامل اپل، نیز در این مطالعه استفاده کردند که یافته‌های آنها را تایید کرد. محققان می‌گویند منطقی نیست که یک گوشی قدیمی داده‌های متفاوتی ارسال کند و در iOS 16 نیز اپلیکیشن‌های مشابه همان بسته‌های اطلاعاتی را به همان آدرس‌های وب اپل ارسال می‌کردند.

شرایط دو گوشی کاملا مشابه است. داده‌ها درست در یک زمان و تحت شرایطی مشابه برای اپل ارسال می‌شوند و خاموش کردن تنظیمات حریم خصوصی تاثیری بر جریان اطلاعات ندارد. با اینکه محققان در آیفون جدید و به دلیل رمزنگاری اطلاعات، نمی‌توانستند از ماهیت داده‌ها اطلاعی پیدا کنند اما تشابهات بین دو گوشی قدیمی و جدید حاکی از یکسان بودن اطلاعات ارسالی است.

با اینکه بسیاری ردیابی هرگونه اطلاعاتی را نادرست می‌دانند اما برخی از داده‌هایی که اپل ردیابی می‌کند ماهیت حساسی دارند. برای مثال در اپ‌استور، داده‌های مربوط به نگاه کردن شما به اپلیکیشن‌های مربوط به سلامت ذهنی، اعتیاد و مذهب چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ برای اپل ارسال می‌شود که از نگاه بسیاری قابل قبول نیست.

به جز با توضیح اپل، ما به هیچ وجه نمی‌توانیم از آنچه بر سر این اطلاعات می‌آید مطلع شویم و کوپرتینویی‌ها هم تا به امروز هیچ توضیحی در این باره ارائه نکرده‌اند. این امکان وجود دارد که در صورت خاموش کردن تنظیمات حریم خصوصی، اپل از داده‌های شما استفاده‌ای نکند اما این حالت با آنچه اپل در سیاست حریم خصوصی خود می‌گوید تفاوت دارد.

به گفته میسک مساله تنها ردیابی داده‌ها از سوی اپل نیست، زیرا تعداد زیادی از اپلیکیشن‌ها اطلاعات ما را جمع‌آوری می‌کنند، موضوع اصلی تناقض عملکرد اپل با سازوکار استاندارد صنعتی است. میسک و همکارش در گذشته به تجزیه‌ و تحلیل‌ها داده در گوگل کروم و مایکروسافت ادج نیز نگاهی انداخته‌اند.

موضوع اصلی این است که اپل با دیوار بزرگی خود را از رقبا جدا کرده و مدتی است وارد بازار تبلیغات شده است. حالا شاهد موضوعات حریم خصوصی در قلعه امن اپل هستیم و شبکه تبلیغات اپل اطلاعات شخصی شما را همانند گوگل و متا برای درآمدزایی استفاده می‌کند.

این در حالی است که اپل مدت‌ها رقبای خود را به دلیل نقض حریم خصوصی و داد‌ه‌کاوی هدف انتقاد قرارداده و کوپرتینویی‌ها نامی به جز «ردیابی» برای این جریان اطلاعاتی در نظر گرفته‌اند.

اپل می‌گوید پلتفرم تبلیغاتی این شرکت شما را ردیابی نمی‌کند. یعنی ارتباطی بین داده‌های جمع‌آوری‌شده دستگاه یا کاربر با داده‌های مشابه شرکت‌های شخص ثالثی ایجاد نمی‌شود.

یعنی از نگاه اپل تا زمانی که ارتباطی بین داده‌های این شرکت با دیگر شرکت‌ها نباشد، نمی‌توان فعالیت آنها را ردیابی نامید. اگر تنها یک شرکت یا در اینجا اپل به تنهایی به جمع‌آوری داده بپردازد، معنی آن ردیابی نیست. اما تعریف ردیابی با ادعای کوپرتینویی‌ها متفاوت است.

از سویی جمع‌آوری داده‌های تجزیه و تحلیلی فعالیت عجیبی نیست و تقریبا تمام اپلیکیشن‌ها چنین کاری را انجام می‌دهند اما جزئیات بالای این اطلاعات میسک را شگفت‌زده کرده است. او می‌گوید: «من انتظار داشتم شرکتی مثل اپل که باور دارد حریم خصوصی یک حق اساسی انسان است، داده‌های عمومی‌تری را جمع‌آوری کند.»

کلام آخر اینکه همه اطلاعات آیفون داخل گوشی باقی می‌ماند مگر اینکه گیرنده اطلاعات اپل باشد.